سودآوري آموزشگاه‌هاي زبان فاقد مجوز درسايه موازي‌كاري سازمان‌ها

به گزارش " شهر " از زماني كه آموزش زبان انگليسي در مدارس به عنوان زبان بين‌المللي شناخته شد، همواره شاهد حضور آن در جاهاي مختلف بوده‌ايم اما آنچه شايسته توجه است تامل بر اين نکته است که با وجود ضرورت يادگيري زبان انگليسي و صرف هزينه هاي بي شمار در زمان و نيروي انساني، سيستم آموزش و پرورش و آموزشگاه هاي رنگارنگ زبان در اين مهم، به سمت كاميابي متمايل نشده‌اند.

براساس آمار اعلام شده درسال 88، حدود 13 ميليون دانش آموز در مدارس سراسر كشور تحصيل مي كردند كه اگر ساعت هاي آموزش زبان را در هزينه كلاس و معلم ضرب كنيم و اين رقم را در 7 سال دوره زبان آموزي از بين 12 سال ضرب كنيم، متوجه مي شويم كه كشور، هزينه هنگفتي را سالانه بابت زبان آموزي پرداخت مي كند.

اگربه همين تناسب ساعت هايي را که اکثر دانش آموزان در کلاس هاي آموزشگاه هاي زبان با افت و خيزهاي فراوان گذرانده اند را نيز در رقم قبلي جمع کنيم و به اين تعداد فارغ التحصيلان سال هاي قبل را هم اضافه كنيم، در نهايت به عددي مي رسيم که گوياي بسياري از حقايق پيدا و پنهان آموزش زبان و متوليان آن در کشور است.

رسيدن به اين جواب که با توجه به صرف هزينه هاي زماني و ريالي هنگفت دانش آموزان و زبان آموزان وتحمل رنج دوزبانه شدن و صرف هزينه هاي دوزبانه شدن فرزندان توسط اوليا، آيا در مقابل مهارت هاي لازم در زمينه مكالمه، درک مطلب و ترجمه کسب شده است يا خير؟ و اينکه استانداردهاي آموزش زبان در سيستم آموزشي کشور از ابتدا تا چه حد مي تواند پاسخگوي نياز زبان آموزان به فراگيري باشد، پرسش هايي است كه روبه روي عملكرد سيستم آموزش و پرورش كشور و نهادهاي متولي قرار مي گيرند.

* زبان‌آموزان بر سر دو راهي

سال ها است كه آموزشگاه هاي خصوصي در کنارسيستم آموزش و پرورش، نياز به کسب و فراگيري زبان انگليسي به زبان آموزان را پاسخگو هستند.

شايد گذر شما هم تا به حال به آموزشگاه هاي زبان افتاده باشد وحداقل يک‌بار در دوره‌هاي آموزش زبان شرکت کرده، با گذشت يکي دو ترم و نرسيدن به نتيجه دلخواه از ادامه راه صرف‌نظر کرده باشيد.

مهمترين عامل اين دل‌زدگي روش‌هاي نادرست تدريس و بي‌توجهي به استانداردهاي آموزشي است. توجه به اين امرکه تنها تعداد انگشت شماري از آموزشگاه هاي زبان با اسم و رسم و پر مشتري است مي تواند به مهمترين دغدغه براي برنامه ريزان و مسوولان آموزش کشور تبديل شود زيرا اغلب آموزشگاه ها فاقد ساختار و هدف مشخص آموزشي هستند و براي شروع، برنامه ريزي مشخص علمي و اساسي ندارند.

فضاي رقابتي آموزشگاه هاي زبان و تنوع و تعدد آنها موجب شده است که برخي از دايرکنندگان اين آموزشگاه ها براي غلبه بر رقبا در آگهي هاي رنگارنگ خود از تبليغاتي استفاده کنند که جز بستر سازي يک توهم براي زبان آموز نتيجه ديگري ندارد. چرا که اغلب زبان آموزان پس از گذراندن چند ترم متوجه مي شوند که مطالب فراگرفته شده با نيازهاي آنها همخواني ندارد.

کارشناسان کيفيت کادر آموزشي يعني بهره‌مندي از اساتيدي که دانش کافي دارند و به لحاظ تجربه و توان انتقال مطالب به زبان‌آموزان در حد مطلوبي قرار دارند را از مهمترين ارکان يک نظام آموزشي هدفمند مي دانند و به شاخصه هاي مهم ديگري چون فضاي مناسب آموزشگاه‌، مجهز بودن آن به وسايل کمک آموزشي، تشکيل کلاس‌هاي کم‌جمعيت با حداکثر 12 زبان‌آموز، حضور كارشناسان و ناظران متخصص در آموزشگاه‌ها براي کنترل کيفيت کار و تدريس کتاب‌هائي که براساس آخرين روش‌هاي استاندارد تدوين شده است، توجه وافري دارند و داشتن اين امتيازها را رمز موفقيت يك آموزشگاه و زبان آموزان آن مي دانند.

اما سوال اين است که آموزشگاه هاي زباني که به تناسب افزايش تقاضا از سوي جامعه درحال تکثير هستند چقدر توانسته اند از مجاري سيستم هاي استاندارد آموزش زبان عبور کنند؟ و آيا عملکرد آنها قابل بررسي و تعيين شاخص است؟

*زبان آموزان چه مي گويند؟

ما در زمانه اي زندگي مي کنيم که زبان انگليسي، زبان مادري بيش از 340ميليون شهروند بريتانيايي، آمريکايي، کانادايي و استراليايي است. اين در حالي است که به علت نفوذ هاي سياسي و فرهنگي دولت هاي انگليس و امريکا از سده هاي هجدهم تا بيست و يکم ميلادي تعداد 600ميليون نفر نيز زبان انگليسي را به عنوان زبان دوم خود به کار مي برند. اگر به اين تعداد ميليون ها نفر ديگري را که در سراسر جهان در حال ياد گيري اين زبان هستند را نيز اضافه کنيم به عددي مي رسيم که لزوم يادگيري اين زبان را براي تمام مردم دنيا به عنوان زبان دوم و يا زبان جهاني يادآوري مي کند.

ساعت 9 صبح در يکي از آموزشگاه هاي مطرح زبان عده اي زبان آموز براي تعيين سطح آمده اند. مجوزهاي آموزش و پرورش و وزارت ارشاد در دفتر آموزشگاه نصب شده است . «شيرين» دختري 11 ساله است که با اضطراب منتظر اعلام اسمش توسط کادر آموزش است. انگيزه اش از يادگيري زبان را درک مکالمات سي دي هاي کارتون به زبان اصلي عنوان مي کند. او مي گويد قبلا به صورت خودآموز زبان را فراگرفته است و حالا قصد دارد با ثبت نام در آموزشگاه به صورت علمي و جدي آن را دنبال کند. وي اسم آموزشگاه را از دوستان و اقوامش شنيده و حالا براي ثبت نام مراجعه کرده است. مادرش ضمن تاييد گفته هاي شيرين نزديکي آموزشگاه به محل سکونت شان را نيز در اين تصميم گيري دخيل دانسته و اظهار مي کند: مطرح بودن نام آموزشگاه و داشتن مدرسان با تجربه از عمده دلايل انتخاب اين مرکز است.

شايان 15 ساله مي گويد 3 ترم را در يک آموزشگاه پرآوازه گذرانده اما از نحوه تدريس در آن آموزشگاه راضي نبوده و حالا براي امتحان تعيين سطح مراجعه کرده است. شايان شرکت در کلاس هاي يک آموزشگاه مطرح را يک امتياز و «کلاس اجتماعي» مي داند و مي گويد: با گذراندن چند ترم در اين آموزشگاه مي توانم از دوستان و هم کلاسي هايم در تسلط به زبان سبقت بگيرم و اين يعني يک قدم جلوتر از ديگران براي رسيدن به دروازه هاي موفقيت.

پوريا دانش آموز سال اول راهنمايي و زبان آموز ترم 3 بزرگسالان يکي از آموزشگاه هاي نه چندان مطرح است. او قبل از اين در يکي از مطرح ترين آموزشگاه هاي تهران مشغول فراگيري زبان انگليسي بوده است. وي علت مراجعه و ثبت نام در اين آموزشگاه را عدم پذيرش انتقاد و پيشنهادات زبان آموزان از سوي مديريت آموزشگاه مي داند و مي گويد: مدرس کلاس به اعتراض زبان آموزان توجه مي کرد ولي مديريت آموزشگاه هيچ انتقادي را نمي پذيرفت و در مقابل اين سوال که روش تدريس شما مکالمه صرف است و نبايد توقع رعايت قواعد گرامري در داستان نويسي را به صورت کامل داشته باشيد ، صرفا سکوت مي کرد. ضمن اينکه تعداد زبان آموزان در يک کلاس 19 نفر بود و از وسايل کمک آموزشي آنچنان که ازيک آموزشگاه مطرح توقع مي رفت خبري نبود.

پوريا از نحوه تدريس آموزشگاه جديدش راضي است و مي گويد : از طريق يکي از دوستان با روش تدريس اين آموزشگاه آشنا شده است. وي مي گويد 8 دانش آموز که در يک سطح قرار داريم در يک کلاس کوچک هستيم. وسيله کمک آموزشي هم فقط يک دستگاه دي وي دي است که نوارهاي صوتي را برايمان پخش مي کند.

اما سخنان «منصوري» زبان آموز آموزشگاهي که تحت نظر يک دانشگاه معتبر است شنيدني است. وي 35 سال سن دارد و مهندس صنايع است. منصوري که مديرعامل يک شرکت معتبر است آموختن زبان را با کندي آغاز کرده و در اين راه از تدريس خصوصي گرفته تا تجربه آموزشگاه هاي مطرح همه را آزموده است و در آخر به اين نتيجه رسيده است که اسم و رسم آموزشگاه مهم نيست ، فقط نزديکي شعبه آموزشگاه به محل کار و يا سکونت و شهريه آن مي تواند ملاک انتخاب باشد.

وي نحوه پذيرش خود را در اين آموزشگاه چنين توصيف مي کند: آزمون کتبي حدود 40 دقيقه طول کشيد که حدود 20 صفحه سوال گرامري و درک مطلب بود. بعد از آن هم نوبت آزمون شفاهي و مصاحبه رسيد که در نهايت ماجرا به اين نکته ختم شد که کدام کلاس ظرفيت خالي دارد و ثبت نام در همان پايه انجام شد؟!

وي نحوه تعيين سطح اين آموزشگاه را بسيار سطحي عنوان کرد و افزود: در هنگام تعيين سطح هيچ توجهي به ميزان دانش و تسلط من به زبان نشده است ضمن اينکه گروهي که همکلاس من بودند از تناسب سني و شغلي متعارفي برخوردار نبودند که اين خود در نحوه تدريس و پاسخگويي زبان آموزان بسيار موثر بود.

از ديگر نکاتي که منصوري به آن اشاره مي کند سطح پايين بحث ها و مکالمات کلاسي بود که به هيچ وجه در جهت ارتقا دانش شرکت کنندگان نبوده و فقط به مرور دانسته ها اکتفا مي کرده است.

وي شيوه ارزيابي پايان ترم را نمره کلاسي شامل شرکت در بحث ها و آزمون کتبي اعلام کرد و افزود: موضوعي که در پايان ترم متوجه آن شدم اين نکته بود که اگر روز اول ورود به آموزشگاه هم آن امتحان را مي دادم با روز آخر يکي بود و در هر دو مورد شرايط قبولي را بدست مي آوردم!

کارشناسان معتقدند در اغلب آموزشگاه هاي زبان، يكي از اصلي ترين مباحث آموزش يعني تعيين سطح پايه علمي زبان آموزان ناديده گرفته مي شود و اين مسئله مهم يا برپايه اعتماد كاذب به گفته هاي زبان آموز است و يا به روش غير قابل استاندارد و بدون پشتوانه علمي تنها با طرح چند سوال انجام مي پذيرد كه حاصل آن عدم توازن علمي مخاطبان در يك كلاس است.

اما مسئله قابل تامل اشاره به اين نکته است که در بين افراد ياد شده فقط يک مورد به مجوزقانوني نصب شده در دفتر پذيرش آموزشگاه توجه کرده بود!

*قانون طلايي يادگيري زبان

يکي از کارشناسان برنامه ريزي آموزشي، در گفتگو با خبرنگار ما اعلام کرد: زبان يک مهارت است که براي يادگيري آن بايد تمرين زيادي کرد. او با اشاره به قانون طلايي يادگيري زبان که مطالعه حجم کمي از مطالب را در فاصله زماني معين اما مداوم توصيه مي کند گفت: از آنجا که فرايند يادگيري زبان بسيار کند است، تکرار و تمرين مطالب آموخته شده بايد متناوب، مستمر و طولاني باشد در غيراين صورت اثر بخشي آن کم مي شود.

وي مي افزايد: تناوب در مطالعه يعني خواندن حجم محدودي از آموخته ها در فاصله هاي معين که در مورد زبان انگليسي سه تا 6 روز در هفته توصيه مي شود. اين کارشناس خستگي و دلزدگي اغلب زبان آموزان را پس از غيبت هاي مستمر در مدت زمان هاي چند هفته تا چند ماه مهمترين عامل منفي در فرايند يادگيري مي داند.

 وي با اشاره به اين نکته که زبان آموز نبايد انتظار داشته باشد که در مدت کوتاهي، مثلا چند هفته يا حتي چند ماه، همه توقعاتش برآورده شود، ادامه داد: زمان يادگيري کاملا تقريبي است و بسته به ميزان تمرين روزانه، روش مطالعه و مواد درسي تغييرمي کند.

 وي گفت : برخي زبان آموزان مي خواهند در مدت زمان بسيار كوتاه (زير10 ماه) تسلط كافي به زبان انگليسي داشته باشند كه اين غير ممكن است. يك عده انتها برايشان معنا ندارد و هيچگونه سعي براي به پايان رساندن دوره فراگيري ندارند.

وي اظهارداشت : اساسي ترين نکته اي که معمولا زبان آموزان به آن توجهي ندارند اين مسئله است که زبان انگليسي را به چه منظور فرا مي گيرند؟ آيا تاکيد آنها بر کسب مهارت هاي گفتاري است يا مهارت هاي نوشتاري يا هر دوي آنها؟ و اينکه چقدر انگيزه و برنامه ريزي براي کسب اين مهارت ها دارند؟ آيا زبان آموزي را به عنوان يک نياز و ارتباط بيشتر و بهتر با دنياي پيرامون مي دانند؟ يا ...

*زبان خود را در كمتر از 2 هفته تغيير دهيد

موضوع يادگيري زبان يكي از آن مسائلي است كه همواره ذهن عده‌ زيادي را در جامعه به خود مشغول کرده است.

تجربه نشان داده فراگيري زبان‌هاي خارجي مانند يادگيري زبان مادري در طول زمان امكان‌پذير است و به هيچ وجه نمي‌توان آن را به صورت يك محصول نهايي، در طول مدت زمان كوتاه به دست آورد. شخص فراگير در قالب دوره‌هاي فشرده، تنها بخشي از كليشه‌هاي متداول و رايج زبان را مي‌آموزد. ‌

در واقع روند شکل گيري يک فرايند صحيح آموزشي که در آن مهارت هاي چندگانه (خواندن، نوشتن، شنيدن و صحبت کردن) تقويت شود نياز به برنامه زماني دراز مدت دارد.

براساس اصول روش تدريس بهترين سن براي يادگيري زبان دوم از دو سالگي تا سن بلوغ است. چنانچه فردي از سن 5يا 6سالگي فراگيري زبان را آغاز کند، در صورت تداوم يادگيري در مدت چهارسال به زبان انگليسي تسلط پيدا خواهد کرد. مدت زمان يادگيري و تسلط به زبان دوم در بزرگسالان هم با توجه به آهسته بودن فرآيند يادگيري و مشغله‌هاي اين گروه سني حدود 5تا 6سال خواهد بود.

اما زبان شناسان بر اين عقيده اند که: بهترين زمان براي آموزش زبان دوم ، زماني است که فرد زبان اول (مادري) خود را در حد خواندن و نوشتن ساده ياد گرفته باشد که اين امر در پايه سوم ابتدايي در کشور ما امکان پذيراست.

بنابراين زبان انگليسي و يا هر زبان ديگر، روش خاص خودش را براي يادگيري دارد. اگر يادگيري و مكالمه به آن زبان با مشكل همراه است، بايد ريشه آن را درعدم استاندارد بودن شيوه هاي تدريس و نبود علاقه و انگيزه در فرد زبان آموزجستجو کرد.

اشكال كار در كجاست ؟

با كمي تامل بر نحوه كاركرد آموزشگاه هاي زبان اين حقيقت آشكار مي شود كه در كشور ما هيچ گاه نظام آموزشي واحد و هماهنگي براي زبان به صورت علمي و موفق برنامه‌ريزي نشده است.

آنچه که به وفور در آموزشگاه هاي زبان كه رشد قارچ گونه اي يافته اند پيدا مي شود، آموزش هاي متفرقه و بي‌بهره از روش‌هاي علمي است كه فراگيري پراكنده و بي پايه و اساس را به دنبال دارد و در نهايت منعكس كننده نبود يك نظام واحد آموزش زبان‌هاي خارجي در كشور است.

صاحبنظران و مدرسان زبان‌هاي خارجي معتقدند كه امروزه بيش از هر زمان ديگري، ضرورت ايجاد يك نظام آموزش واحد زبان‌هاي خارجي در كشور احساس مي‌شود. ‌

اما درخصوص شاخه‌هاي نظام واحد آموزش زبان‌هاي خارجي اين بحث مطرح است كه اين امر مهم نيازمند بررسي و انتخاب سرفصل‌ها و كتاب‌هاي آموزشي به تفكيك نيازهاي جمعيت‌‌‌‌‌فراگير، تربيت نيروهاي متخصص، تشكيل كميته‌هاي تخصصي توسعه و كنترل كيفيت آموزشي است.

و مهمتر آنکه در خصوص نظام واحد آموزش زبان هاي خارجي، برقراري ارتباط علمي بين مدرسان، كارشناسان، محققان، مولفان و ناشران عالي الزام آور است .

جايگاه آموزشگاه هاي زبان در قانون

شوراي عالي انقلاب فرهنگي در جلسه چهارصد و هشتاد و سوم خود در سال 80 به منظور ساماندهي مراکز مجري آموزشهاي آزاد کشور و ايجاد بستري مناسب براي جلب مشارکت بخش غيردولتي، تلاش براي رشد و پرورش علائق و استعدادهاي نسل جوان و نيز تعيين حيطه مسووليت هر کدام از دستگاه ها، ضوابطي را تعيين کرد. به استناد ماده 3 فصل دوم اين مصوبه صدور مجوز فعاليتهاي آموزشي آزاد در قالب برگزاري کلاسهاي تجديدي، تک درس، تقويتي و کنکور، برگزاري آزمون، کنکور مکاتبه اي و آموزش زبان هاي خارجي بر اساس سرفصل دروس مصوب وزارت آموزش و پرورش از سطح مبتدي تا قبل از دانشگاه به صورت حضوري و غيرحضوري تحت عنوان آموزشگاه علمي آزاد و نظارت بر آنها از وظايف و اختيارات وزارتخانه مذکور است.

همچنين در مصوبه 513 شوراي عالي انقلاب فرهنگي، پس از اصلاح، تکميل و تفسير مصوبه 483 تاکيد شده است که صدور مجوز آموزشهاي زبانهاي خارج از مبتدي تا قبل از دانشگاه، وظيفه آموزش و پرورش و براي دوره هاي عالي (دانشگاهي) برعهده وزارت علوم، تحقيقات و فناوري است .

اما آنچه قابل تامل است دخالت سازمان ها و وزارتخانه هاي مجري در کار يکديگر است تا جايي که مثلا وزارت ارشاد که براساس مصوبه تنها مي تواند مجوز آموزشگاه زبان تخصصي بالاي 20 سال را بدهد، دانش آموزان را نيز در مراکز تحت امر خود جذب کرده است.

براساس آنچه در پيش گفته شد در يک تقسيم بندي کلي آموزشگاه هاي زبان که در حال حاضر مشغول به فعاليت هستند يا از طرف آموزش وپرورش مجوز دارند، يا زير نظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي فعاليت مي کنند و يا اينکه آموزشگاه هايي هستند که از هيچ دستگاه و ارگاني مجوز کار ندارند که مورد آخر به جهت نقض نص صريح قانون، غيرمجاز شناخته شده و براساس ماده واحده قانون تعطيلي آموزشگاه هاي غيرمجاز، مصوب مجلس، و ماده 3 و 9 مصوبه 483 شوراي عالي انقلاب فرهنگي، نيروي انتظامي و اداره اماکن موظف به جلوگيري از ادامه فعاليت آنهاست.

در همين زمينه جلالي مدير مدارس غير دولتي و آموزشگاه هاي علمي و آزاد آموزش و پرورش شهر در گفتگو با خبرنگار ما با اشاره به فعاليت بيش از يكهزار آموزشگاه علمي زبان در شهر تهران تصريح كرد: تنها 500 آموزشگاه آزاد زبان از سوي وزارت اموزش و پرورش مجوز قانوني دارند.

وي اظهار داشت : وزارت آموزش و پرورش براساس قانون، حق نظارت بر عملكرد آموزشگاه هاي مجاز را دارد كه در صورت مشاهده هرگونه تخلف و فعاليت غير مجاز با تنظيم لايحه و شكايت، پيگرد قانوني را به اداره اماكن نيروي انتظامي كه وظيفه برخورد با مراكز و مجموعه هاي غير قانوني را دارند محول مي كند.

مدير مدارس غير دولتي و آموزشگاه هاي علمي و آزاد آموزش و پرورش شهر تهران ضمن گلايه از برگزاري كلاس هاي فاقد مجوز توسط دستگاه هاي اجرايي ، جهاد دانشگاهي و كانون هاي وابسته به امور مساجد اظهار داشت: برگزاري كلاس هاي مختلط زبان در تمامي سطوح بدون رعايت استانداردهاي تدريس از جمله تخلفاتي است كه قابل پيگرد قانوني است.

وي از موازي كاري هاي غير قانوني توسط وزارت ارشاد درخصوص ارايه مجوز به آموزشگاه هاي زير 20 سال خبر داد و افزود: انتظار آموزش و پرورش اين است كه ساير دستگاه ها با رعايت نص صريح قانون از بروز اينگونه تخلفات جلوگيري كنند.

برخورد پليس نظارت بر اماكن عمومي با آموزشگاه‌هاي زباني كه فاقد مجوز لازم هستند

جانشين فرمانده انتظامي تهران بزرگ از برخورد پليس نظارت بر اماكن عمومي با آموزشگاه هاي زباني كه فاقد مجوز لازم هستند خبر داد.

بر اين اساس سردار عليپور در گفتگو با خبرنگار شهر اعلام كرد: با توجه به آغاز فصل تابستان و افزايش تقاضا براي ثبت نام در كلاس هاي ياد گيري زبان در اين فصل پليس نظارت بر اماكن عمومي نظارت ويژه اي بر آموزشگاه ها خواهد داشت.

وي در پاسخ به اين سئوال كه بعضي از آموزشگاه ها براي جذب مشتري اقدام به برگزاري كلاس هاي مختلط مي كنند گفت: نوع و چگونگي برگزاري كلاس ها از طرف سازماني كه مجوز آموزشگاه را صادر مي كند مشخص است و آموزشگاه ها بايد طبق مجوز خود عمل كنند در غير اين صورت پليس با متخلفان برخورد مي كند.

جانشين فرمانده انتظامي تهران بزرگ اظهار داشت شهروندان درصورت مشاهده تخلف موضوع را از طريق تلفن 110 به پليس نظارت بر اماكن عمومي گزارش كنند.

سامانه 1820 شكايات مردمي پاسخگو نيست

جلالي مدير مدارس غير دولتي و آموزشگاه هاي علمي و آزاد آموزش و پرورش شهر تهران با اعلام سامانه 1820 از مردم خواست تا در صورت مشاهده هرگونه تخلف درآموزشگاههاي آزاد مراتب را به اين سامانه گزارش كنند. علي رغم پيگيري هاي مكرر خبرنگار ما مسولان اين سامانه حاضر به همكاري و ارايه آمار شكايات مردمي نشدند و صراحتا اعلام كردند در اين زمينه پاسخگو نيستند.

سخن آخر

فصل تابستان در راه است و مثل همه اين سال ها بحث داغ و جنجال برانگيز گذران اوقات فراغت نوجوانان دغدغه ذهن همه برنامه ريزان و مسوولان اجرايي کشور است. هرچند که تجربه نشان داده هزاران ساعت ميزگرد و برنامه کارشناسي نتوانسته در عمل گره اي از مشکلات باز کند اما نگراني والدين براي برنامه ريزي مناسب فرزندان تا بدانجا پيش رفته که به وسواس اجتماعي تبديل شده و مانند تبي فراگير در هر خانه و خانواده اي سرايت کرده است که مبادا از قافله علم جا بمانند و از پرداخت هزينه هاي سرسام آور کلاس هاي تقويتي و تضميني محروم شوند!

ترديد والدين اين روزها به اوج خود رسيده است همانطور که تبليغات فريبنده موسسات و آموزشگاه ها شکل و طرحي تازه به خود گرفته است. دانش آموزان و والدين آنها بر سر دوراهي تصميم گيري قرار گرفته اند از سويي داشتن مجوز رسمي و قانوني و رعايت استانداردهاي تدريس از مهمترين ملاک هاي انتخاب آنها است و از سوي ديگر تبليغات آن قدر اغوا کننده است و هزينه ها آنقدر زياد که درستي ملاک ها را زير سوال مي برد و باز هم مثل همه اين سال ها زبان آموزان با هزار اميد روزهاي تعطيل خود را در کلاس هاي رنگارنگ موسسات سپري مي کنند بي آنکه توشه لازم از اين علم اندوزي را بدست آورند.

سوال اينجاست اشكال كار در كجاست ؟ چرا شيوه هاي تدريس، امروزه كمتر تاثير دارد؟ اصولا شيوه تدريس چگونه بايد باشد ؟ چه کسي پاسخگوي حضور هزاران آموزشگاه فاقد مجوز در شهر است؟ وجود آموزشگاه هايي که با غير استاندارد ترين شيوه ها، در بدترين فضاي آموزشي با کلاس هاي بالاي 20 نفر که حتي در مواردي ديده شده که کلاس ها در فضاي باز پشت بام ها برگزار مي شوند را کدام سازمان و نهاد توجيه مي کند؟ و صدها سوالي که همچنان در هزارتوي راهروهاي آموزش و پرورش، وزارت ارشاد ، اداره اماکن و مواد و تبصره هاي قانون بي جواب مانده است؟!

( مهناز اعتدالي )