به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، در این روزگار بیشتر خریداران ترجیح می‌دهند با توجه به نام هنرمند اثر هنری را خریداری کنند و از وقتی هنرهای تجسمی ارزش افزوده پیدا کرده و فارغ از وجهه هنری به عنوان کالای سرمایه‌گذاری به آن نگاه می‌شود امضای هنرمند ارزش بیشتری پیدا کرده است. در این میان اما در نگارخانه باغ موزه هنر ایرانی رویدادی با رویکردی متفاوت با همکاری و همراهی گروهی از هنرمندان جوان خلاق و ایده‌پرداز با عنوان گروه هنری «کژ و راست» رقم خورد و سراغ شیوه‌ای در برپایی نمایشگاه رفته که این موضوع امضای هنرمند را به چالش می‌کشد. هر چند در وضعیتی محدود و با آثاری در ابعاد کوچک که در این سال‌ها توسط نگارخانه‌های مختلف ارائه آن‌ها امتحانش را پس داده است اما مفهومی که این نمایشگاه به تابلوهای کوچک خود اضافه کرده است ورق را به کلی بر می‌گرداند.
جمعه ۲۵ تیر ماه خریداران و علاقه‌مندان به هنر نقاشی در حالی پا در باغ موزه هنر ایرانی گذاشتند و بیش از ۱۲۰ اثر کوچک را روی دیوار نگارخانه این باغ موزه دیدند که هیچ کدام از آثار نام هنرمند نداشت. قیمت همه آثار ۷۰۰ هزار تومان بود و هیچ عنوانی هم برای هیچ تابلویی در نظر گرفته نشده بود.
عبدالغفار کاکایی رییس باغ موزه هنر ایرانی درباره این نمایشگاه گفت: وقتی ایده از سوی گروه هنری «کژ و راست» مطرح شد، نشست‌ها متعددی در خصوص جزئیات و عنوان نمایشگاه برگزار شد تا رفته‌رفته بر یک ساختار متناسب با ایده برسیم. هر چند ایده و اجرا ممکن است دارای نقطه ضعف‌هایی هم باشد اما، این اولین دوره «سی در سی» بود. اما در آینده اجراهای دوم، سوم و... به طور قطع با قدرت بیشتر و شکل زیباتری خواهد بود.
رییس باغ موزه هنر ایرانی ادامه داد: تعامل باغ موزه با گروه جوان «کژ و راست» یک نمونه کوچک اما قابل توجه از مشارکت بخش خصوصی و دولتی و همچنین میدان دادن به جوانان خوش فکر، خلاق و تحصیل کرده است که همه به نوعی تلاش می‌کنند در حوزه تخصصی خود گامی هر چند کوچک بردارند. همکاری و فعالیت کنار جوانان هم لذت بخش بود و هم آموزنده، تلفیقی از تجربه مدیران فرهنگی و هنری و شور و اشتیاق جوانان هنرمند فضایی بسیار به یادماندنی و دوست داشتنی را خلق کرد.
کاکایی بر این عقیده است که امکانات و فضاهای فرهنگی هنری دولتی، مشارکت بخش خصوصی و حضور جوانان دانش‌آموخته در رشته‌های مرتبط پر رونق‌تر از همیشه خواهد بود.
به گفته رضا بنی اردلان مدیر گروه «کژ و راست»، هدف از برپایی این نمایشگاه نه بحث کوچک و بزرگی ابعاد بوده و نه حتی قیمت ثابت آثار بلکه پنهان بودن نام هنرمند از چشم مخاطب و انتخاب یک اثر تنها بر اساس حس شخصی مخاطب هدف اصلی بوده است.
بنی اردلان در این باره گفت: موضوع ما این نیست که بگوییم مخالف تجارت هنر هستیم اما احساس کردیم جای ارائه چنین مفهومی در عرصه هنرهای تجسمی خالی است. ما نگاخانه‌دار نیستیم که بخواهیم تنها روی تجارت هنر تمرکز کنیم برای همین دنبال مفاهیمی هستیم که می‌شود در نمایشگاه‌ها ارائه کرد. خوشبختانه باغ موزه هنر ایرانی هم زیر نظر سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران و بیشتر دنبال نمایشگاه‌های متفاوت است و مدیر این مجموعه همکاری خوبی با ما داشته است.
وی ادامه داد: ۲۱ روز پیش وقتی داشتیم نمایشگاه قبلی را روی دیوار چیدمان می‌کردیم موقع برچسب‌زدن بر آثار هنرمندان به این ایده رسیدیم که چه می‌شد اگر کنار تابلو‌ها اسم هنرمندان نبود. از همانجا ایده پر و بال گرفت و ظرف ۲۱ روز با حدود ۱۱۰ هنرمند به مرحله اجرا رسید.
وقتی به دایره‌های کوچک سبزرنگی که پایین تابلوهای نمایشگاه به نشانه فروخته شدن آثار نگاه می‌کنیم متوجه می‌شویم در همان ساعات اولیه حدود نیمی از آثار به فروش رفته است. هر چند در نمایشگاه که گشت بزنید -اگر جریان هنر معاصر را دنبال کرده باشید- می‌توانید از سبک قلم هنرمند روی بوم حدس بزنید برخی از آثار متعلق به کدام هنرمند است. البته گویا گروه از هنرمندان خواسته بوده اثری خلق کنند که از سبک و سیاق همیشگی‌شان فاصله داشته باشد و حال و هوای درونی و شخصی خود را خلق کنند اما برای برخی هنرمندان این اتفاق کمی سخت بوده است.
هادی جمالی، هنرمند نقاش و مدرس دانشگاه که اثرش در این نمایشگاه در کنار آثار پیشکسوتانی چون مهرداد محب علی، کامبیز درم بخش، احمد وکیلی، اسرافیل شیرچی، حسین علی ذابحی، رامین اعتمادی، بهمن نیکو و همچنین جوان‌تر‌ها به نمایش درآمده درباره این نمایشگاه و ایده برپایی‌اش گفت: به نظرم این ایده گرچه ممکن است ایرادهایی هم داشته باشد اما تحرکی که در فضای تجسمی ایجاد کرده قابل تقدیر است به خصوص اینکه توسط گروهی اجرا شده که بیشتر معمار و نقاش هستند. اینکه مخاطب امضا هنرمند را متوجه نمی‌شود در نوع خودش جالب است و می‌تواند روی خود کار قضاوت کند. امیدوارم هر سال این گروه بتوانند این ایده را اجرایی کنند و هر سال پخته‌تر شود.
وی ادامه داد: اما نکته‌ای هم که وجود دارد این است که در کار مدرن هر چه ابعاد کار بزرگ‌تر باشد عظمت کار بیشتر خودش را نشان می‌دهد و وقتی ابعاد کار کوچک می‌شود بیشتر به سمت لکه‌گذاری و کارهای آبستره می‌رود و یا منظره‌سازی. در نتیجه هنرمند می‌خواهد مدام سطح بومش را پر‌تر کند و این باعث می‌شود یک کم از خود واقعی‌اش فاصله بگیرد و کار ساختگی بشود. البته اگر کار ابعاد بزرگ باشد آن وقت هنرمند سخت می‌تواند امضای خودش را پنهان کند و برای همین ایده این نمایشگاه از بین می‌رود.
جمالی در انتها گفت: در فراخوان هم آمده بود که هر هنرمند حال و هوای شخصی خودش را اجرا کند. به نظرم این بازی شیرین و بامزه‌ای میان مخاطب و هنرمند است که هر دو از آن استقبال کرده‌اند.
در این نمایشگاه که به مدت دو هفته برپاست آثار هنرمندانی چون مهرداد محب علی، کامبیز درم بخش، احمد وکیلی، اسرافیل شیرچی، هادی جمالی، منیژه صحی، ناصر پلنگی، حسین علی ذابحی، رامین اعتمادی، محمد هادی فدوی، جمشید حقیقت‌شناس، عبدی اسبقی، احمد مرشد لو، عادل یونسی، ساغر پزشکیان، رضا رینه‌ای، حسین چراغچی، رضا افسری، بهمن نیکو، آنا محمد تاتاری، داریوش قره زاد، بهمن عبدی، امید شایان، رسول سلطانی، علی سلطانی، بهزاد شیشه گران، فرشته ستایش، همایون سلیمی و.. به نمایش در می‌آید.
این نمایشگاه که در آن بالغ بر ١٠٠ اثر از ۹۰ هنرمند معاصر به نمایش در آمده در نگارخانه باغ موزه هنر ایرانی هر روز از ساعت ۱۰ صبح تا ۱۰ شب به نشانی میدان تجریش، خیابان شهید دربندی (مقصودبیگ)، خیابان دکتر حسابی، شماره ۳۰ پذیرای علاقه‌مندان است.
