به گزارش شهر،محمود شاهرخي متولد 1306 بم بود. وي يكي از مشهورترين چهره‌هاي شعر آييني پس از انقلاب به شمار مي‌آيد كه سال‌ها، هم در شعر انقلاب و هم در شعر جنگ فعال بوده است.
از جمله آثار او مي‌توان به «درسي را كه از قرآن آموخته‌ام»، «در غبار كاروان»، «نسيم وصل»، «ز اشك پرس حكايت»، «امام علي (ع) روح بي‌نهايت»، «شميمي از گلزار معرفت»، «امام حسين (ع) تجلي جلال و جمال»، «بر آستان جانان، كيمياي احسان» و «ترجيعات توحيدي» اشاره كرد.
شعري از اين شاعر گرانقدر كه صبح روز گذشته درگذشت،تقديم علاقمندان به ادبيات انقلاب مي‌شود:
باز آ كه ملك جان به فروغ تو خرم است
اي ماه من كه روي تو خورشيد عالم است
باز آ كه از فروغ تو اي ماه دلفروز
صبح زمانه تيره تر از شام ماتم است
دور از حريم وصل تو اي كعبه اميد
چشمم بسان چشمه جوشان زمزم است
تا سر نهم به پاي تو اي گلبن مراد
همچون بنفشه پيش سمن قامتم خم است
اي از تو جمع خاطر شوريدگان ببين
كار جهان ز فتنه ي ايام در هم است
بنگر بناي مردمي و مهر گشته سست
اي آنكه پشت ملك بقا از تو محكم است
اي خادم در تو سليمان ببين كنون
در دست ديو فتنه گر مهر خاتم است
باز آي و بازگير ز اهريمنان نگين
اي آنكه نفس خاتم تو اسم اعظم است
باز آي و روح در تن اين مردگان بدم
اي آنكه زنده از دمت عيسي بن مريم است
تا از ستيغ غيب برآيي چو آفتاب
در التهاب جان جهاني چو شبنم است
باز آي اي طبيب روان هاي بيقرار
بر خفتگان غمزده لطف تو مرهم است
