-
- |
-
- |
-
- |
-
- |
-
شنبه ۲۹ ارديبهشت ۱۴۰۳
ساعت : ۰۷:۳۷
ساعت : ۰۷:۳۷
به گزارش خبرنگار شهر، سعدي افشار كه سال‌هاي سال در لباس سياه مردم كوچه و بازار را در جشن‌ها و تالارهاي نمايش شاد كرده است ، امروز خانه نشين است و به شوخي خود را پيرمردي زهوار در رفته مي داند كه پس از 60 سال فعاليت حرفه اي ديگر كاري از دستش بر نخواهد آمد.
وي گفت:« از بيماري قند، پروستات و معده رنج مي‌كشم و براي همين در منزل بستري‌ام، اما بدتر از آن تنهايي است كه رنجم را بيشتر مي كند. همسرم فوت كرده و الان براي درست كردن يك ليوان چاي هم معذبم.»
افشار با فروتني ادامه داد: شايد در اين سالها كار خوبي را در اختيار مردم نگذاشته باشم، اما تمام سعي خود را كرده‌ام تا مردم راضي باشند. تمام آن بالا و پايين پريدن‌هايي كه براي شادي مردم و نگه‌داشتن اين هنر سنتي انجام داده‌ام، حاصل نيروي جواني‌ام بود و كار اصلا برايم شوخي نبود. اما امروز آخر و عاقبتش خانه نشيني است.
سعدي افشار هنرمندي بي مانند است كه پيتر بروك، كارگردان نامدار انگليسي-فرانسوي در وصف حالش از او به عنوان چارلي چاپلين ايران ياد كرده است. بنابراين هنر او ارزشمندانه در تاريخ هنر سرزمين ايران ثبت خواهد شد بي آنكه اين پيرمرد فروتن ادعايي داشته باشد و اصلا زياده خواه باشد.
سعدي افشار با بيان اينكه از هيچكس انتظاري ندارد تا به ديدارش برود، گفت:همه گرفتار هستند و براي يك لقمه نان دوندگي مي كنند. پس حق مي‌دهم كه به ديدنم نيايند. تازه اگر بيايند شرمنده خواهم شد چون نمي توانم يك استكان چاي داغ جلويشان بگذارم.»
وي كه به تازگي در خيابان شيخ هادي در خانه‌اي كه آن را اجاره كرده، مستقر شده است، هنوز وقت نكرده كه وسايلش را جابه جا كند. او وضع مالي‌اش را با تمام خرج‌هاي سنگيني كه براي تهيه داروهايش دارد، بد نمي‌داند و خود را مقروض صندوق وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي مي‌داند كه به دليل همين خرج‌هاي بالا هنوز نتوانسته از شرمندگي آنان دربيايد.
سعدي افشار چشم به راه كسي نيست و در خلوتش با بيماري‌ها و دردهايش سر مي‌كند.
او سال گذشته با نمايش «قولنج» يكبار ديگر سياه را بر صحنه تماشاخانه سنگلج زنده كرد و در اين سالها براي چندمين بار به فرانسه و برزيل و چند كشور ديگر سفر كرد تا سفير فرهنگي و مبلغ گونه‌‌اي از نمايش ملي ايران باشد.
سعدي افشار با نام کامل سعدالله رحمت خواه بازيگر کمدي ايراني است که در نمايش هاي موسوم به سياه بازي و يا تخته حوضي به ايفاي نقش مي‌پردازد. وي كه متولد 1313 است و تا ششم ابتدايي درس خوانده، براي نخستين بار در سال 1330 بر روي صحنه رفت و امروز به عنوان تنها بازمانده سياه بازي در ايران شناخته مي‌شود. مراسم بزرگداشت وي در سال 1385 با حضور بسياري از بزرگان تئاتر در خانه هنرمندان ايران برگزار شد.
