به گزارش شهر ، متن کامل اين يادداشت به شرح زير است :
" در روزهاي پاياني دهه فجر قرار داريم ، روزهايي که به تمام معنا جشن پيوند هويت ايراني و اسلامي است. روزهايي که به 22 بهمن ختم مي‌شوند و راهپيمايي هر ساله اين روز بزرگ، در حالي برگزار خواهد شد که انقلاب اسلامي مردم ايران وارد سي و يکمين سال حيات خود مي‌شود.
در اين ترديدي نيست که انقلاب اسلامي رويدادي بي‌بديل در تاريخ معاصر جهان بود و ما مردماني هستيم که در هر سني و جايگاهي و با هر ديدي در فضايي زيست مي‌کنيم که از انقلاب برآمد و در دامان آن باليد.
انقلاب سرنوشت همه ما را رقم زد و همواره در زندگي ما جاري است اما آن رويداد براي نسلي که آن حادثه بزرگ را شکل داد و در آن حضور داشت معناي ويژه و متفاوتي دارد.
به عنوان عضوي از آن نسل مي‌توانم بگويم اگرچه انقلاب‌ها همواره حوادثي شگفت انگيزند اما در ايران تحت زعامت امام (ره)، خيزش مردم به عطر معنويت و اخلاق آميخته شد و ماهيتي ملکوتي يافت . انقلاب همه شرکت‌کنندگان را در خود جاي داد و انرژي بزرگي را در اين ملت آزاد نمود که گويي براي قرن‌ها در دلها باقي مانده بود.
انقلاب چنان شوري را در دلها ايجاد کرد که «فرد» در آن معنايي نداشت . آن دوران همه چيز از متن مردم مي‌جوشيد و استوار به يک اراده جمعي شگفت‌انگيز بود، با اتکاي به اين انرژي بود که همه در کنار هم به جبهه‌ها وصل شديم و آن حماسه بزرگ توسط فرزندان انقلابي خميني کبير (ره) براي هميشه تاريخ افتخار اين سرزمين کارنامه اين سرزمين خواهد ماند.
اکنون سي و يک سال از آن رويداد الهي مي‌گذرد ، بارها گفته‌ايم که بايد اين تجربه و فرهنگ شگفت‌انگيز آن به نسل‌هاي بعدي منتقل شود ولي همه مي‌دانيم که اين امر تحقق نيافته است . زبان و رفتار و ابزارهاي ما براي انتقال اين فرهنگ جاودان ناتوان بوده‌اند . اين کاستي بزرگ ماست، اما بي‌ترديد انقلاب در روح جمعي اين مردم آزاده حضور دارد و ما را در بزنگاهها و شرايط سخت نجات خواهد داد.
و اما سخني درباب شرايط روز کشور؛ انقلاب ما در آستانه سي و يک سالگي خود روزهاي سختي را مي‌گذراند. روزهاي سختي که البته به مفهوم چالش يا تعابيري همچون بحران نيست. روزهاي سخت، يعني اينکه ما يکي از فرصت‌هاي هميشگي‌مان يعني اجماع در مورد چارچوب‌هاي نظام و مرزبندي با دشمنان اين نظام را کمرنگ کرده‌ايم و درگير جدالي پرضرر و فرساينده شده‌ايم که ادامه آن آسيب‌هايي جدي بر ما وارد آورده ، دوستداران نظام را نگران و دشمنان اين نظام و آب و خاک را اميدوار مي‌کند.
انتخاباتي در اين مملکت برگزار شد و در حاليکه دشمنان نظام و انقلاب بر طبل تحريم و عدم تأثير مشارکت مي‌کوبيدند ، مردم با اميد بسيار به ميدان آمدند و مشارکت بي‌سابقه در تمام دموکراسي‌هاي تاريخ شکل گرفت . مشارکتي که فرصتي بزرگ براي اعتلاي مردم‌سالاري ديني بود . اما از شب 22 خرداد ماجرا به گونه‌اي ديگر ورق خورد و سلسله‌اي از رويدادها آغاز شد و دفتري از ماجراهاي تلخ را پيش روي ملت گذاشت .
وقتي به حوادث قبل و بعد از انتخابات مي‌نگريم و نتايج حاصل از کنش‌ها را مي‌بينيم ، مي‌توان شواهد بسياري آورد که نخبگان درگير در انتخابات ، ظرفيت‌ها و قابليت‌هاي لازم براي آن رويداد قابل ملاحظه را نداشته‌اند . بايد به اين نکته اذعان کرد که آنها تحت تأثير جو عمومي اطراف خود قرار گرفتند وگرنه متعدد اين پديده را ديده‌ايم که افراد گمان پيروزي داشته‌اند ، ولي پيروز نگشته‌اند . انتخابات خردادماه هيجان مثبت و خارق‌العاده‌اي را در کشور ايجاد کرد و نياز بود تا نخبگان ما قبل از چنين کارزاري قابليت‌هاي عمل سياست مدارانه را در خود به وجود آورده باشند تا بتوانند در مقطعي چون روزهاي پس از انتخابات بر هيجان‌ها غلبه کنند و منطقي رفتار نمايند. امري که به دليل نبود همين بصيرت تحقق نيافت.
از ديدگاه منطقي و برخلاف تحليل هاي تند و اتهام افکنانه که عنوان مي کنند برخي خواص با هدفي از پيش تعيين شده به اين مسير قدم نهادند ، اين معضل ناتواني پتانسيل هاي فردي و جمعي سياسيون و برخي نخبگان ما براي مديريت فضاي هيجاني برآمده از انتخابات بود که سلسله اي از قضايا را گشود که گويي هيچ کس کنترلي بر آن نداشت و به وقايعي انجاميد که نگراني حاميان اسلام و انقلاب را برانگخيت و موضوع از حمايت از فردي خاص عبور کرد و سرچشمه آن بازهم از اردوگاه دشمنان بيروني نظام رؤيت شد .
اين اشخاص البته افرادي دلبسته به انقلاب و نگران ميراث امام راحل (ره) به شمار مي روند ، اما با عدم دعوت و نپذيرفتن ساز و کارهاي قانوني ، ولو به خاطر مصلحت نظامي که همگي به آن باور داريم و حفظ آن را ضرورت مي دانيم ، زمينه اميدواري معارضان و معاندان نظام را زنده کردند و پيوند اين "غفلت" بزرگ با تندروي ها يا به قول رهبر معظم انقلاب "احساس مسئوليت هاي فراتر از قانون " فرصتها به تهديد گره خورد . شکافهايي در متن جامعه بوجود آمد و سرمايه هاي بسياري به هدر رفت . گسل هاي منازعه آلود در ميان خانواده انقلاب آشکار شد که باعث افول اقتدار بيروني نظام «ما» و طمع دشمنان شد.
تعجب آنجاست که دوستان هر دو سو ، پيامد هاي ناخوشايند و شادي دشمنان را مي بينند و همچنان به راه غلط طي شده اصرار دارند و هشدارهاي ناظران هوشيار و رهبر معظم انقلاب ناديده گرفتند . ماجراي انتخابات اما سوي ديگري نيز دارد . رفتار پيروزمندان انتخابات نيز به مانند رفتار طرف بازنده ، قاعده سياسي دارد. هنگامي که ما در بستر هيجاني روزهاي پس از انتخابات ، دست به رفتارها و سخناني مي زنيم که بوي تحقير طرف مقابل و به رخ کشيدن پيروزي را مي دهد، طبعاً نمي توانيم مدعي رفتاري برآمده از بلوغ سياسي و مشي امام (ره) باشيم . در اين ميان متأسفانه آفت بزرگي نيز مشاهده شد و آن به راه افتادن کارخانه اي از حرمت شکني ، تحقير و اتهام زني به اجزايي از خانواده انقلاب - ولو دچار لغزش شده - بود . آفتي که در طول تاريخ معاصر ما همواره سياست ما را آلوده کرده و آسيب زائيده است . هيچ کس منکر طمع بي پايان خارجيها و دشمنان انقلاب نيست ، و ما در همين حوادث نيز دست آشکار و پنهان اين دشمنان را ديديم ، ولي وقتي آنقدر موضوع را بزرگ کنيم که حاشيه بر متن بچربد ، به دست خود ، خواست دشمن را برآورده ايم که در پي ماهي گرفتن از فضاي فتنه و آب گل آلود است .
نحوه غلط مديريت قضايا و ميدان داري کساني که جز تحقير و انگ زدن کاري نمي دانستند به سهم خود نقش مضري ايفا کرده است . به باور من ، ريشه مشکل در آن بود که ما پتانسيل هاي لازم تربيت سياسي را در سياسيون براي پرهيز از عملکرد هيجاني در مقابل نتيجه انتخابات نداشتيم . به گونه اي که از امام (ره) وام بگيريم وفضا را معطر کنيم که بعد از اختلافات انتخاباتي در نهم ارديبهشت 63 فرمودند : « مکلفند همه که شرعاً حفظ بکنند جمهوري اسلامي را ... و حفظ به اين است که اختلاف نداشته باشند . به اين است که مبادا آن کسي که فرض کنيد برده است به اصطلاح برود به رخ رقيب بکشد و آن کسي که نبرده است خيال کند چيزي از دستش رفته است . اصل ، اسلام است که در دست شماست . مي خواستيد آنجا خدمت کنيد ، حالا نشد جاي ديگري خدمت مي کنيد . »
اکنون 8 ماه از آغاز ماجرا گذشته و 22 بهمن فرصتي است براي اينکه به ياد بياوريم همه بر سر ميراثي از ايثار و شهادت ايستاده ايم که حفاظت از آن ، فراسوي از موضوعات فردي و جزئي ، مهمترين مسائل است . 22 بهمن از اين رو ، فرصت همه نيروهاي خانواده انقلاب است که با کنار گذاشتن تمايزهاي شادکننده دشمنان ، نشان دهند که ميراث داران خميني کبير(ره) ، به رغم مشکلات دروني ، مرزهاي شفافي را با مخالفان و معارضان اساس و کيان اين نظام و کشور دارند . دشمنان که اين روزها گوشها و چشمهايشان به دنبال شنيدن خبر درگيري و اختلاف و ... از ايران است . بيائيد اين فرصتها را از آنها بگيريم . مگر پيام انقلاب و امام (ره) غير از وحدت حول مشترکات و سعه صدر ميان دوستان ، دور شدن از منيت ها و کينه ورزي هاي شخصي ، تبري از دشمنان داخلي و خارجي و گردآمدن حول محور ولي فقيه بود . اميدوارم دهه فجر اين نکات را به ياد ما آورده باشد.
