به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فرهنگ و هنر، امروزه به واسطه شیوع کرونا و نیاز همیشگی بشر به تقویت روحی و روانی، محتاج توسل و توکل به امامان معصوم(ع) هستیم. این ایام فرصت مناسبی برای ترویج و احیای روضه‌های خانگی است. برگزاری سوگواری برای سرور و سالار شهیدان آثار وضعی فراوانی را در سطح جامعه به دنبال دارد.
احمد نیکبختیان، مداح اهل‌بیت(ع)، در گفت‌وگو با ایکنا، درباره جایگاه روضه‌های خانگی در اشاعه فرهنگ عاشورایی در میان خانوادهها با خواندن این بیت «من غم و مهر حسین(ع) با شیر از مادر گرفتم / روز اول کامدم دستور تا آخر گرفتم»، اظهار کرد: آنچه در موضوع روضه‌های خانگی در کشور ما حائز اهمیت بوده این است که نباید فراموش کنیم تمام کسانی که از آغاز تحرک برای قیام و شکل‌گیری انقلاب و نظام جمهوری اسلامی (تقریباً از سال ۴۲ تاکنون) همکاری کردند، با روضه‌های خانگی در ارتباط بودند.
وی ادامه داد: این روضه‌ها از گذشته رایج بوده و همچنان نیز ادامه دارد و خانه‌هایی که در آن روضه برگزار می‌شد، سادگی خاصی داشت و جوانان و فرزندانی که در آن خانه‌ها رشد می‌کردند با نام و مرام اهل‌بیت(ع) خو می‌گرفتند و گوشت و پوست و خون آن‌ها با نام اهل‌بیت(ع) عجین می‌شد.
این مداح اهل‌بیت(ع) با بیان اینکه امروز روضه‌های خانگی همچنان وجود دارد و کمرنگ نشده و فقط شکل آن‌ها تغییر کرده است، اضافه کرد: این روضه‌ها تعطیل نشده است. در گذشته گاهی روضه‌خوان به خانه‌ای می‌رفت و روضه می‌خواند و فقط اهل آن خانه در منزل بودند. در آن زمان هر فردی روز به خصوصی در ماه روضه داشت و روضه‌خوان بدون توجه به اینکه در خانه جمعیتی حضور دارد یا خیر حتی گاهی با وجود فقط یک نفر این روضه خوانده می‌شد. اهل خانه معتقد بودند که اهل‌بیت(ع) به واسطه این روضه‌ها یاری‌رسان آن‌ها خواهند بود و ایمن خواهند شد. امروز نیز این نوع روضه‌ها وجود دارد، اما نوع و شکل آن به تبع سبک زندگی و معماری خانه‌های امروزی تغییر کرده است.
نیکبختیان افزود: خانواده شهید حاج قاسم سلیمانی، که خداوند تبارک و تعالی روح ایشان را قرین رحمت کند و همراه با اهل‌بیت(ع) محشور باشند، نقل می‌کنند که ایشان گوشه‌ای از منزل را به روضه‌های غروب جمعه اختصاص داده بودند. اگر این احساس وجود دارد که این روضه‌ها کمرنگ شده باید تلاش کنیم که در منزلمان فضایی را به برپایی روضه خانگی کوچک اختصاص دهیم.
وی در مورد نقش محوری مداحان در برپایی روضه‌ها و علاقه مداحان جوان‌تر برای حضور در مجالس و هیئات بزرگ‌تر و اینکه این امر می‌تواند در کمرنگ‌تر شدن برپایی روضه‌های خانگی اثرگذار باشد، گفت: این دو منافاتی با یکدیگر ندارند. نباید این روضه‌ها ما را در عزاداری‌ها اقناع کند و با شرکت در این روضه‌ها دیگر در مراسم عزاداری معظم شرکت نکنیم. این مجالس نشان‌دهنده قدرت شیعه امیرالمؤمنین(ع) است؛ هر کس نیز به شیوه و براساس علاقه خود به عزاداری می‌پردازد و هر کدام در جای خود ارزشمندند.
وی با اشاره به نقش مدیریتی خانوادهها در برپایی روضه‌های خانگی، افزود: یکی از دغدغه‌های پدران و مادران تربیت فرزند و عاقبت به خیری اوست. اگر می‌خواهیم فرزندانمان عاقبت به خیر شود و تربیت صحیحی داشته باشند، باید آن‌ها را با فرهنگ اهل‌بیت(ع) آشنا کنیم و تولی و تبری را به آن‌ها آموزش دهیم. در این صورت امر تربیت به درستی محقق می‌شود. برپایی روضه‌های خانگی نیز یکی از روش‌های آشنا کردن فرزندان با اهل‌بیت(ع) است و اینکه بدانند ائمه معصومین(ع) اول و آخر جهان خلقت هستند. اصول خاصی هم ندارد و فقط لازم است فضایی را در خانه برای این کار ایجاد کنیم. می‌گویند پدر و مادر مکان خاصی را در خانه به خواندن نماز اختصاص دهند تا فرزند با دیدن آن فضا به یاد خدا و عبادت او باشند.
این مداح اهل‌بیت(ع) در پایان با ذکر خاطره‌ای، گفت: به عنوان کسی که در کشور‌های مختلف به منظور ستایش‌گری اهل‌بیت(ع) سفر کرده‌ام، می‌گویم که برپایی روضه‌های خانگی مختص کشور ما نیست. سالیان سال در جلسات بزرگ پنج هزار نفره در شهر‌های مختلف سایر کشور‌ها شرکت کرده‌ام، اما بعد از آن جلسه به روضه خانگی رفته‌ام و برای من جالب بود که برپایی روضه خانگی صرفاً مربوط به ایران نیست.
