روايت متفاوت شيباني و چمران از تهران پس از انقلاب

به گزارش خبرنگار شهر، تهران 34 سال پس از انقلاب با وقوع جنگ تحميلي عراق عليه ايران، علاوه بر جمعيت هراسان از جنگ، پذيراي سيل گسترده ساخت و ساز به منظور پذيرش اين جمعيت و تمرکز وزارت خانه ها، سازمان ها و نهادها و مراکز آموزش عالي در خود بود. اين روند از تهران شهري ساخته با مشکلاتي چون مسائل زيست محيطي و آلودگي هوا، ترافيک و راه بندان، مسائل اقتصادي و ...

بدين منظور شهر از مسن ترين عضو پارلمان شهري يعني عباس شيباني متولد 1311 و همچنين مهدي چمران رييس اين پارلمان پيگير روايت تهران پس از انقلاب شد.

غفلت از حمل و نقل

مهدي چمران در اين باره گفت: پس از انقلاب تهران تغييرات مثبت و قابل توجهي داشته است. به خصوص در موارد عمراني پيشرفت هاي مثبتي را مشاهده مي کنيم.

رييس شوراي شهر تهران افزود: اما بحثي که انتظار داشته ايم تهران در مورد آن حرکت رو به جلو داشته باشد و همچنان مغفول مانده بحث حمل و نقل است. متاسفانه آن بهبودي که مد نظرمان بوده، صورت نگرفته است.

ساختمان و جمعيت به معني توسعه نيست

اما عباس شيباني که اثبات کرده از علاقه مندان به توسعه تهران است؛ به گونه اي که چندي قبل در سيصد و چهلمين جلسه علني شوراي اسلامي شهر حقوق چند ساله خود را که مبلغي بالغ بر 100 ميليون تومان پول بوده است را براي احداث بيمارستان تخصصي زنان حضرت زينب اختصاص داد روايت متفاوتي از تهران پس از انقلاب دارد.

شيباني در اين باره عنوان کرد: در 34 سال که از انقلاب مي گذرد، تهران چندان تغيير نداشته است. توسعه ظاهري داشته؛ اما اين توسعه بي خود بوده است.

وي خاطر نشان ساخت: تهران جمعيت کثير 11 ميليوني را در خود جاي داده که اين کار درستي نيست. متناسب با اين افزايش جمعيت ساخت و ساز مسکن و ساختمان براي سرپناه دادن به اين جمعيت ساخته شده؛ اما تغيير قابل توجهي نداشته است.

اين عضو شوراي شهر تصريح کرد: از ديد من تهران بايد جمعيت محدود داشته باشد. ساختمان ها نيز همانطور که در دستور کار است، از 4 طبقه بيشتر نباشد.