به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فرهنگ و هنرT دکتر زهره پریرخ در پاسخ به این سوال که چطور نویسنده حوزه کودک و نوجوان شده است گفت: من به شکل طبیعی به نوشتن در این حوزه علاقه دارم. درحقیقت اگر علاقه واقعی نباشد ، نوشتن ممکن نمی‌شود.
او ادامه داد: فکر کنم بیش‌ترین انگیزه برای نوشتن را خود کودکان در نویسنده ایجاد می‌کنند و در درجه بعدی کتاب‌های خوبی که نوشته می‌شود، بسیار موثر است.
پریرخ در پاسخ به این سوال که با توجه به تجربه شما در این حوزه، نیاز کودکان و نوجوانان امروز چه تغییراتی نسبت به سالیان قبل داشته است، توضیح داد: شرایط از خیلی نظرها تغییر کرده است. ابزار و وسیله‌هایی که کودکان با آن کار می‌کنند، تغییر کرده، کودکان با دنیای مجازی روبه‌رو هستند که مهارت‌های تازه‌ای می‌خواهد. محیط زیست عوض شده است و توجه می‌‌طلبد؛ کودکان و نوجوانان بسیار بیش تر از گذشته باید به محیط زیست توجه کنند.
او سپس اظهار داشت: زمینه‌های زیادی در ادبیات حوزه کودک و نوجوان وجود دارد که هنوز به آنها پراخت نشده است. محیط زیست، آگاه شدن کودک به حقوقش، مهارت آموزی، تربیت بدنی و پرورش احساس‌ها... زمینه‌هایی است می‌توان در آن قلم زد.
این نویسنده حوزه کودک و نوجوان درباره تاثیر فضای مجازی در تقابل با کتاب و کتابخوانی بیان کرد: من فکر می‌کنم دیگر نباید از کلمه تقابل استفاده کرد؛ بلکه بهتر است به جای آن کلمه انتقال را به کار ببریم. کودک از مسیرهای دیگری می‌خواند و دانش اندوزی می‌کند؛ اما دلیل نمی‌شود که مسیر پیشین کنار گذاشته شود یا فراموش شود.
پریرخ همچنین گفت: به نظرم مهم ترین نکته‌ای که دوستداران کار در زمینه ادبیات کودک، چه شعر وچه داستان و... خوب است به آن توجه کنند، این امر است که آثار خوب را بخوانند. نوشتن را تمرین کنند؛ می‌توانند درباره هرچه دوست دارند و برایشان جالب است، بنویسند و با تامل وحوصله با آثارشان برخورد کنند.
وی درباره تعامل ناشران و نویسندگان حوزه کودک و نوجوان اظهار داشت: من فکر می‌کنم که هنوز نویسنده و ناشر به مشارکت و تعامل هماهنگ و مناسبی دست نیافته‌اند؛ نه از نظر حقوقی و نه از نظر پذیرش ایده‌های نو که ممکن است نویسنده ارایه دهد. فکر می‌کنم وضعیت بازار بر هر دو مسلط است.
نویسنده کتاب کودک همچنین درباره تاثیر ترجمه آثار نویسندگان بزرگ در حوزه کودک و نوجوان، بیان کرد: به نظرم فضای کار ترجمه بیشتر از تالیف باز است و به روز‌تر است. من آثار خیلی خوبی در این زمینه دیده‌ام. کتاب «13 ساعت» از جیمز گروور تربر با ترجمه آیدا عباسی برایم جالب بود.
او همچنین در پاسخ به این سوال که نویسنده مورد علاقه شما در این حوزه کیست، گفت: نویسنده خاصی مورد نظرم نیست. هر نوشته خوبی از هر نویسنده‌ای چه تازه کار وچه کهنه کار برایم جالب و محترم و خواندنی است.
دکتر پریرخ در بخش دیگری از صحبت‌های خود، آثار برخی نویسندگان ایرانی در حوزه کودک و نوجوان را قابل اعتنا و جهانی عنوان کرد و توضیح داد: من فکر می‌کنم بازار کتاب هم مثل هر بازار دیگری نیاز به کار و پی گیری و تلاش برای ارایه آثار دارد. فرهنگ‌های مختلف، پسندهای مختلف دارند؛ اما ما هم آثاری داریم که با ویژگی‌های جهانی هماهنگ باشند و ارزش ادبی لازم برای ارایه داشته باشند.
او در انتهای صحبت‌های درباره راهکارهای تشویق و ترغیب هرچه بیشتر کودکان و نوجوانان بیان کرد: مهم‌ترین حرکت، برای این که انسان بتواند از چیزی بهره ببرد؛ زیستن در هوای آن است . در دسترس بودن محصولات فرهنگی از کتاب گرفته تا بازی فکری، همراهی و مشارکت با کودکان و نوجوانان، تازه بودن و آگاه بودن ذهن والدین که با مطالعه و کسب دانش همراه باشد از مهم‌ترین نکته‌هایی است که کودکان و نوجوانان را تشویق می‌کند و در آنها ایجاد انگیزه می‌کند.
