به گزارش
شهر، آتش سوزی هفته گذشته خیابان جمهوری، واکنش های زیادی را به دنبال داشت. رییس جمهور پیش از سفرش به داووس دستور پیگیری داد و وزیر کشور را مامور ماجرا کرد. مجلس نیز بیکار نماند؛ نایب رئیس کمیسیون شوراها و امور داخلی کشور در مجلس شورای اسلامی از تهیه گزارش حریق خیابان جمهوری خبر داد. از سوی دیگر قوه قضاییه هم نیز به شکلی دیگر وارد ماجرا شد و بازپرس جنایی دو تن از پرسنل سازمان آتش نشانی تهران در رابطه با پرونده آتش سوزی خیابان جمهوری بازداشت کرد و محل حادثه نیز با دستور بازپرس پرونده پلمپ شد.
مسئولان شهری هم نیز در این ماجرا پیگیری های مربوطه را انجام دادند. مسجد جامعی رییس شورا به دیدار خانواده قربانیان حادثه رفت و معصومه آباد رئیس کمیته ایمنی و مدیریت بحران شورای اسلامی شهر تهران را مسئول پیگیری و بررسی حادثه کرد. شهردار تهران نیز قول ارائه گزارش دقیق حادثه را به شهروندان داد.
این همه حادثه، پیگیری ها کجاست؟
همه این بررسی ها درست و به جا، امید آنکه نتیجه بخش باشد و خطا یا خطاکار را شناسایی و نقطه ضعف ها را ترمیم کنند.
اما واقعیت این است که معدود حادثه ای در کشور با چنین واکنش های مسئولانه ای همراه می شود. آن هم در زمانه ای که به طور میانگین روزانه 50 نفر در تصادفات جان خود را از دست میدهند و روزانه 9 نفر بر اثر مواد مخدر جان می دهند.
شاید اگر تصویرهای موجود از این حادثه نبود؛ امروز هیچکس از نسرین فروتنی 44 ساله و آذر حقنظری 60 ساله خبری مخابره نمی کرد. متاسفانه تصویری از صحنه جان دادن مصدومانی که در جاده جان می دهند و همچنین از لحظه فوت معتادان وجود ندارد؛ شاید همین موضوع باعث می شود که روح جامعه نسبت به این حجم بالای تلفات و آسیب ها حساس نباشد. اما اگر مسئولان اندکی قوه تصویر سازی و تخیل خود را تقویت کنند حتما می توانند دستورهای پیگیری بیشتری درباره مرگ معتادان، حوادث جاده ای و ... صادر کنند.
همچنین مسئولان در سه قوه و شهر با پرسش جدی تری درباره این حادثه مواجه اند. این پرسش که اقتصاد کشور و معیشت مردم در چه وضعیتی قرار دارد که دو بانوی 44 ساله و 60 ساله مجبورند در روز عید و ولادت حضرت رسول (ص) در سرکار حاضر شوند؟ آیا کسی پاسخگو است؟ آیا کسی دستور پیگیری صادر خواهد کرد؟
کامیار میرشاهی