به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فرهنگ و هنر، میترا مولائی نژاد در نشستی با عنوان «چالش‌های خانواده من» بیان کرد: ما انسان‌ها موجود اجتماعی هستیم و موضوع مهم این است که نوع ارتباطات هر یک از ما با دیگران و مرزهای آن تا چه اندازه است. بین زن و شوهر به عنوان پدر ومادر یک حد و مرزی وجود دارد که هیچ کس حتی فرزندان خانواده حق ورود به این حد و مرز را ندارند، فرزندان خانواده نیز برای خود مرزی دارند که هیچ یک از فرزندان دیگر و حتی والدین حق ورود به آن محدوده را ندارند. هم چنین خود خانواده نیز به عنوان یک سیستم مرزی دارد که افراد غریبه حق ورود به آن را ندارند.
متخصص سلامت جسمی در ابتدای صحبت‌های خود درباره خودمراقبتی و اهمیت آن بیان کرد: خودمراقبتی یعنی مراقبت از خود، یعنی اینکه ما برای حفظ سلامت و شادابی خود، کارهای روزمره کوچکی انجام دهیم تا زندگی بهتر و سالم‌تری داشته باشیم .
وی افزود: خودمراقبتی شامل اقداماتی است آموختنی، آگاهانه و هدفمند که هر فردی برای خود، خانواده و دیگران انجام می‌دهد تا سالم بماند، از سلامت جسمی و روانی خود حفاظت کند، نیازهای اجتماعی خود را برآورده سازد، از بیماری‌ها یا حوادث پیشگیری کند، از ناخوش‌ها و بیماری‌های مزمن مراقبت کند و نیز از سلامت خود بعد از بیماری حاد یا ترخیص از بیمارستان حفاظت کند. خود مراقبتی به وضوح موجب افزایش کارآیی و مهارت‌های فردی ما می‌شود.
میترا مولانی نژاد: خودمراقبتی شامل خودمراقبتی جسمی، روانی و معنوی است. خودمراقبتی معنوی عبارت است از اختصاص زمان روزانه برای عبادت و نیایش، انجام کارهای خیر، کمک به نیازمندان، شکرگزاری نعمت های الهی، شرکت در مراسم و مناسک دینی و مذهبی و ... که در این زمینه مردم ما به بهترین شکل خودمراقبتی معنوی را دارند.
این روانشناس با بیان اینکه خود مراقبتی روانی و عاطفی تاثیر فراوانی بر روی جسم و روح فرد دارد که توجه به این امر می‌تواند حتی بر روی کاهش بسیاری از بیمارهای جسمی نیز تاثیرگذار باشد، اظهار کرد: توانائی گفتن نه، جدایی محل کار و خانه، نوشتن احساسات، مشاوره و صحبت با دوست مورد اعتماد، رفتن به کلاس هنری، انجام ورزش و انجام تفریحات سالم می‌تواند تاثیر فراوانی بر روی روح و روان فرد و به عبارتی تقویت خود مراقبتی روانی و عاطفی داشته باشد.
او عنوان کرد: ما انسان‌ها موجود اجتماعی هستیم و موضوع مهم این است که نوع ارتباطات هر یک از ما با دیگران و مرزهای آن تا چه اندازه است. مرز یعنی حد و محدوده یک چیز. در خانواده نیز مرز بندی وجود دارد. یعنی آنکه هریک از افراد دارای یک فاصله روانشناختی با دیگری است . مثلا بین زن و شوهر به عنوان پدر و مادر یک حد و مرزی وجود دارد که هیچ کس حتی فرزندان خانواده حق ورود به این حد و مرز را ندارند، فرزندان خانواده نیز برای خود مرزی دارند که هیچ یک از فرزندان دیگر و حتی والدین حق ورود به آن محدوده را ندارند. هم چنین خود خانواده نیز به عنوان یک سیستم مرزی دارد که افراد غریبه حق ورود به آن را ندارند.
وی تاکید کرد: یک مشکل مهم در خانواده‌های ایرانی در هم تنیدگی شدید زوجین و فرزندان و رعایت نکردن حد و مرزها است.
وی ضمن تاکید بر اهمیت خودابرازی در تعیین مرزها گفت: خودابرازی برای تعیین مرزها اهمیت بالایی دارد چرا که افراد مرزهای ما را به رسمیت خواهند شناخت. بسیاری از اوقات ابرازنکردن باعث اضطراب در فرد شده و به صورت‌های مختلفی در هر فرد بروز خواهد کرد.
او اضافه کرد: همه ما ویژگی‌های شخصیتی منحصربه‌فردی داریم و هرکدام به نحوی خودمان را برای دیگران توضیح می‌دهیم. به این مهارت خود بیانگری یا خود ابرازی می‌گویند، یعنی روشی که ما از آن استفاده می‌کنیم تا حالات روحی، ویژگی‌های خلاقی و شخصیت خود را با دیگران به اشتراک بگذاریم.
وی تصریح کرد: خود ابرازی یعنی خودمان را به همان روشی توصیف کنیم که درباره شخص دیگری صحبت می‌کنیم. ما این کار را با استفاده از کلمات، اعمال و احساساتمان انجام می‌دهیم. بنابراین ما با هر رفتاری که از خود نشان می‌دهیم، خودمان را برای دیگران توضیح می‌دهیم. در نگاه اول مفهوم ابراز خود ساده به نظر می‌رسد، اما افراد کمی خود واقعی‌شان را بیان می‌کنند.
او با بیان اینکه خود ابرازی ویژگی ذاتی نیست که برخی از افراد آن را داشته باشند و برخی دیگر نه، افزود: بیانِ خود مهارتی اکتسابی است که با تمرین می‌توانید آن را یاد بگیرید. پس دیگر نگویید من فردی هستم که همه‌چیز را در خودم می‌ریزم و چیزی ابراز نمی‌کنم. خود بیانگری یعنی چیزهای لازم را در جای درست بیان کنید. در این زمینه کتاب‌های مناسبی هم برای کودکان و هم والدین موجود است که می‌توان با عمل به آموزه‌ها، مهارت‌های خودابرازی را نیز به‌دست آورده و آن را تقویت کنیم.
وی تاکید کرد: فردی که خودابرازی را به خوبی در وجود خود دارد، می‌تواند در مذاکرات رو در رو و به طور کلی در اجتماع به راحتی بدون ترس روی پای خود ایستاده و بدون تعدی به حقوق دیگران، احساسات و نظرات حقیقی خود را بیان و از حقوق خود به صورت علنی و با صلابت دفاع کند.
