مقدمه‌ای بر «کلان‌داده» و نقش رسانه در حفظ حریم شخصی افراد

الف- آموزش: کلان‌داده‌ها تأثیر زیادی در زمینه‌های آموزشی بر روی دانش‌آموزان و دانشجویان دارد. مثال ساده این موضوع، دسترسی به فیلم‌های آموزشی در فضای اینترنت است که این امکان برای همه فراهم است. 

ب- پزشکی و درمان: استفاده از کلان‌داده‌ها می‌تواند در بخش بهداشت و درمان کاربرد فراوانی داشته باشد و به ارائه خدمات بهتر به بیماران کمک کند. برای مثال، جمع‌آوری اطلاعات مربوط به سلامت هر فرد از کودکی تا پیری، باعث افزایش سلامت جامعه و شناخت بهتر پزشک نسبت به اطلاعات قبلی هر فرد می‌شود. 

ج- ارائه خدمات به مردم توسط دولت: دسترسی دولت به کلان‌داده‌ها این امکان را برایش فراهم می‌کند که با کیفیت بهتری به مردم خدمات بدهد. نمونه این موضوع را می‌توان در بسیاری از طرح‌های کشوری و ملی ملاحظه کرد. برای مثال، دسترسی به اطلاعات ملکی، هویتی و شناسایی فرد تنها با وارد کردن کد ملی می‌تواند قدم موثری در این زمینه باشد. 

د- نرم‌افزارهای مکان‌یاب: این روزها استفاده از نرم‌افزارهای مکان‌یاب در میان مردم متداول شده است. طبعاً دریافت اطلاعات ترافیکی لحظه به لحظه، نقشه راه اماکن و... چیزی است که با استفاده از کلان‌داده‌های تولیدی فراهم شده است. 

ه- بانکداری، تجارت الکترونیک و بازاریابی

در کنار تمام امکانات و مزیت‌هایی که کلان‌داده‌ها برای ما به وجود آورده‌اند، یک نکته بسیار حائز اهمیت است که بیش از پیش و در تمام سازمان‌های دولتی، نظامی و حتی شخصی کشورمان باید مورد توجه قرار گیرد و آن هم نحوه دسترسی به این حجم از داده در بانک‌های اطلاعاتی است. 

این بخش از یادداشت را با یک سؤال آغاز می‌کنیم و آن هم این است که ساماندهی و تحلیل اطلاعات کلان‌داده‌ها توسط چه کسانی انجام می‌شود؟ در پاسخ باید گفت از آنجا که بسیاری از سرورهای بزرگ دریافت و پردازش داده در کشورهای خارجی قرار دارد، بنابراین دسترسی آنان به اطلاعات هر شخص، سازمان و نهاد فراهم است. علاوه بر این، سرویس‌های اطلاعاتی این کشورها به راحتی می‌توانند به اطلاعات ملی ما دسترسی پیدا کرده و از آن برای کارهای دیگری که به نفعشان است، استفاده کنند. 

با این توصیف، نگران‌کننده‌ترین مسئله در کلان‌داده‌ها، حریم خصوصی و امنیت اطلاعات است. تصور کنید افرادی در دنیا وجود دارند که از مکان رفت و آمد شما، علایقتان، نام و عکس همسرتان، فیلم‌ها و عکس‌های شخصی و... اطلاع دارند. این موضوع باعث می‌شود که مسائل شخصی و اجتماعی ما بیشتر در معرض دستکاری قرار بگیرند. برای مثال، ممکن است که یک حساب کاربری هک شود، به اطلاعات و رمزهای کارت بانکی دستبرد زده شود و... مثلاً اگر این روزها استفاده از رمزهای یک بار مصرف در فعالیت‌های بانکی تا این اندازه مورد تاکید قرار می‌گیرد و یا گفته می‌شود که از صفحه اطلاعاتی خود بانک برای وارد کردن اطلاعات حساب استفاده کنید، برای جلوگیری از خطراتی است که به واسطه سوءاستفاده هکرها از کلان داده صورت می‌گیرد. به عنوان مثال، روزانه تراکنش‌های زیادی از طریق سامانه‌های بانکی مثل شاپرک، آپ و... انجام می‌شود. طبیعی است که در هر تراکنش، اطلاعات حساب‌ها وارد آن سامانه می‌شود و در کلان‌داده‌ها ذخیره می‌شود.البته این موضوع تنها مربوط به یک شخص است و در مورد سازمان‌های دولتی و نهادهای نظامی ابعاد ملی و کشوری پیدا می‌کند. اطلاعات ساخت تجهیزات نظامی، مکاتبات محرمانه و فوق محرمانه اداری، شیوه استقرار نیروهای مرزی و... از جمله اسراری است که هیچ‌گاه نباید فاش شود اما ممکن است در پس انتقال داده با نرم‌افزارهای خارجی در بستر اینترنت، به یک بانک اطلاعاتی رود که در دسترس دشمن قرار دارد و باعث بروز جنگ شود. 

این حساسیت نه تنها در ایران بلکه در بسیاری از کشورهای دنیا نیز دیده می‌شود. جایی که تاکید می‌شود دولتمردان و اشخاص نظامی، باید بلافاصله پس از ارسال اطلاعات، آن را پاک و امحا کنند و یا بسیاری از کشورهای دیگر به ایجاد اینترنت ملی در داخل کشور خود و استفاده از سیستم عامل‌های داخلی تاکید دارند. کلان‌داده‌ها همان قدر که می‌تواند مفید باشد،‌ می‌تواند اتفاقات بدی را رقم بزند که نمونه آن جنگ است. البته مطمئناً نهادهای نظامی ما و سازمان‌های دولتی به این موضوعات واقف بوده و تدابیر متناسب را استفاده می‌کنند.  

در پایان باید به نقش ویژه رسانه‌ها برای آگاه‌سازی مردم از این موضوع مهم اشاره کرد. همه خطراتی که در این نوشته مورد اشاره قرار گرفت، ممکن است برای هر شهروند عادی به وجود بیاید در حالی که با اطلاع‌رسانی و آگاه‌سازی مردم از خطری که حریم شخصیشان را تهدید می‌کند و البته با آموزش چند تکنیک ساده توسط رسانه‌های جمعی، می‌توان از عواقب آن جلوگیری کرد. امروز در دنیای تکنولوژی و جنگ نرم هستیم و برای مقابله با خطرات احتمالی آن، باید پدافندی از جنس خودش در نظر گرفت.