روح مدرنیته رب جدیدی برای انسان تراشیده است

آیه ۵۵ سوره نور یک صحبتی درباره «ایاک نعبد» دارد. اینجا منظور از «ایاک نعبد» جنبه اجتماعی آن است که احدی و هیچ چیزی را در  برابر خدا قبول نکنیم. حال اگر کسی انسان محور باشد و انسان‌محوری را قبول کند، باید بگویم او خدا را پرستش نکرده بلکه انسان لذت‌گرا را پرستیده است.

در صحنه اجتماعی اگر ما چنین کنیم یعنی اگر در جهت انسان لذت‌گرای مادی گام برداریم اینجا ما یک رب جدید تراشیده‌ایم. امروز روح مدرنیته یک رب جدید تراشیده است و برای حل و فصل مسائل فقط به انسان نگاه می‌کند و خدا را به پستو برده است. رب جدید او انسان است و هرچه بگوید می‌پذیرد. آن هم نه انسان عبد جانشین خدا بلکه انسان لذت‌گرای مادی.

غرب جامعه را بر این اساس تنظیم کرده و این منطق را به دیگر جوامع از جمله جوامع اسلامی هم برده است و این منطق با فرهنگ دینی آمیخته شده و یک معجونی بوجود آورده که گاهی تناقضاتی آشکار در جامعه بوجود آمده که ما با آن زندگی می‌کنیم.این شریک قائل شدن برای خدا است و اینکه در آیه ۱۵۱ سوره انعام می‌گوید: برای خدا شریک قائل نشوید و آن را حرام می‌داند، این امر امروز هم معنی می‌دهد و این شرک امروز هم وجود دارد.صحنه اجتماعی امروز در فضای مدرنیته شکل گرفته است. شاید یک فرد مسلمان باشد و خدا را هم بپرستد و حتی این موضوعات را هم قبول نکند. اما بحث ما آن صحنه اجتماعی است که براساس مدرنیته، لیبرال دمکراسی، اندیشه مارکسیسم و... شکل گرفته که محوری غیر خدا در آن قرار گرفته است.

حال «ایاک نعبد» به ما یاد می‌دهد که با مدرنیته به لحاظ اجتماعی بجنگیم، یعنی باید کاری کنیم که ساختار‌های اجتماعی ما براساس ساختار‌های ناب توحیدی شکل گیرد.