به گزارش پایگاه خبری ـ تحلیلی فرهنگ وهنر، فاطمه کاظمی روانشناس در نشستی که با عنوان کتابستانه در کتابخانه لویزان برگزار شد درباره تغییرات خلق و خو و رفتاری نوجوانان بیان کرد: شروع استقلال‌طلبی در نوجوان و هویت‌یابی، تغییرات رفتاری زیادی در نوجوانان بروز می‌کند که برای والدین عجیب و غیرقابل پیش‌بینی به نظر می‌رسد. فرزند شیرین و مطیع شما که زمانی طاقت جدایی از شما را نداشت، اکنون همیشه پشت در بسته اتاقش است و همیشه در مواجهه با صحبت‌های شما با چرخاندن چشم‌ها به بالا و ترک کردن محل پاسخ می‌دهد. هر چقدر هم که تحمل این شرایط برایتان دشوار باشد، این دسته رفتارهای برای یک نوجوان طبیعی است.
وی ادامه داد: تغییرات رشدی اغلب به این معنی است که نوجوان دچار نوسانات خلقی، رفتار تحریک پذیر و اشکال در مدیریت احساسات خود شود. روبه رو شدن با بدخلقی‌های گاه به گاه یک نوجوان طبیعی است، اما علائم هشدار دهنده شامل تغییرات سریع در شخصیت، پایین آمدن نمرات، غم و اندوه مداوم، اضطراب یا اشکال در خواب، علائم افسردگی، قلدری یا سایر مشکلات سلامت عاطفی است.
این کارشناس روانشناسی با اشاره به تاثیرپذیری نوجوانان از دوستان خود عنوان کرد: به طور طبیعی، در دوره نوجوانی، دوستان بسیار مهم می‌شوند و می‌توانند تأثیر زیادی در انتخاب‌های نوجوان داشته باشند. از آنجایی که یک نوجوان بیشتر بر روی همسالان خود تمرکز می‌کند، به ناچار به این معنی است که از شما کناره‌گیری می‌کند. این شاید باعث ناراحتی شما شود، اما به معنی آن نیست که شما را دوست ندارد.
وی درباره علایم هشداردهنده بیان کرد: علائم هشداردهنده در این زمینه شامل تغییر ناگهانی گروه دوستی، امتناع از رعایت قوانین و مرزهای منطقی، فکر نکردن به عواقب رفتار بد و دروغ گفتن برای همراهی با دوستان است.
کاظمی با بیان اینکه شما به عنوان یک والدین، به خصوص وقتی می‌دانید می‌توانید به او کمک کنید، تماشای مبارزه نوجوان با مشکلاتش سخت است اضافه کرد: به هر حال، شما خیلی بیشتر از نوجوانانتان تجربه کرده‌اید. شما می‌خواهید از نوجوانانتان حمایت کنید تا دانش آموز ممتازی شود که زندگی معناداری داشته باشد.
وی افزود: اما او در حال کشف هویت منحصر به فرد خودش است. او باید ترجیحات خود را دنبال کند و از اشتباهاتش درس بگیرد. اگر نوجوان آمادگی شنیدن دارد، می‌توانید او را راهنمایی کنید. اما در اغلب موارد سعی کنید بیشتر شنونده باشید و کمتر صحبت کنید. از تحمیل عقیده‌تان به نوجوان، حتی وقتی می‌دانید چه چیزی برای او بهتر است، خودداری کنید.
این روانشناس تاکید کرد: به جای نصیحت کردن، بیشتر شنونده باشید، او بیشتر به شریک کردن شما با افکار و احساساتتان تمایل نشان خواهد داد. هر چقدر بیشتر به صحبت‌های او گوش دهید، شانس بیشتری برای کمک به او در شرایط سخت خواهید داشت. پس به جای گوینده، شنونده بهتری باشید.
وی با تاکید بر تعیین مرز برای همراهی با نوجوان اظهار کرد: رفتار با نوجوانان باید شامل تعیین مرز و قوانین شود. اما اگر می‌خواهید نوجوانانتان به مرزها احترام بگذارند، آنها را در فرآیند تنظیم قوانین مشارکت دهید. زمانی که در تعیین قوانین او را مشارکت می‌دهید، به او این پیام را می‌دهید که برای احساسات و نظراتش ارزش قائل هستید و به آنها احترام می‌گذارید.
کاظمی بیان کرد: در عین حال، قوانین باید برای همه افراد خانواده معقول به نظر برسد. قوانین باید دلیل معقولی داشته باشند و موجب آزار و محدودیت شدید او نشوند. تا حد ممکن قوانین باید برای تمام اعضای خانواده اجرا شود. برای مثال، اگر قانون منع استفاده از تلفن همراه در ساعت مخصوص به خواب را وضع کرده‌اید، تمام اعضای خانواده باید از آن پیروی کنند. وقتی در اجرای قوانین با فرزندتان همراهی می‌کنید، احتمال همراهی او نیز بیشتر می‌شود.
