به گزارش
رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، محمد حسین سعلبی‌فر مسئول نگارخانه لاله درباره عملکرد این نگارخانه گفت: در شش ماهه اول سال ما ۷ نمایشگاه برگزار کردیم که یکسری از این نمایشگاه‌ها جریانات ثابت هنری هستند که در نگارخانه لاله رقم خورده است و امسال چندمین دوره آن‌ها برگزار شد. به طور مثال ما فروردین ماه نمایشگاه فروش چند نسل هنرمندان معاصر را داشتیم که فروش خوبی داشت و تلاش می‌کنیم با این حرکت‌ها، شهروندان از طبقه متوسط جامعه که علاقمند به هنر هستند، نیز بتوانند آثار فاخر خریداری کنند و از هنرمندان نیز می‌خواهیم در این جریان با قیمت کمتر آثار خود را ارائه کنند تا شهروندان را با آثار هنری مناسب و فاخر آشنا کنیم تا زمینه‌ای برای مجموعه داری و سرمایه گذاری مناسب شود.
وی ادامه داد: فصل بهار فصل پر جنب و جوشی برای این عرصه است، اما تابستان به دلیل تعطیلی مراکز هنری و دانشگاه‌ها، گالری‌ها بیشتر به سمت سکوت می‌روند. در این مدت فروش آثار نگارخانه لاله خوب بوده است، ضمن اینکه تلاش کردم اقتصاد هنر بیشتر به گردش در بیاید که نمونه آن فروش آثار چند نسل هنرمندان معاصر است که با استقبال خوبی روبه رو شد.
مسئول نگارخانه لاله افزود: برای ۶ ماهه دوم نیز ۱۰ نمایشگاه پیش رو داریم که سومین نمایشگاه سالانه هنرمندان خود آموخته از جمله آن‌ها است که تاکنون بازخورد خوبی از آن گرفته‌ایم. نمایشگاه دیگرمان نمایشگاه بین‌المللی منتخبی از آثار تصویرسازی براتیسلاواست که با یک‌ماه تاخیر در ایران به نمایش در می‌آید.
سعلبی‌فر با بیان اینکه در بخش اقتصاد هنر خرید و فروش آثار هنری در جزئی‌ترین شکل آن به یک دهه اخیر بر می‌گردد و این موضوع پررنگ‌تر شده است؛ بیان کرد: پیش از این اولویت، فروش آثار نبود و جنبه تاثیرات هنری و نقش هنر مدرن و معاصر مطرح بود، اما در یک دهه اخیر با شکل‌گیری حراج‌های منطقه‌ای و بین‌المللی شرایط به گونه‌ای دیگر رقم خورد و تاثیر خوبی داشت و گالری‌ها به صورت حرفه‌ای آثار هنری خود را انتخاب کردند و روی آن مانور دادند. این حراج‌ها تاثیر زیادی روی خرید آثار هنری دارند. ما نیز سعی می‌کنیم طبقه متوسط را تشویق کنیم تا روی خرید آثار هنری سرمایه‌گذاری کنند و با این اتفاق در آینده روی حراج‌ها نیز نقش موثری داشته باشند، چرا که به نظر من با سرمایه‌گذاری بر روی آثار هنری در آینده می‌توانند تبدیل به مجموعه‌دارانی شوند که علاوه بر رشد فرهنگی جامعه اقتصاد هنر را نیز دگرگون کند.
مسئول نگارخانه لاله درباره سیاست‌های این گالری و رویکرد آن عنوان کرد: ما یکسری سیاست‌های سازمانی خاص داریم از جمله اینکه باید بستری فراهم کنیم تا شهروندان تهرانی بتوانند از این فضا استفاده کنند. ما سیاست‌های خاص گالری‌های خصوصی را نداریم و تنها با یکسری از هنرمندان خاص کار نمی‌کنیم. اغلب گالری‌های خاص و خصوصی روی هنرمندانی که ارزش سیاست‌گذاری دارند هم به صورت مادی و هم هنری مانور می‌دهند. درحالی که نباید از این نکته غافل شد که اگر هنرمندی آتیه خوبی داشته باشد، هم گالری حمایت‌کننده سود می‌برد و هم آن هنرمند و این برد دو سویه است. برنامه‌های ما دو سویه است بخشی از آن برروی مخاطب خاص تمرکز داریم و در بخش دیگر ارتقای سوادبصری مخاطبانی است که از اقشار مختلف جامعه هستند. باید روی تاسیس گالری‌ها توجه کرد، یکسری از افراد هستند که هیچ تخصصی ندارند و به دلیل درخشش و سود دهی اقتصاد هنر وارد این عرصه شده‌اند که به نظرم اگر این افراد به عنوان سرمایه‌گذار در این عرصه حضور داشته باشند، بهتر است. ضمن اینکه اگر در کنارشان مشاوران هنری حضور یابند در این عرصه می‌توانند عملکرد بهتری داشته باشند و شاهد رشد هنر و اقتصاد هنری باشیم، اما این اتفاق متاسفانه بیشتر شبیه به یک پز فرهنگی شده است. بنابراین گمان می‌کنم مدیران باید در اهدای مجوز به داشتن تخصص و درک و بینش هنری گالری داران نیز بیشتر توجه کنند.
سعلبی‌فر همچنین با اشاره به اینکه کوچ گالری‌های بالای شهرنشین به مرکز شهر محاسن و معایبی دارد اظهار کرد: مکان گالری بسیار مهم و تاثیرگذار است. رویدادهای هنری و مکان هویت گالری را شکل می‌دهند. یکسری از گالری‌ها در شمال شهر بودند و الان به مرکز شهر روی آورده‌اند این اتفاق خوب است چرا که مخاطبان گالری گرد راحت‌تر می‌توانند به گالری گردی بپردازند. گالری‌داری که ملکش اجاره‌ای است، برای اینکه بتواند هزینه‌های جاری و سود خود را در نظر بگیرد، در این زمینه تلاش بیشتری می‌کند. گاهی نیز شرایط به گونه‌ای است که فضای گالری هیچ تاثیری در این زمینه ندارد. به نظرم تمرکز گالری‌ها در مرکز شهر اتفاق خوبی است، گالری‌های شمال شهر یکسری مخاطبان خاص دارند و با مرکزیت یافتن گالری‌ها، یک منطقه به صورت بورس در می‌آید و رقابت را میان گالری‌داران و هنرمندان بیشتر می‌کند، چرا که باید حرفی برای گفتن در این رقابت داشته باشند تا مخاطب با اندوخته خوبی از گالری خارج شود. امروز همگانی کردن هنر معاصر بسیار اهمیت دارد.
وی در ادامه با بیان اینکه اخلاق حرفه‌ای تا چه میزان در بین گالری‌داران رعایت می‌شود گفت: ما نهادی نداریم که بخواهد اخلاق حرفه‌ای و اصول گالری‌داری را بگوید، و هرآنچه که به عنوان اخلاق حرفه‌ای از آن یاد می‌کنیم یکسری رفتارهاست که سینه به سینه و نسل به نسل میان گالری‌داران می‌چرخد، ولی به صورت مکتوب چارچوبی وجود ندارد. در واقع هر گالری سیاست خاص خودش را دارد که با یکسری هنرمندان و در ژانر خودشان پیش می‌رود و این درحالی است که جای منشور اخلاقی بسیار خالی است. از سوی دیگر نباید این نکته را فراموش کرد که گالری‌داری در ایران ریشه‌دار نیست و چیزی به عنوان رشته مدیریت هنری در دانشگاه‌های ما وجود ندارد و جای خالی آن بسیار حس می‌شود.
مسئول گالری لاله درباره شرایط یک گالری مطلوب اظهار کرد: نور‌پردازی مطلوب، دیوارهای خوب، فضای مناسب برای آثار حجمی، تمهیدات مناسب برای هنرهای جدید همه و همه مهم هستند، اما مهم‌تر رویدادی است که در آن فضا بوجود می‌آید. برخی گالری‌ها کوچک هستند اما اتفاقات خوبی را در عرصه هنر رقم می‌زنند، به نظرم همه چیز به بینش گالری‌دار بر می‌گردد که قصد دارد در عرصه هنری چه کند و گاهی فضا و مکان گالری در درجه دوم اهمیت قرار می‌گیرد.
وی درباره تخصص داشتن مدیران گالری‌ها گفت: گالری‌هایی داریم که مدیر مسئولش تخصص هنری ندارد، اما اتفاقاتی که در آن جریان دارد، در سطح هنر معاصر ایران است. چرا که یک هیات و شورای فکر مهم دارد که او را در این راه همراهی می‌کنند، خوشبختانه امروز بحث نمایشگاه‌گردان به خوبی درحال جا افتادن است و اکثر گالری‌داران برای برگزاری نمایشگاه‌های خود از کیوریتور استفاده می‌کنند و در این زمینه هدفمند جلو می‌روند. در این راه اغلب پروژه‌هایی مطرح می‌شود که به مسائل اجتماعی می‌پردازد و این خود می‌تواند جریان ساز باشد. نمایشگاه‌گردانی یک علم چند سویه است که علم و هنر را بهم پیوند می‌زند و جای خالی آن در دانشگاه‌ها به شدت حس می‌شود.
