نویسنده کتاب «یار مهربان چیچک» ذهن پویایی دارد

به گزارش پایگاه خبری ـ تحلیلی فرهنگ وهنر،مراسم رونمایی با عنوان نویسنده نوجوان شهرم که به معرفی  کتاب «یار مهربان پیچک » نوشته مشیانا ضیائی نویسنده نوجوان در فرهنگسرای اشراق برگزار شد. در این مراسم علاوه بر نویسنده کتاب، مجتبی آشتیانی نویسنده و امیرعلی خمان شاعر و نویسنده درباره این کتاب سخن گفتند. همچنین صغری دلداده بارانی اجرای این برنامه را برعهده دارد.

مشیانا ضیایی نویسنده کتاب «یار مهربان چیچک» در نشست رونمایی این کتاب که در سالن باران فرهنگ‌سرای اشراق برگزار شده بود بیان کرد: از سنین کودکی علاقه‌مند نوشتن بودم و می‌خواستم روزی نویسنده بزرگی شود. به همین جهت زندگی نویسندگان و آثار آنها را می‌خواندم. در آن زمان نوشته‌های من درست و اصولی نبود و افکار خودم را بروی کاغذ می‌نوشتم. در سن ۱۳سالگی استاد راهنمای من گفت می‌توانم کتابی را به چاپ برسانم و پس از آن انگیزه برای چاپ کتابم پیدا کردم. حدود یک سال نگارش کتاب طول کشید و حسینی، معلم ادبیات من داستانم را بازنویسی کرد و پس از آن به مرحله چاپ رسید.

ضیائی درباره موضوع کتاب «یار مهربان چیچک» و با بیان اینکه داستان الهام گرفته از شخصی خاص است که البته تغییراتی در آن داده‌ام اظهار کرد: از کودکی علاقه داشتم داستان افرادی را بنویسم که با سختی به جایی رسیده‌اند. بدیهی است کسی که به آسانی به چیزی دست پیدا کند، به همان آسانی آن را از دست خواهد داد. در این کتاب داستان دختری را نوشتم که با سرسختی، تسلیم نشدن در مقابل مشکلات و پشتکار به مقامی که حق او بود رسیده است. چیچک، قهرمان داستان در پرورشگاه بزرگ شده و بعدها به دنبال خانواده خود می‌گردد و متوجه می‌شود پدر و مادرش فوت کرده‌اند و پدربزرگ خود را پیدا می‌کند. چیچک از طرف او‌ طرد می‌شود و پس از آن پذیرفته می‌شود و به نویسنده بزرگی تبدیل می‌شود.

این نویسنده جوان در پاسخ مجری برنامه، صغری دلداده بارانی درباره اینکه قصد شما از نگارش کتاب چه بود و آیا این داستان واقعی است، توضیح داد: با این کتاب می‌خواستم اهمیت تلاش را به تصویر بکشم و به خواننده بگویم تلاش کردن در نهایت به نتیجه می‌رسد. اگر برای چیزهایی که می‌خواهیم تلاش کنیم مطمئن هستم که به آن خواهیم رسید. داستان نیز الهام گرفته از شخصی است که من در روایت، بخش‌هایی از آن را تغییر داده‌ام، در نتیجه تمامی اتفاقات داستان صد در صد برای آن شخص رخ نداده است.

در ادامه مجتبی طیاری آشتیانی نویسنده و خبرنگار در ادامه درباره کتاب عنوان کرد: به تازگی چندین بار کتاب «یار مهربان چیچک» را به صورت تخصصی و کارشناسی و دقیق مطالعه کردم تا متوجه شوم که داستان درباره چیست، چه می‌گوید و به درد چه گروه سنی می‌خورد. در ابتدا باید یادآور شوم که هیچ کتاب و داستانی به جز کتب مقدس، حقیقت ندارند مگر آنکه نویسنده داستانی را به صورت مستند روایت کند‌. بدیهی است در هر داستانی رگه‌هایی از حقیقت نیز وجود دارد.

آشتیانی اضافه کرد: وقتی متوجه شدم نویسنده کتاب جوان است، شجاعت او را برای نگارش کتاب ستودم. خوشحالم که جوان‌های ما در این سنین شجاعت نوشتن و چاپ آثار خود را دارند و آنها را در معرض نقد قرار می‌دهند. وادی ادبیات در عین سادگی، وادی پیچیده‌ای است و قدم گذاشتن در آن نیازمند شجاعت است. همیشه باید استعدادهای جوانان را جدی گرفته و همراه و پشتیبان آنها باشیم. طبیعی است در این راه خطاهای فنی هم رخ می‌دهد و باید اجازه دهیم این خطاها اتفاق بیفتد و تصحیح شود. با این خطا کردن‌ها است که اتفاقات خوبی رخ خواهد داد. امیدوارم نویسنده کتاب «یار مهربان چیچک» با پشتکار و تلاش بیشتر به جایگاه خوبی در این زمینه برسد.

وی درباره محاسن و ویژگی‌های کتاب بیان داد: جلد کتاب با رنگ فیروزه‌ای کاملا ایرانی و البته آرامش‌بخش است. طرح روی جلد بسیار خوب است و با متن کتاب همخوانی کامل دارد. نام کتاب نیز هوشمندانه انتخاب شده است. وقتی می‌خوانیم یار مهربان، بلافاصله در ذهن همه ما  کتاب نقش می‌بندد. یار مهربانِ چیچک هم کتابی است که در طرح جلد، چیچک آن را در آغوش گرفته است. خاطره و زندگی چیچک را از زبان راوی آن، یعنی نویسنده می‌خوانیم. کتاب با پیش‌گفتار ناشر آغاز می‌شود و پس از آن نویسنده

مقدمه کوتاهی را نوشته است. اصرار نویسنده به پشتکار و امید در مقدمه، نگاه او را به داستان نشان می‌دهد. این نشانه‌گذاری در سراسر متن همراه داستان است.

این نویسنده و خبرنگار ضمن تاکید بر اینکه نویسنده «یار مهربان چیچک» از ذهن پویایی برخوردار است، اظهار کرد: برخی نویسندگان از محیط خودشان الهام می‌گیرند و قستمی از وجود خودشان را با قهرمانان داستان خود قسمت می‌کنند. در این کتاب دو پدیده خیر و شر وجود دارد و نویسنده مرز آن را نیز مشخص کرده است. چیچک نمونه خیر در این داستان و عسل نماینده شر در داستان است. ای کاش نویسنده درباره نام حساسیت بیشتری خرج می‌داد به این دلیل که هر نامی دارای بار معنایی خاص خودش است. می‌دانیم که جمع اضداد پدیدآورنده جهان است. شاهنامه فردوسی نمونه اعلای این دو پدیده است که هر نویسنده‌ای باید با دو پدیده خیر و شر آشنا باشد. 

وی با بیان اینکه «یار مهربان چیچک» داستانی خطی و کلاسیک دارد افزود: هر داستانی دارای ابتدا، میانه و پایان است که اگر هر کدام از اینها رعایت نشوند، مخاطب دچار سردرگمی و رهایی در متن می‌شود. خوشبختانه نویسنده «یار مهربان چیچک» بر این امر واقف بوده و به خوبی از پس آن برآمده است. تعلیق در آن به خوبی رعایت شده و خواننده منتظر است بداند که در ادامه چه اتفاقی رخ خواهد داد.

مجتبی طیاری آشتیانی در پایان صحبت‌های خود خاظرنشان کرد: آدم‌ها ذات قصه‌گو دارند و این خصیصه طبیعی انسان‌ها است. در فردی ذات نویسندگی تبلور پیدا می‌کند و با آموزش و آموختن تکنیک آن را پرورش می‌دهد و تبدیل به یک نویسنده خوب می‌شود‌. نویسنده باید توانایی لازم را داشته باشد و از خواندن داستان و رمان لذت ببرد و در مراحل بعد شروع به نوشتن کند تا جایگاه بالایی در این زمینه کسب کند. نویسنده جوان «یار مهربان چیچک» توانایی لازم را برای نگارش داستان داشته و امیدوارم در آینده با پشتکار و کوشش به جایگاه بالاتری برسد.

در ادامه نشست معرفی کتاب، امیر علی خمان نویسنده مجموعه داستان کوتاه «یک روز پیش از قفس»، شاعر و فیلمنامه‌نویس درباره نویسنده شدن بیان کرد: نویسندگی هنر است و هنر کاری احساسی است و بدون دانش کافی  در رشته هنری خود شکست می‌خورید. هنر باید تحلیل و تقلید از زندگی باشد. با خواندن داستان «یار مهربان چیچک» متوجه می‌شویم که نویسنده اثر دانش میدانی بالایی داشته و تحقیق کافی در مورد آن داشته است.

این شاعر و فیلمنامه‌نویس در ادامه افزود: هر داستانی یا شخصیت‌محور است و یا نویسنده‌محور. داستان شخصیت‌محور به این معنی که نویسنده می‌داند شخصیت داستان کیست و چه کارهایی از او بر می‌آید اما نویسنده‌محور به طور عامیانه به این معنی است که از سر اتفاق کاری از شخصیت داستان بدون دلیل و برهانی سر می‌زند. «یار مهربان چیچک» در قسمت‌هایی شخصیت‌محور است و در برخی قسمت‌ها نویسنده‌محور. 

وی ادامه داد: برای نویسنده شدن باید تاریخ بخوانیم. ملتی که از تاریخ خود بی‌خبر باشد، محکوم به تکرار آن است. نویسنده باید فلسفه بخواند به این دلیل که جهان‌بینی‌های متفاوتی را به ما می‌آموزد. نویسنده باید زبان مادری خود را خوب بشناسد و با زبان دیگر آشنایی داشته باشد. نویسنده باید ادبیات و دستور زبان را به قدر کافی بداند.

امیرعلی خمان با بیان اینکه سر رشته داشتن از زمینه‌های هنری غیر از رشته خود می‌تواند کمک کننده باشد اضافه کرد: نویسنده باید قدرت ترکیب سازی داشته باشد، به دور از ریا و تظاهر باشد، تفکر کند و شکاک باشد. به این معنی که نویسنده باید دائما شک کند و برگردد و نوشته خود را بخواند و اصلاح کند. کسی به جز نویسنده متن را به خوبی نمی‌شناسد و خود او باید بهترین واژگان و تصویرسازی‌ها را در کار خود به خدمت بگیرد. نویسنده «یار مهربان چیچک» در این داستان در برخی قسمت‌ها استعاره‌های خوبی به کار گرفته بود که من از خواندن آن لذت بردم. 

گفتنی است کتاب «یار مهربان چیچک» به نویسندگی مشیانا ضیائی، ویراستار شهرام فیروزی، ازسوی انتشارات اودیشه منتشر شده است.