برگزاری یادمان قورچیان ؛ نوازنده و هنرمندی که درک عمیقی از دنیا و هنر داشت
یادمان زندهنام علی قورچیان مدرس و نوازنده سهتار با عنوان «یاد دوست» با حضور جمعی از هنرمندان در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد و شرکت کنندگان در این آیین طی سخنانی با تشریح صفات و روحیات این هنرمند گفتند که او با وجود عمر کوتاهش، زندگی پرثمر و سرافرازانه و درک عمیقی از دنیا و هنر داشت.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فرهنگ و هنر، یادمان زندهنام علی قورچیان نوازنده برجسته سازهای سهتار و عود و مدرس موسیقی ایرانی با عنوان «یاد دوست»، شامگاه سهشنبه (۲۷ آبانماه) با حضور سیدحسامالدین سراج، سیدعباس سجادی، سهیل محمودی، مهرداد ترابی، حسن علینژاد، محمدرضا ژاله، فاضل جمشیدی، خانواده و دوستان زندهیاد قورچیان و جمعی از هنرمندان موسیقی با اجرای رضا مهدوی در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد.
علی قورچیان نوازنده چیرهدست سهتار و عود چهارم آبان ماه بر اثر سکته قلبی در ۵۳ سالگی دار فانی را وداع گفت.
رضا مهدوی در این آیین با عرض تسلیت خدمت خانواده قورچیان اظهارداشت: قورچیان هنرمندی شریف از تبار خوب روزگار بود که همه به خوبی و درستی از او یاد میکنند و جز خاطره خوش برای کسی چیزی به جای نگذاشت.
سهیل محمودی شاعر و نویسنده نیز گفت: مرگ حق است و همه به این حق واقف هستیم، گاهی اوقات مرگهایی خارج از صف رخ میدهند که دلسوزی بسیاری دارد، علی قورچیان خارج از نوبت رفت و اندوه ما در فقدان او بیشتر است.
وی افزود: دوستیام با علی قورچیان ۳۰ سال گذشته از طریق آقای سراج و آقای ذوالفنون بود، سالها از قورچیان بیخبر بودم، فکر میکنم حالات درونی او اجازه نمیداد که در این غوغاها حضور داشته باشد و همیشه مرا برای دیدار به خارج از تهران، کرج و طالقان دعوت میکرد. او سوار بر اسب، تیراندازی میکرد و همچون رستم با شکوه رفتار میکرد.
محمودی همچنین چند رباعی در گرامیداشت یاد قورچیان خواند.
قورچیان در حوزه ورزش مورد بیمهری قرار گرفت
حسن علینژاد آهنگساز، نوازنده، مولف، محقق و مدرس موسیقی نیز در این آیین با گرامیداشت یاد قورچیان گفت: علاوه بر سابقه دوستی، افتخار شاگردی و هنرجویی این استاد را داشتم، قورچیان بسیار انسان با اخلاق و با معرفتی بود، بسیار سختگیر اما مهربان بود.
علینژاد افزود: با این وجود، قورچیان، در حوزه ورزش، با وجود تلاشها و اقدامات ارزشمندی که انجام داد بسیار مورد بیمهری قرار گرفت، او همچون رستم بود که اکنون دو فرزند، کوشا و گرشا همچون سهراب باقی گذاشت که امیدواریم آنان مورد بیمهری قرار نگیرند.
خاطراتی از تشکیل گروه «بیدل»
سیدحسام الدین سراج خواننده و از دوستان علی قورچیان نیز در این آیین با اشاره به چگونگی شکلگیری گروه «بیدل» اظهارداشت: استاد جلال ذوالفنون سال ۱۳۷۳ پیشنهاد داد که گروهی در حوزه موسیقی ایرانی تشکیل دهیم، جلال ذوالفنون (تار)، هادی منتظری (کمانچه)، جمشید عندلیبی (نی)، محمد فیروزی (عود)، ناصر فرهنگفر (تنبک)، مسعود حبیبی (دف) اعضای این گروه بود، گروه خوش ترکیبی بود. همه نوازندهها قوی، جوان و آماده ارائه کار بودند.
وی گفت: نخستین اثری که اجرا شد، راست پنجگاه بود، خاطرات بسیاری از این گروه و اجراهای آن دارم، دور ایران کنسرت برگزار کردیم، در آن زمان، مثل اکنون که بسیار غریب هستیم، غریب نبودیم، یک مقدار بیشتر با مردم بودیم و اجازه میدادند که آثارمان اشاعه پیدا کند، همچنین در خارج از کشور هم کنسرتهایی را برگزار کردیم.
سراج افزود: اولین عضو این گروه که از دست دادیم، استاد ذوالفنون بود، در سالهای بعد هم هنرمندانی همچون شهریار فریوسفی و امسال علی قورچیان را از دست دادیم، علی هنرمند قهرمان و قهرمان همیشه خندانی بود، همیشه او را با خنده به یاد دارم. با اینکه قهرمان، در کار خودش هم بسیار استاد بود اما گوشهای را در طبیعت محض گرفته بود و کار دل میکرد.
سرپرست گروه «بیدل» بیان کرد: با این وجود، خرسندیم که این گروه از سال ۱۳۷۳ تاکنون، هنوز منشا خدمات فرهنگی و خدمتگزار مردم و فرهنگ ایران است و امیدواریم در آینده باز هم شاهد باشیم که گروه «بیدل» آثاری را اجرا کند. برای علی قورچیان طلب مغفرت میکنم روحش شاد و در آرامش باشد، به خانواده او هم مجددا تسلیت عرض میکنم.
درک عمیق قورچیان از دنیا و هنر
سیدعباس سجادی نویسنده، شاعر و پژوهشگر با گرامیداشت یاد علی قورچیان اظهارداشت: او فردی بود که با وجود عمر کوتاهش، زندگی پرثمر و سرافرازانهای داشت و درک عمیقی از دنیا و هنر داشت. او تبار فرهنگی عمیقی داشت، ریشهاش در تهران و خانوادهای طالقانی بود و در کانون پرورش فکری فعالیت میکرد. او دورههای خوشنویسی و نوازندگی سهتار را گذراند و از محضر استادانی همچون حسامالدین سراج و ذوالفنون بهرهمند شد.

وی گفت: قورچیان در حوزه موسیقی و هنرهای رزمی فعالیت داشت؛ او نوازنده سهتار، داور، مربی، سرپرست تیم ملی سوارکاری و رکورددار جهانی بود. او سوارکاری را از ۱۱ سالگی شروع کرد و در رقابتهای ملی مدالهایی طلا، نقره و برنز کسب کرد. او رئیس کمیته هنرهای رزمی سوارکاری فدراسیون ایران بود و زندگیاش نماد چندگانگی و تلاش بیوقفه در عرصههای مختلف بود.
سجادی با اشاره به نقش جلال ذوالفنون در تربیت و تشویق قورچیان در حوزه موسیقی افزود: ذوالفنون، او را در اجراها و کلاسها بسیار مورد توجه قرار میداد و قورچیان را از شاگردان خاص خود میدانست.
این پژوهشگر بیان کرد: قورچیان به دلیل ساختار فیزیکیاش، با تصویر رستم، پهلوان ایرانی، مقایسه میشد که نشاندهنده شخصیت قوی و استوار اوست. او در هنر موسیقی، به ویژه در شیوه نوین سهتارنوازی، نقش مهمی داشت.
وی اظهارداشت: قورچیان، با وجود مرگ فیزیکی، حیات ابدی خود را آغاز کرده است و در سینههای مردم و در آثار و یادها زنده است. او نماد انسانی است که زندگیاش پر از تلاش، هنر و فرهنگ بوده و میراثی ارزشمند برای نسلهای آینده باقی گذاشته است.
قورچیان در ورزش و هنر، گوهری ارزشمند بود
مهرداد ترابی آهنگساز، مدرس و نوازنده سهتار و از دوستان زندهید قورچیان نیز در این آیین با گرامیداشت این هنرمند فقید، به شرح زندگی و شخصیت فردی او پرداخت و افزود: قورچیان فردی با استعداد فوقالعاده، هوش سرشار و روحیه قوی بود که در زمینههای مختلفی از جمله ورزش، هنر و موسیقی فعالیت داشته است.
وی گفت: در جریان برگزاری کنسرت در فرهنگسرای بهمن با همکاری آقای رستمیان و ضبط آلبوم «جامعه عشق» با قورچیان آشنا شدم، او فردی متواضع، درستکار و انسان بزرگوار بود که همواره روحیه شادی داشت و در کنار فعالیتهای هنری، در زندگی شخصی و حرفهای نیز موفق بود.
ترابی افزود: قورچیان در هنرهای تجسمی نیز نشان داد استعداد قابل توجهی دارد و در رشته مجسمهسازی تحصیل کرد که نشان از چندبُعدی بودن تواناییهایش دارد. او در عرصه ورزش و هنر، نمونهای بینظیر و گوهری ارزشمند در ایران بود اما متأسفانه نتوانست آن طور که باید، در دنیای موسیقی و هنر مورد توجه قرار گیرد.

این آهنگساز با اشاره به اهمیت و ارزشهای انسانی و هنری قورچیان خاطرنشان کرد: او فردی بزرگ و نمونهای برای دیگران بود که در تمامی جنبههای زندگی، نمونهای از انسانیت و هنر واقعی است.
گرشا قورچیان فرزند زندهیاد علی قورچیان نیز ضمن قدردانی از برگزارکنندگان این آیین اظهارداشت: خیلی زود دیر میشود، قدر عزیزانی را که داریم، بیشتر بدانیم و آنان را دوست داشته باشیم.
کیومرث قورچیان هنرمند نقاش و مجسمهساز که به مناسبت یادمان علی قورچیان، نمایشگاه نقاشی با مضمون این هنرمند فقید برپا کرده بود، در این آیین با اشاره به توانمندیهای او در حوزه ورزش و هنر اظهارداشت: من و زندهیاد قورچیان در دانشگاه هم دوره بودیم، او هر آموزشی را میدید استاد را هم تحت تاثیر خود قرار میداد، در زمینه موسیقی و ورزش نمونه بود، آثاری که در این نمایشگاه، ارایه شده، براساس تجربه زیسته و مشاهدتم از زندگی قورچیان بوده است.
پخش ویدیوکلیپهایی از اجراهای قورچیان با دیگر هنرمندان و فعالیتهای او در حوزه سوارکاری، اجرای گروه موسیقی «بیدل» به خوانندگی حسامالدین سراج با همراهی هنرمندان؛ هادی منتظری (کمانچه)، مسعود حبیبی (دف)، آرش فرهنگفر (تنبک)، داوود ورزیده (نی)، حسن علینژاد (سهتار) و پارسا علینژاد (پارسه) و گروه سهتار «سارنگ» به سرپرستی مهرداد ترابی (سهتار) به همراه هنرمندان؛ نیما شفیعی (سهتار)، سحر خدام (سهتار)، مزدا دامادی (تنبک) و علیرضا شفایی (آواز) از دیگر بخشهای این آیین بود.
قورچیان متولد سال ۱۳۵۱ در تهران از سال دوم دبستان و از طریق کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان وارد دنیا هنر شد. در عرصه خوشنویسی تا دوره عالی پیش رفت و سپس سال ۱۳۶۸ با ورود به محضر جلال ذوالفنون، مسیر حرفهای خود در موسیقی را آغاز کرد وی تنها چهار سال پس از آغاز آموختن سهتار، در سال ۱۳۷۲ به عنوان مدرس در کلاسهای ذوالفنون مشغول به تدریس شد.
همزمان با سهتار، ساز عود را نزد منصور نریمان فرا گرفت و در هر دو ساز به مهارتی کمنظیر دست یافت. قورچیان تحصیلات دانشگاهی خود را ابتدا در رشته موسیقی و سپس در رشته مجسمهسازی دانشگاه تهران سپری کرد و در دانشگاههای هنر الزهرا و میراث فرهنگی به تدریس پرداخت.
وی طی سالهای فعالیت هنری خود با بزرگان موسیقی از جمله نورالدین رضوی سروستانی و حسامالدین سراج همکاری نزدیک داشت و در اجرای کنسرتها و ضبط آثار متعدد نقشآفرینی کرده است.
قورچیان علاوه بر فعالیتهای موسیقی، از ۱۱ سالگی ورزش سوارکاری را آغاز کرد و از سال ۱۳۸۶ با ورزش کمانگیری روی اسب آشنا شد. او پس از سه سال به عضویت تیم ملی درآمد و در رقابتهای انفرادی و تیمی موفق به کسب مدالهای طلا، نقره و برنز متعدد بینالمللی شد.
قورچیان همچنین به عنوان رئیس کمیته هنرهای رزمی سواره فدراسیون سوارکاری ایران، مربی، داور، سرپرست تیم ملی و رکورددار جهانی فعالیت داشت.