به گزارش شهر، شبکه تلویزیونی بی بی سی گزارش داد، دوریس لسینگ در اکتبر سال هزار و نهصد و نوزده در کرمانشاه ایران متولد شد . آغاز دوران نویسندگی و رشد وی در آفریقا همراه شد و بعد راهی لندن شد.
وی در رودزیا که اکنون زیمبابوه نام دارد، در مزرعه ای زندگی می کرد. زندگی سخت باعث شد به کتاب پناه ببرد. پدر وی در جنگ جهانی دوم یک پای خود را از دست داد و به همین علت جنگ به یکی از مفاهیم اصلی وی در نویسندگی بدل شد. نوع نگرش مادرش به زندگی هم باعث شد موضوع زنان در میان نوشته های وی مفهومی برجسته باشد.
ازدواج و طلاق وی در حالی که دو فرزند داشت، ازدواج مجدد با یک پناهنده از آلمان کمونیست با یک فرزند دیگر حاصل زندگی خانوادگی بلسینگ است. روابط یک زن سفید پوست با مردی سیاه پوست در داستان نوبل ادبیات را برای او به ارمغان آورد.
وی در دوران کمونیست فعالیت های سیاسی داشت و در بی بی سی همکاری داشت.
در دوران جنگ جهانی دوم نوشتن اولین رمانش با عنوان «علف ترانه می خواند» را به پایان رساند.
وی شصت و چهار عنوان کتاب نوشته است و چهره ای چپ گرا، ضد استعماری، ضد آپارتاید و فمینیست به شمار می رود.
لسینگ در سال دو هزار و هفت در سن هشتاد و هشت سالگی به عنوان سالخورده ترین نویسنده زن، نوبل ادبیات را دریافت کرد و یازدهمین زنی بود که این جایزه را دریافت کرد.
مهمترین اثر وی «دفترچه طلایی» نام دارد.
«بازگشت به خانه» و «تروریست» از دیگر آثار سرشناس وی است.
منبع: واحد مرکزی خبر