به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فرهنگ و هنر، آیین اختتامیه نخستین کنگره ملی شعر «یتیم» روز چهارشنبه ۶ اسفندماه همزمان با شب میلاد حضرت علی(ع) به همت موسسه خیریه عترت بوتراب و با همکاری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، سازمان صداوسیما، بنیاد رودکی و شبکه ملی خیریه‌های حامی ایتام در تالار وحدت برگزار شد.
در این مراسم که اجرای آن را حسن سلطانی بر عهده داشت، مدیران و چهره‌های فرهنگی مانند حجت‌الاسلام میثم امرودی رییس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، آیت‌الله محسن کازرونی نماینده ولی فقیه در کمیته امداد امام خمینی(ره)، حسن بیادی عضو سابق شورای اسلامی شهر تهران و شاعرانی مانند محمدعلی بهمنی، علی انسانی، مرتضی امیری اسفندقه، ناصر فیض، سعید بیابانکی، محمود حبیبی کسبی و سعید یوسف نیا حضور داشتند.
امیری اسفندقه: ۷۲۴ اثر به دبیرخانه نخستین کنگره شعر یتیم رسید
ابتدا مرتضی امیری اسفندقه دبیر علمی نخستین کنگره ملی شعر «یتیم» عنوان کرد: خیلی خوشحالم که در نخستین کنگره شعر یتیم جزو نخستین کسانی بودم که اشعار را رویت کردم. داورانی مانند محمدعلی بهمنی، سعید بیابانکی، ناصر فیض و... نیز لحظات ناب شاعرانه‌شان را به پای کنگره ریختند و اشعاری را که در قالب‌های مختلف سروده شده بود، داوری کردند. مجموعاً ۷۲۴ اثر به دبیرخانه رسید که همه این آثار به دقت توسط داوران بررسی شد. اشعار رسیده به کنگره از کیفیت شگرفی برخوردار بود که برخی از آنها هنوز در حافظه من مانده است.
وی در ادامه بیانیه هیئت‌داوران کنگره را برای حاضران قرائت کرد.
بهمنی: همه ما به نوعی یتیم هستیم
محمدعلی بهمنی شاعر پیشکسوت و رییس هیئت‌داوران کنگره شعر یتیم سخنران بعدی مراسم بود که در سخنان کوتاهی بیان کرد: این دقایق که در خدمت شما هستیم بسیار دوست‌داشتنی است، اگر چه نام یتیم را دارد و جان انسان را می‌سوزاند. من همیشه خودم را یتیم می‌بینم و فکر می‌کنم همه ما به نوعی یتیم هستیم؛ یتیمان این دنیا برای دنیایی دیگر. شعری تقدیم می‌کنم به همه عزیزانی که در این مدت به دلیل شیوع ویروس کرونا از دست دادیم.
دوستِ من دیدنش آسان نبود/ پنجره‌اش رو به خیابان نبود
دوستِ من منظره بسته‌اش/ طارمی پُرگُلِ ایوان نبود
چهره‌گشایی که به چاهِ محاق/ چهره‌گری بود و نمایان نبود
طرحِ زمینی بزنم دوست را/ دوستِ من هیچ جز انسان نبود
با من و تو فرقِ زیادی نداشت/ او فقط این‌گونه هراسان نبود
من پیِ دریوزه جسمم اگر/ او پیِ دریوزگی جان نبود
دامنه‌ای داشت پُر از آبشار/ منتظرِ رحمتِ باران نبود
بدخبران هرچه از او گفته‌اند/ با منِ خوش‌باورمان آن نبود
دوستِ من با منِ توفانی‌اش/ جز پیِ آرامشِ توفان نبود
با چه دریغی بسرایم از او/ او که خود از خویش پشیمان نبود
در ادامه ناصر فیض از داوران کنگره شعر یتیم با تشکر از دست‌اندرکاران برگزاری جشنواره بیان کرد: در تاریخ ادبیات فارسی، ما اشعار خیلی درخشانی با موضوع یتیم نداریم و شاعران معمولاً از یک زاویه یکسان به موضوع نگاه کرده‌اند و بیشتر بار احساسی و جنبه دلسوزی برای یتیم را مد نظر قرار داده‌اند. این جشنواره باعث خلق اشعاری با نگاه‌های متفاوت شد که از زاویه تازه‌ای به موضوع ایتام می‌پردازد. امیدوارم دوره‌های بعدی جشنواره نیز برگزار شود و کنگره شعر یتیم محکم و استوار به راه خود ادامه دهد.
سعید بیابانکی یکی دیگر از داوران کنگره نیز به قرائت یکی از اشعارش پرداخت که متن این شعر را در ادامه مشاهده می‌کنید.
خرد صغیرترین طفل وادی طلبش/ سخن فقیرترین پیر مکتب ادبش
همیشه ساری و جاریست شرط زندگی است/ به آبشار به خورشید می‌رسد نسبش
هزار سال گذشته ست و گوشه دالان/ هنوز چشم به راه است کیسه رطبش
ستم ز غرش او مثل بید می‌لرزد/ دلاوری اسدالله اگر شود لقبش
شکوه و شوکت تاریخ هجری قمریست/ شهادت رمضانش ولادت رجبش
نماز گوش به زنگ اذان نشسته به ناز/ مگر که بوسه بچیند ز غنچه دو لبش
زغال سرخ به دستت اگر گذاشت منال/ که مهربانی محض است آتش غضبش
نیامد از غم و اندوه خم به ابرویش/ به خون نشست اگر آفتاب نیمه‌شبش
بلا به دور از این سرزمین از این وادی/ که سرو نام علی رسته در وجب وجبش
هر آنکه دست‌درازی کند به ساحت او/ حواله دار به تبت یدی ابی لهبش
جهان همیشه و هر جا به او بدهکار است/ به عدل و داد بگویید چون علی طلبش
امرودی: دست نوازش کشیدن بر سر یتیم باعث اتصال ما به آسمان می‌شود
حجت‌الاسلام امرودی رییس سازمان فرهنگی هنری نیز در این مراسم با تبریک سالروز ولادت حضرت علی(ع) اظهار کرد: به دست‌اندرکاران موسسه خیریه عترت بوتراب خسته نباشید می‌گویم که یک خلا در کشور را شناسایی کردند و در حال پر کردن آن هستند. امیدوارم برگزاری چنین کنگره‌هایی باعث ترویج فرهنگ یتیم‌نوازی شود.
وی افزود: خداوند دنیا را خلق کرد که برای بالا رفتن کار نیک کنیم، پس زمین جایی برای بالا رفتن است. اما منشأ برخی حوادث زمین نیست و ریشه در ملکوت دارد. خداوند قرآن کریم را نازل کرده است که ریشه و پیکره‌اش در آسمان است. اهل بیت(ع) نیز همین طور هستند و از ابتدا در عرش الهی بوده‌اند. کسانی از جنس ملکوت روی زمین می‌آیند که ما را بالا بکشند.
رییس سازمان فرهنگی هنری تصریح کرد: حضرت فاطمه زهرا (س) فرمودند یک خصلتی است که در آسمان ریشه دارد و آن خصلت، احسان است. احسان و نیکوکاری باعث می‌شود ما از زمین جدا شویم و بالا برویم. یتیم هم یکی از چیزهایی است که ریشه‌اش در ملکوت و شاخه‌هایش روی زمین است. دست نوازش کشیدن بر سر یتیم باعث اتصال ما به آسمان می‌شود. درود خداوند به شما که خود را به این شاخه‌های ملکوتی آویخته‌اید تا بتوانید از این مُلک، به آسمان الهی بروید.
در ادامه برگزیدگان نخستین کنگره ملی شعر یتیم جوایز خود را دریافت کردند که نام‌های آنها را در ادامه مشاهده می‌کنید. لازم به ذکر است که هیئت‌داوران در برخی بخش‌ها اثری را شایسته دریافت عنوان اول، دوم، سوم یا شایسته تقدیر تشخیص نداده است.
شعر نو
رتبه دوم: زهرا شایق
رتبه سوم: محمدحسین صفری
شایسته تقدیر: سارا عسکری
شعر سنتی
رتبه اول: سید علی رکن‌الدین
رتبه دوم: رضا نیکوکار
رتبه سوم: زین‌العابدین آذر ارجمند لنگرودی و محمد هدایت زاده به طور مشترک
شایسته تقدیر: امیرعلی سلیمانی
ترانه و تصنیف
رتبه اول: صدیقه ارزبین
رتبه دوم: محمدحسن جمشیدی
شعر کودک و نوجوان
رتبه اول: حسین‌علی کریمی نسب و فائزه زرافشان به طور مشترک
قطعه ادبی
شایسته تقدیر: قاسم بای
در این مراسم همچنین از کتاب «نوازش کلمات» شامل ۱۲۰ اثر پذیرفته‌شده نخستین کنگره ملی شعر «یتیم» و تعدادی از آثار شاعران با موضوع یتیم رونمایی شد. اجرای موسیقی به همراه ارکستر توسط اشکان کمانگری و اجرای نمایش تک‌نفره «تنها یه تیم» توسط یاسر خاسب از بخش‌های دیگر مراسم بود.
