به گزارش پایگاه تحلیلی خبری فرهنگ و هنر، سلمان ایزدیار پسر دوم خانواده بود که در ۱۷ آذر سال ۱۳۳۹ در محله جوادآباد کرج متولد شد. او تحصیلات خود را تا سوم دبیرستان ادامه داد. همچنین علاقه زیادی به کشتی و ورزش رزمی داشت. از قد بلند و توانایی جسمی خوبی نیز برخوردار بود.سلمان به گرداندن مغازه میوه فروشی پدر کمک می‌کرد و همواره احساس مسئولیت زیادی در خانواده داشت.
همزمان با اوج گیری انقلاب همواره در صحنه حضور داشت و در اکثر راهپیمایی‌ها نقش اول را ایفا می‌کرد. با تشکیل سپاه به فرمان امام خمینی (ره) به عضویت این نهاد درآمد و به فعالیت‌های انقلابی خویش وسعت بیشتری بخشید.
سلمان از ابتدای سال ۶۰، در عملیات «فتح‌المبین» و «بیت‌المقدس» و آزاد سازی خرمشهر، حضور مستمر داشته و جزو اولین گروه‌هایی بوده است که بعد از فتح وارد شهر خرمشهر می‌شوند.ثمره ازدواج شهید بزرگوار، یک فرزند به نام عمار است.
«سلمان ایزدیار» چهره‌ای بسیار جدی و با جذبه داشته است اما، پس ذهن سلمان مهربانی فوق‌العاده‌ای بود. وی بسیار خیّر و مهربان بود. او به عنوان پاسدار و با سمت فرمانده گردان در عملیات «کربلای۱» حماسه آفرینی کرد. سرانجام این سردار دلاور سپاه اسلام در روز ۱۱ تیر ۱۳۶۵ در عملیات کربلای ۱ در منطقه عملیاتی مهران به شهادت رسید.
در بخشی از وصیت‌نامه شهید سلمان ایزدیار که توسط ایسنا انتشار داده شده است به 6 خواسته این فرمانده اشاره شده است
«بسم الله الرحمن الرحیم
با حمد و سپاس ایزد متعال که اول و آخر اوست با درود و سلام خداوند به پیغمبر محمد خاتم النبیا (ص) و سلام و درود خداوند بر اولیاالله ائمه اطهار و سلام خداوند به رهبر عالیقدر انقلاب اسلامی امام خمینی نائب بر حق امام مهدی (عج) که از برکت وجود چنین رهبری که اسلام را به ما برگرداند و ما که راه جهنم را بدون خواسته خویش می پیمودیم باز داشت و بسوی سعادت دنیا و آخرت راهنمایی نمود.
من اگر چه وجودم برای اسلام جز نمور چیز دیگری به دنبال ندارد ولی از خدای تبارک و تعالی که این جان بی‌ارزش مرا و این خون مرا برای آبیاری درخت پر برکت اسلام بگیرد تا بلکه به این طریق بارم سبک‌تر شود هر چه سعی کردم نتوانستم اعمالم را خالص کنم حتما ناپاک بودم.
ولی ای مردم مسلمان! تاریخ تا بحال امتی مثل شما با ایمان و مبارز سراغ نداشته. این نعمت خدادادی که امام امت باشد قدر بدانید، که می‌دانید و از او حمایت کنید که حمایت از او حمایت از خدا و رسول و ائمه است. ای مردم! دنیا پرکاهی ارزش ندارد زیاد سنگ دنیا را به دل نزنید، زیاد حرص دنیا را نخورید، فکر آخرت باشیم اعمال خود را در نظر بگیریم ببینیم آیا با این اعمال می‌توانیم در روز قیامت روبرروی پیغمبر بایستیم روبروی ائمه اطهار و شهدا بایستیم آخر ما ادعای شیعه بودن می‌کنیم آیا جوابی برای مولا علی (ع) داریم انشاءالله با اعمال خوب وکارهای نیک بتوانیم روبروی پیغمبر وائمه بایستیم.
خلاصه اگر شهید شدم چند نکته است که باید گفت به عنوان وصیت:
۱) امام امت را پیروی و او را قوت قلب دهید.
۲) اگر اشکالی در بعضی از ادارات و نهادها مشاهده شد به حساب اسلام نگذارید.
۳) به هر طریق به جنگ کمک کنید یا جانی و یا مالی و یا هر دو. خدایی نکرده نکند بخاطر مسائلی که در شهر می گذرد دست از حمایت انقلاب که همان استقامت است بردارید و این را بدانید که هر کس باید تکلیفش را انجام دهد.
۴) راه شهیدان که همان راه حسینی است ادامه دهید.
۵) امیدوارم جوانان و نوجوانانی که راه شیطان را می‌روند و خود را هلاک می کنند بخود آیند و راه خدا را پیشه کنند.
۶) امیدوارم کسانی که مسئولیتی در جمهوری اسلامی دارند مخصوصاً در کرج ما را ناظر بر اعمال خود بدانند و بعضی از آنها از لغزش‌های خود جلوگیری کنند و فکر پا برهنه ها باشند.
پدر و مادر عزیز و همسرم و برداران و خواهران من، پسر عزیزم عمار از اینکه من از بین شما می روم به هیچ وجه ناراحت نباشید و خدا را شکر کنید که اینگونه به معشوقم رسیدم. اگر جنازه من بدستتان رسید هر کجا صلاح دیدید مرا دفن کنید و اگر نرسید خدا نگهدار شما باشد، نماز قضا ندارم فقط چند روزی به علت ناراحتی داخلی نتوانستم روزه بگیرم. برایم اگر توانستید حدود چهل یا پنجاه روز [روزه بگیرید]، ازهمه تقاضای بخشش و حلال خواهی دارم.
شهید راه در حرم کبریا دارد
شهید حق ملاقات با خدا دارد
مورخ: ۲ اردیبهشت ۱۳۶۵»
