پنجشنبه ۱۳ ارديبهشت ۱۴۰۳
ساعت : ۱۰:۲۲
کد خبر: ۱۳۵۵۵۶
|
تاریخ انتشار: ۱۰ آبان ۱۴۰۲ - ۱۳:۱۵
در کتابخانه شیخ اشراق برگزار شد
در نشست دوستی با کتاب که با حضور دلداه بارانی روز سه شنبه 9 آبان ماه ، کتاب نامیرا در کتابخانه شیخ اشراق معرفی شده است.
معرفی کتاب «نامیرا» / جدال حق و باطلبه گزارش معرفی کتاب «نامیرا» / جدال حق و باطل به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فرهنگ و هنر، دلداه بارانی  دبیر کانون ادبی کتابخانه اشراق کتاب «نامیرا»  به نویسندگی صادق کرمیار کتابی است که نشان می‌دهد چگونه ممکن است حق و باطل آنقدر در هم آمیخته شود که بسیاری از آدم‌های با تجربه و دانا هم به تردید بیفتند. مقام معظم رهبری نامیرا را خوانده و آن را کتابی شایسته تقدیر دانسته است.
 دلداه بارانی  کتاب نامیرار داستانی خیالی بر بستری از واقعیت ،یکی از مهمترین و پرکشش‌ترین اتفاقات تاریخ اسلام می‌پردازد، اتفاقی که در آن حرامیان و مسلمانان و مشرکان با هم یکی شدند و بر بهترین خلق خدا یورش بردند. این اثر برنده جایزه جلال آل احمد و برنده جایزه کتاب سال 1388 شده است.
 وی گفت: نامیرا دربردانده‌ی خرده روایت‌هایی از هدف، آرزو، تغییر روش و عاقبت آدم‌هاست، در این اثر می‌بینید که این روزگار است که آدم‌ها را در محک انتخاب شدن و انتخاب کردن می‌گذارد،صادق کرمیار نامیرا را در سال ۱۳۸۰ در دو نسخه‌ی فیلم‌نامه و رمان نوشت. به گفته‌ او روایت قصه کاملا تخیلی است اما بر بستری از واقعیت و با شخصیت‌های واقعی بنا شده است.
دبیر کانون ادبی، افزود: کرمیار پس از نوشتن نامیرا قصد انتشار آن را نداشت و تنها فیلم‌نامه را در اختیار سازمان صدا و سیما قرار داده بود. ۸ سال پس از آن  از طریق دوستان صادق کرمیار، نامیرا به انتشارات «کتاب نیستان» رسید و آن‌ها از آن استقبال کردند. کرمیار در مدت دوماه کتاب را بازنویسی و ویرایش کرد و سال ۱۳۸۸ نامیرا منتشر شد. در طرح روی جلد کتاب از آیه‌ی 169 سوره «بقره» استفاده شده است که مضمون آن نامیرایی شهیدان راه حق است.

چرایی واقعه کوفه
دلداده بارانی  افزود: صادق کرمیار ایده‌ی نوشتن کتاب را تفکر درباره‌ عبدالله بن عمیر و چرایی واقعه‌ کوفه می‌داند. عبدالله بن عمیر مردی از قبیله‌ «بنی‌کلب» بود که از ابتدا معتقد بود کوفیان بد عهدند و به همین دلیل نامه‌ای به «امام حسین(ع)» نوشت، هرچند در جدال میان حق و باطل در ذهن خودش در نهایت به یاری امام زمانه‌اش در کربلا رفت.
اما بر سر بقیه‌ کوفیان چه آمد. آن‌هایی که طومارهای بلند نوشتند و نوه‌ رسول خدا را به کوفه دعوت کردند. آن‌هایی که قول بیعت دادند و حرف از براندازی حکومت ظالمانه‌ «بنی امیه» و «یزید بن معاویه» زدند. این موضوع که چرا کوفیان به جای بیعت، شمشیرهای شقاوت را انتخاب کردند رازی در دل خود دارد.
نویسنده‌ نامیرا این راز را در محاسبه‌گری می‌داند. چکیده‌ حرف او این است که آنانی که از ابتدا در کوفه برای امام حسین(ع) نامه نوشتند، هدفشان دفاع از حق نبود. بسیاری منافعشان به خطر افتاده بود و بسیاری هم از امویان کینه به دل داشتند. به همین دلیل وقتی بعضی تطمیع و بعضی دیگر تهدید می‌شوند به سپاه مخالف می‌پیوندند و  در برابر مهمانی که دعوت کرده‌اند، می‌ایستند و روز عاشورا دستشان را به خون او و خانواده‌اش آلوده می‌کنند.
نامیرا و فتنه‌شناسی
 وی  در ادامه  گفت :نامیرا در محافل ادبی بسیار مورد توجه قرار گرفت. بسیاری از منتقدان هم آن را نمونه جامعی از یک کتاب فتنه‌شناسی دانسته‌اند. کتابی که نشان می‌دهد چگونه ممکن است حق و باطل آنقدر در هم آمیخته شود که بسیاری از آدم‌های با تجربه و دانا هم به تردید بیفتند. «آیت الله خامنه‌ای» رهبر جمهوری اسلامی ایران هم نامیرا را خوانده و آن را کتابی شایسته تقدیر دانسته است.
بیان نامیرا روان و به زبان امروزی است به طوری که صمیمیتی را ایجاد کرده که مخاطب را به خود جذب می‌کند.

نظر شما