امام(ره) می‌دانست این مردم مستحق آزادی و استقلال هستند

ایمانی: وقتی که امام(ره) تشریف آوردند ایران، عضو بسیج سپاه قم شدم. فرماندهی آنجا اصرار داشتند که بنده به جماران بیایم تا از امام(ره) محافظت کنم. زمانی که ما خدمت حضرت امام(ره) رسیدیم کارمان معمولاً به صورت شیفتی یا اداری بود. اولین دیدار من با حضرت آقا زمانی بود که من خدمت بیت ایشان معرفی شدم و از نزدیک افتخار دیدارشان را داشتم.

ایمانی: من پس از جنگ تمایل داشتم که ملاقات خصوصی با حضرت امام(ره) داشته باشم. بالاخره شرایط جور شد و ما تنظیم کردیم افراد خدمت آقا رسیدند و همان زمان یک خانواده برای جاری کردن صیغه عقد آمده بودند. امام(ره) معمولاً در زمان خواندن صیغه عقد وکیل خانم‌ها می‌شدند و شخص دیگری وکیل آقایان می‌شد. امام(ره) آخرش فرمودند: بروید با هم بسازید. بعد از اینکه این ملاقات تمام شد بنده با لباس مخصوص سپاه پیش ایشان رفتم و دستشان را بوسیدم. همین که در نظر خودم فکر می‌کردم که به آقا بگویم آقا برای من دعا کنید تا شهید بشوم،  همان موقع ایشان فرمودند خداوند شما را حفظ کند. انگار امام(ره) ذهن دیگران را می‌خواندند که چه در سرشان می‌گذرد. 

یاقوتی: مرحوم پدرم می‌گفت پسر جان برو به این مرد خدمت کن، برای اینکه بعد از امامان ما کسی مثل امام(ره) نیامده است که این گونه به مردم و اسلام خدمت کند.

ایمانی: دقت کردید وقتی آدم قرآن می‌خواند همه چیز برایش تازگی دارد. دیدار امام(ره) هم برای من همیشه تازگی داشت. در عمرم هر کسی را که دیدم این حالت را برای من ایجاد نکرد. وقتی خدمت امام(ره) می‌رسیدیم حالت عجیبی احساس می‌کردیم. امام(ره) یک انسان کامل بودند. حقیقتاً از هر لحاظ که نگاه می‌کردید اول بودند. در رابطه با صبر و یقین، تقوا، اخلاق و از هر لحاظ دیگر. در رابطه با اسراف و حفظ بیت‌المال ایشان خیلی تاکید می‌کردند.

ایمانی: زمان نزدیک شدن به عید نوروز، نیروهای صداوسیما چند عدد نورافکن برای ضبط برنامه نوروز و تبریک آقا به مردم نصب کرده بودند. همین که امام(ره) وارد اتاق شدند و نورافکن‌ها را دیدند ناراحت شدند. آقای محمدعلی انصاری آنجا بودند. امام(ره) به ایشان گفت چرا این کار را کردید؟ آقای انصاری در جواب ایشان گفتند چون می‌خواهیم پیام را ضبط کنیم نور کافی داشته باشیم/ امام(ره) فرمودند از صاحب‌خانه اجازه گرفته‌اید یا نه. آقای انصاری همان موقع گفت چشم الان اجازه می‌گیرم. امام(ره) گفت زودتر اجازه بگیرید. از این به بعد حتی اگر یک میخ می‌خواهید به دیوار بزنید کسب اجازه کنید. امام(ره) خیلی به امانت‌داری حساس بودند.

یاقوتی: امام(ره) وقتی آمد با اقتدار خودش توانست بگوید من دولت تعیین می‌کنم. همه حاضر بودیم جانمان را برای امام(ره) و انقلاب بدهیم. بارها شده بود که رژیم ستم‌شاهی در خیابان‌ها مردم بی‌گناه را کتک بزنند. بارها به سمت خود من تیراندازی کردند. ما معمولاً سعی می‌کردیم اعلامیه‌های امام(ره) را در پادگان‌ها پخش کنیم، برای همین هم خیلی از ارتشی‌های آن زمان نزد امام(ره) آمدند. هنوز بختیار استعفا نداده بود و عرض اندام می‌کرد. نیروی هوایی آمد پیش امام(ره) و ضربه نهایی را به شاه و رژیم شاهنشاهی زدند. مردم آن روزها را دیده بودند، برای همین امام(ره) را روی سرشان می‌گرفتند و حرف امام(ره) را گوش می‌کردند. به خاطر اسلام، به خاطر انقلاب. حضرت امام(ره) می‌فرمودند اسلام ناب محمدی در برابر اسلام آمریکایی و عربستانی. وقتی انقلاب پیروز شد مردم به آرزویشان رسیده بودند. چون امام(ره) برای مردم قیام کرد و می‌دانست این مردم مستحق آزادی و استقلال هستند. می‌دانست مردم قدردان هستند و ولی‌نعمتان هستند، به همین دلیل مردم در همه منویات ایشان جزو اصلی‌ترین کلیدواژه‌ها بود.

یاقوتی: امام(ره) وقتی که به ترکیه و عراق تبعید شدند، حتی موقع برگشت، هر کشوری از ترس رژیم شاهنشاهی قبول نمی‌کردند که امام(ره) به آنجا برود. بالاخره ایشان گفتند به فرانسه می‌روم و اگر آنجا نشد با کشتی در آب‌ها پیامم را به گوش مردم می‌رسانم. امام(ره) حتی می‌خواستند در دریاها هم پیام و نوای عدالت‌خواهی را به مردم ابلاغ کنند. اینجا بود که مردم حرکت کردند و گفتند وقتش است.