به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، در این نشست تفسیر حکایات مثنوی، جهان بینی مولانا و تحلیل اشعار او، توسط کریم سلگی شرح ورمز گشایی شد.
سلگی درباره نگاه عرفا به مفهوم عشق، گفت: از نظر صوفیان عشق پدیده‌ای عظیم و فرابشری است که نمی‌توان به آن دست یافت. شیرینی عشق حقیقی در طلب مدام و نرسیدن است. در واقع در این دیدگاه وصل قاتل است و هجر ناجی انسان عاشق.
وی با اشاره به شیوه‌های نقل حکایات مثنوی، بیان کرد: این کتاب در قالب شعری مثنوی سروده شده‌است. اگر چه قبل از مولوی، شاعران دیگری مانند سنائی و عطار هم از قالب شعری مثنوی استفاده کرده بودند ولی مثنوی مولوی از سطح ادبی بالا‌تر برخوردار است. در این کتاب ۴۲۴ داستان پی‌درپی به شیوه تمثیل داستان سختی‌های انسان در راه رسیدن به خدا را بیان می‌کند.
وی ادامه داد: مثنوی مولوی، همانند بیشتر مثنوی‌های صوفیانه، به صورت عمده از «داستان» به عنوان ابزاری برای بیان تعلیمات تصوف استفاده می‌کند. ترتیب قرار گرفتن داستان‌های گوناگون در این کتاب ظاهراً نظم مشخصی ندارد. شخصیت‌های اصلی داستان‌ها می‌تواند از پیامبران و پادشاهان تا چوپانان و بردگان باشد. حیوانات نیز نقش پررنگی در این داستان‌ها بازی می‌کنند.
سلگی در ادامه داستان «کنیزک و پادشاه»، اشاره کرد: طبیب به شاه می‌گوید که اختیار کنیزک را به دست جوان زرگر واگذارد و آن‌ها را برای مدتی به حال خودر‌ها کند. بعد از گذشت شش ماه از ازدواج کنیزک و زرگر، شاه به دستور طبیب، شربتی را به زرگر می‌دهد که حال زرگر را دگرگون می‌نماید بطویکه زرگر کم کم لاغر و نحیف می‌شود و رنگش به زردی می‌گراید کنیزک، وقتی می‌بیند که زرگر روز به روز زشت و نحیف می‌شود علاقه و عشق خود را نسبت به او از دست می‌دهد و سرانجام زرگر از شدت ضعف جان می‌دهد.
این مفسر مثنوی ضمن بیان تضاد وصل و هجران در راه طلب معشوق، عنوان کرد: هجران از آن موضوعاتی است که عقل جزئی نمی‌پذیرد اما برای عاشق لذت بخش است. در هجران حرکت و جستجوی یار وجود دارد ولی در وصل سکون و رکود دیده می‌شود. عرفا معتقدند چون معشوق نامحدود است در هر مرحله نیاز به حرکت بیشتر داریم. برای همین هم هرچه در مراتب روحانی بالا‌تر برویم کمتر به وصل علاقه‌مند می‌شویم.
سلگی در پایان این نشست، تصریح کرد: مصاحبت مولانا و حسام الدین حسن چلبی مدت ۱۰ سال به طول کشید و با وفات مولوی در سال ۶۷۲ پایان یافت. این سال‌ها سالهای تألیف مثنوی معنوی است و مثنوی در حقیقت به خواست و اصرار حسام الدین از همان سال اول آشنایی سروده شد.
نشست «بشنو از نی» روز ۲۵ آبان ماه با حضور علاقمندان در فرهنگسرای گلستان برگزار شد.
