به گزارش شهر، ابتدای سال فیلم های پرمخاطب در شرایطی چیده و به نمایش درآمد که شاید بتوان گفت هیچ فیلم پرمخاطب و قابل توجهی برای نیمه دوم سال باقی نماند این درحالی است که در سال گذشته تعدادی از فیلم های پرمخاطب برای اکران فصل پاییز و زمستان در نظر گرفته شده بود. سازندگان آثار در شرایط فعلی باید به فکر تولید آثاری باشند که بتواند مخاطب را به سالن سینما بکشاند.
فصل پاییز زمان مناسبی برای اقبال مخاطبان از سالن های تاریک سینما است، زیرا شب های بلند و طولانی و هوای مطبوع ساعات مناسبی برای خانواده ها و جوانان فراهم می کندتا از فیلم های سینمایی استفاده کنند اما سینمای ایران چه برنامه ریزی برای شب های طولانی پاییز و زمستان مخاطب ایرانی کرده است؟ از فیلم های باقی مانده از جشنواره فیلم فجر که این روزها بر پرده نقره ای به نمایش درآمدند تنها فیلم «دربند» توانسته نظر مخاطبان را به خود جلب کند اما در فرصت باقی مانده چه فیلمی می تواند مخاطب گریزان از سینما را به سالن تاریک هدایت کند؟
اگر نگاهی گذرا به اکران فیلم ها در سال گذشته بیندازیم خواهیم دید، اکران فیلم سینمایی «کلاه قرمزی و بچه ننه» که توانست خانواده ها را با خود همراه کند و بار دیگر مخاطب را با سینما آشتی دهد در عید فطر انجام شد و نمایش آن به دلیل اقبال خوب تماشاچی، تا فصل پاییز ادامه داشت. دو فیلم «بی خداحافظی» و «ضد گلوله» نیز از نیمه دوم شهریورماه به نمایش درآمدند. فیلم «ضدگلوله» که در جشنواره فیلم فجر نیز به نمایش درآمد توانست با اقبال خوبی مواجه شود. اکران فیلم «بغض» در مهرماه نظر تماشاگران را به خود جلب کرد. «بغض» با تیزرها، آنونس و پوستر متفاوت توانست پرفروش ترین فیلم روز سینما آزادی باشد و به سینماها رونق بخشد.
«من همسرش هستم» نخستین فیلم مصطفی شایسته در جشنواره مورد توجه منتقدان قرار نگرفت و یکی از محصولات سینمای گیشه ای به شمار آمد اما در گیشه هم آنگونه که باید نتوانست موفق عمل کند. سرانجام در مهرماه «بوسیدن روی ماه» فیلم جنجالی حوزه هنری که قرار بود در نوروز اکران شود و پوسترهایش با سفره هفت سین آماده شده بود اما اکران نشد بالاخره روی پرده رفت اما نتوانست موفق عمل کند.
همزمان با بازگشایی مدارس فیلم «اختاپوس» ساخته سید جواد هاشمی به نمایش درآمد و یک فیلم تجاری «تو و من» ساخته محمد بانکی بر پرده سینماها رفت. در ماه های بعدی نیز فیلم هایی چون «من مادر هستم» (جیرانی)، «بی خود و بی جهت» (کاهانی)، «زندگی خصوصی آقا و خانم میم» (حجازی)، «پذیرایی ساده» (حقیقی) ، «گیرنده» (کیایی) در ماه های مختلف پاییز و زمستان توانست مخاطب را به سالن های سینما بکشاند. اما با نگاهی به فیلم های اکران نشده از جشنواره سی و یکم می بینیم سینمای ایران درنیمه دوم سال فیلمی برای عرضه و پرکردن اوقات فراغت مخاطب ندارد.
فیلم های باقی مانده از جشنواره عبارتند از: عقاب صحرا، افسانه سرزمین گوهران، اشیاء از آنچه در آیینه می بینید به شما نزدیکترند، خاکستر و برف، من عاشق سپیده صبحم، تاج محل، 9:20 در بوشهر، او خوب سنگ می زند، تابستان طولانی، روز روشن، یک دو سه ... پنج، خسته نباشید، جیب بر خیابان جنوبی، زیباتر از زندگی، آسمان زرد کم عمق، برلین منفی 7، خاک و مرجان، گام های شیدایی، استرداد، سر به مهر، ابرهای ارغوانی، از تهران تا بهشت، قصه عشق پدرم و ساکن خانه چوبی همچنین فیلم «تنهای تنهای تنها» که به زودی اکران می شود.
فیلم ها در جشنواره فیلم فجر دیده شدند و بسیاری از سالن داران در همان روزگار از وضعیت فروش فیلم ها و اقبال مخاطبان با توجه به تولیدات سال گذشته نگرانی خود را ابراز کردند. به نظرمی رسد چیدمان فیلم ها از ابتدای سال باید به گونه ای انجام می شد که تعدادی از فیلم های پرمخاطب و مناسب با فصل پاییز در این فصل به نمایش درمی آمدند. به طور مثال یکی از فیلم های مناسب برای این فصل «قاعده تصادف» بود که متاسفانه بنا به درخواست کارگردان در اکران نوروزی جای گرفت. در میان فیلم های نامبرده شده هیچ یک فضای مفرح و شادی برای مخاطب ندارند ونمی توان پیش بینی خوش بینانه ای برای اقبال از این فیلم ها به جز تعدادی انگشت شماری داشت.
شاید سازندگان آثار و تهیه کنندگان در شرایط فعلی برای اینکه مخاطب به قهر خود با سینما ادامه ندهد بهتر است به تولید آثاری روی بیاورند که بتواند مخاطب رابا خود همراه کند. البته فیلم های «آتیش بازی» (گودرزی) و «خوابزده ها» (جیرانی) با فضای کمدی ساخته شده و پتانسیل جذب مخاطب را خواهد داشت اگر این آثار بتوانند پروانه نمایش گرفته و روانه اکران شوند شاید بتوان به گیشه بی فروغ سینماها در فصل پاییز امیدوار شد.
|سینماپرس|
