به گزارش پایگاه خبری ـ تحلیلی فرهنگ وهنرسارا لطفی در نشست معرفی مرحوم حاج اکبر صنعتی که در کتابخانه سراج برگزار شده بود، گفت: مرحوم علی اکبر صنعتی در سال ۱۲۹۵ در کرمان به دنیا آمد. در شش ماهگی پدرش را از دست داد و مادرش چون تهیدست بود او را به مرحوم حاج علی اكبر صنعتی‌زاده موسس پرورشگاه صنعتی کرمان می‌سپارد حاج علی اکبر صنعتی زاده مرد خیر سرپرستی فرزند یتیم را به عهده می‌گیرد.
وی ادامه داد: سیدعلی اكبر از همان كودكی ذوق نقاشی را در خود احساس می‌كند. از آنجایی که هنگام ثبت نام برای شرکت در کلاس ابتدایی نیاز به شناسنامه بود و گروهی از شاگردان پرورشگاه از جمله سید علی اکبر صنعتی‌زاده هم فاقد شناسنامه بودند، مرحوم حاج اکبر صنعتی نماینده اداره آمار و ثبت احوال را به پرورشگاه دعوت و از او خواست که برای شاگردان پرورشگاه که فاقد شناسنامه بودند با فامیل صنعتی‌زاده شناسنامه صادر کند. سید علی اکبر صنعتی دوران تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زمان زندگی در پرورشگاه به پایان رساند.
این کارشناس ادبی افزود: سید علی اکبر صنعتی ضمن تحصیل در پرورشگاه با توجه به عشق و علاقه وافری که به فنون نقاشی و مجسمه‌سازی داشت، در حد توان به خلق آثار ارزشمند در پرورشگاه دست یافت. مرحوم حاج اکبر صنعتی که از علاقه و استعداد او در این زمینه، با نقاشی‌هایی که روی دیوار یتیم‌خانه می‌کشید و مجسمه‌هایی که با گل می‌ساخت پی برد، همواره موجبات تسهیل در کار و تشویق او برای خلق آثار زمینه‌ای را فراهم می‌کرد و این تحولی درزندگی او بود.
لطفی در ادامه بیان کرد: سید علی اکبر صنعتی‌زاده با توجه به علاقه زیادش در این مورد کوشش می‌کرد خود را به تهران برساند. سرانجام پس از تحصیلات ابتدایی حاج اكبر او را نزد پسرش به تهران می‌فرستد و در این هنگام به او می‌گوید: «حواست باشد پسر جان این پول حق همه برادر، خواهر‌های تو است که در این پرورشگاه زندگی می‌کنند. پس مواظب باش آن را هدر ندهی و هنری را بیاموزی که آن‌ها هم به تو افتخار کنند.»
او ادامه داد: این‌ها حرف‌های سرپرست علی اکبر صنعتی در زمانی بود که می‌خواست او را برای ادامه تحصیل به تهران بفرستد. بعد از آن که پول ثبت نام در مدرسه هنر کمال‌الملک را در جیبش گذاشته بود، چنین گفته بود. علی اکبر جوان هم این توصیه را گوش کرد و تمام عمر با به کارگیری آن زندگی کرد. طی ۱۲ سال در مدرسه كمال‌الملک در مدرسه صنایع مستظرفه که در آن سال‌ها به همت مرحوم محمد غفاری معروف به کمال‌الملک تاسیس شده بود، به ادامه تحصیل مشغول شده و نزد استادان نام آوری چون ابوالحسن خان صدیقی که بعد از کمال‌الملک ریاست مدرسه صنایع مستظرفه را به عهده داشت، علی‌محمد حیدریان، حسین خان‌شیخی و علی رخسار، آمورش دیده و به خلق آثاری ارزشمند در زمینه‌های نقاشی و مجسمه‌سازی پرداخت.
وی اضافه کرد: در آن زمان با آلبرت هوفمان نقاش آلمانی آشنا و شش ماه، عصرها بعد از تعطیل شدن کلاس‌های مدرسه، به خانه او می‌رفت و تعلیم آبرنگ می‌گرفت. در سال ۱۳۱۹ به درجه لیسانس در نقاشی نائل می‌شود. در همان سال به كرمان می‌آید و برحسب وظیفه و ادای دین نسبت به پرورشگاهی كه در آن پرورش یافته بود تعداد ۴۰ تن از كودكان یتیم پرورشگاه را انتخاب کرده و به آن‌ها تعلیم نقاشی می‌دهد كه تعدادی از آن‌ها در این زمینه به موفقیت دست یافتند.
این کارشناس ادبی با بیان اینکه صنعتی از نخستین مجسمه‌سازان و نقاشان واقع‌گرای دوره معاصر محسوب می‌شود عنوان کرد: صنعتی جدا از مهارت‌های به حق تحسین آمیزش در عرصه مجسمه‌سازی، از هنرمندان خلاق معاصر و حتی از بانیان شیوه تازه‌ای در حیطه نقاشی آبرنگ شناخته می‌شود. شیوه او را باید مکتبی دانست در عرصه نگاه تازه به نقاشی آبرنگ که سبب ساز پیروان بسیاری در شیوه صنعتی شد. صنعتی طی چند دهه فعالیت هنری بیش از ۲۰۰۰ تابلوی رنگ و روغن، آبرنگ، موزاییک از سنگ و حدود ۴۰۰ مجسمه پدید آورد.
لطفی پیرامون اعتبار بخشیدن صنعتی به نقاشی آبرنگ بیان کرد: صنعتی در نیمه دوم عمر، میان نقاشی رنگ و روغن و آبرنگ، به فکر اعتبار بخشیدن به نقاشی آبرنگ افتاد. به‌گونه‌ای که آرام آرام آبرنگ‌هایش منزلت مکتب شدن را یافت. مکتب نوین آبرنگ استاد سید علی اکبر صنعتی، تحولی بود بنیادین و شگفت‌انگیز که بی‌اغراق نسلی را در عرصه نقاشی رهرو خویش ساخت. او تنها هنرمندی در ایران است که نامش روی دو موزه ثبت شده است.
