به گزارش شهر، هوشنگ مراديكرماني كه هم اينك، فيلم مستندي از زندگي و آثار او با عنوان «قصهها» در سالن شماره 2 سينما سپيده اكران عمومي شده، در خصوص عدم استقبال از تماشاي فيلم مستند در ايران اظهار داشت: اين مسأله خاص مردم ايران نيست. فيلم مستند بيشتر مخاطب خاص دارد و جنبههاي اطلاعرساني و علمي آن بر جنبههاي تفريحي و جادوي قصه، ميچربد و همه جاي دنيا، اينجوري است. اما در خصوص مردم ايران و فيلم مستند، شايد قضيه را بتوان اينطور نگاه كرد كه مديران فرهنگي در بيشتر دورانها، با توجه به بافت سنتي ما كه ريشهاي ديرينه دارد، دست مستندسازان را بسته و اكثر فيلمهاي مستند ما، موضوع را نميشكافند و از پوسته عبور نميكنند.
مراديكرماني با اشاره به راهاندازي پاتوق هنرمندان سينما- مستند و اكران دائمي فيلم مستند در سينما سپيده نيز تصريح كرد: همين كه همتي شده و سينمايي، فيلم مستند نشان ميدهد خوب است. از خوب هم بهتر است، عالي است. اين نوع سينما توي دهانها افتاده. از قضاي روزگار تا آنجا كه شنيدهام خيلي از اهل ذوق و مشتاقان سينما هم به تماشاي فيلم مستند ميروند. اتفاق مباركي است كه دارد از محدوده كوچك، به ميان مردم كوچه و بازار ميرود. ضمن اينكه سينما سپيده، سينماي خوب و مناسبي است.
وي در پاسخ به سؤالي پيرامون ارزيابي سينماي مستند امروزي ايران اظهار داشت: چندين سال است كه از اين مقوله دور افتادهام. سالها بود كه داور جشنوارههاي مختلف از جمله جشنواره رشد بودم و فيلمهاي مستند زيادي را ميديدم. هنوز مزهي ديدن برخي از فيلمهاي مستند زير دندانم است. راستش را بخواهيد فيلم مستند را بيشتر از فيلم داستاني دوست دارم.
هوشنگ مراديكرماني در پايان گفت: زياده عرضي نيست جز سپاسگزاري از كساني كه موجب ساختن فيلم «قصهها» شدند و فشردن دست مهدي جعفري بسيار جوان آن روز و مديريت مركز سينماي مستند و تجربي آن روز كه اين فيلم يادگار آنان است و اكران آن توسط مديريت امروز كه جاي سپاسگزاري دارد.