بهمنی: مفهوم شاعر معاصر گنگ است/ به ناصر عبداللهی گفتم تا زنده‌ام ترانه‌ام را نخوان

محفل شعر و ترانه فرهنگسرای اندیشه، با حضور محمدعلی بهمنی و اجرای سعید بیابانکی و محمود حبیبی کسبی برگزار شد.

به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، محمدعلی بهمنی شاعر غزل‌سرای کشورمان در این محفل ادبی که با حضور طیف گسترده‌ای از علاقه‌مندان و مخاطبان شعر و ادبیات همراه بود، با اشاره به اینکه نیما یوشیج خود را رودخانه‌ایی می‌دانست که هر فردی به اندازه ظرفی که دارد، از آن رفع تشنگی می‌کند، اظهار کرد: این حرف عمیق و ماندگاری است. فرزندان غزل بعد از نیما، یعنی کسانی که همچنان با غزل زندگی می‌کردند،‌‌ همان تهمت‌هایی که به نیما می‌زدند، به آن‌ها زدند.

وی افزود: فرزندان خوب غزل، خیلی هوشمندانه می‌اندیشند که ما هم با ظرف غزل خود از این رودخانه رفع تشنگی کنیم و این اتفاق شگفت، زیبا و درستی است که تا امروز غزل بعد از نیما همچنان دارد با ظرفیت خود رفع تشنگی می‌کند. غزل بعد از نیما تا امروز توانسته فرزندان خود را حمایت کند، گرچه در این مسیر همیشه انحراف‌هایی وجود داشته است.

شاعر معاصر بودن به سن و سال نیست

بهمنی افزود: ما در هر صورت فرزند غزل بعد از نیما هستیم و همین مفهوم می‌تواند به باور معاصر بودن نزدیکمان کند. گاهی عزیزانی را معاصر می‌دانیم که تنها به لحاظ زمانی می‌توانیم بگوییم اینگونه هستند؛ مفهوم معاصر گنگ است، شاعر معاصر بودن به سن و سال نیست و هر شاعری که معاصر اندیش باشد؛ شاعر معاصر است.

این شاعر پیشکسوت کشورمان به مناسبت میلاد امام رضا(ع) نیز غزلی که برای آن حضرت سروده بود را خواند و گفت: نخستین بار در سن ۶۳ سالگی به حرم امام رضا(ع) رفتم و در‌‌ همان جا گویی این شعر در من سرازیر شد.

بهمنی همچنین با اشاره به ترانه‌هایی که سروده است، اظهار کرد: ترانه «دل من یه روز به دریا زد و رفت» یکی از آثار قدیمی است که در سال ۱۳۵۵، عماد رام موسیقی ساخت و آن را خواند و اتفاقا ترانه بسیار ماندگار و زیبایی شد. سال‌ها بعد که مرحوم ناصر عبداللهی قصد داشت این ترانه را بازخوانی کند، به قدری خوانش عماد رام را دوست داشتم که به او می‌گفتم تا من زنده هستم این ترانه را نخوان و ناصر نیز اصرار می‌کرد که اجازه دهم اثر را بازخوانی کند. اما من به قدری آن کار را دوست داشتم که دلم نمی‌خواست نوع دیگری از اجرای ترانه‌ام را بشنوم، حتی اگر بهتر باشد. در ‌‌نهایت نیز ناصر عبداللهی بدون اجازه من این ترانه را بازخوانی کرد. یاد هر دو آن‌ها به‌خیر. وی در ادامه دو ترانه خود را برای حضار خواند.

سعید بیابانکی نیز با بیان اینکه برخی انسان‌ها تاریخ را به دو بخش تقسیم کرده‌اند، گفت: در طول تاریخ کشورمان چند اتفاق وجود دارد که در آن‌ها تاریخ را به دو دسته تقسیم شده است. یکی از این وقایع انقلاب مشروطه است که در ادبیات تغییر و تحول بسیاری به وجود آورده و ظهور انسان‌های تاثیرگذار شعر قبل از مشروطه را به بعد از مشروطه تقسیم کرده است.

نیما شعر را از حالت انتزاعی به واقعیت عینی تبدیل کرد

وی ادامه داد: ظهور نیما یوشیج نیز به عنوان شاعری بزرگ و تئوریسین ادبی، علاوه بر تغییراتی که در صورت ظاهری شعر ایجاد کرده، در خصوص ماهیت خود شعر هم تغییراتی ایجاد کرده است و شعر را از حالت انتزاعی به واقعیت عینی و بخشی از زندگی تبدیل کرده است و کار شاعر آفرینش مجدد زندگی شده است. در شعر پیش از نیما کی چنین اتفاقی رخ داده است که داروگ که قورباقه درختی است و خواندنش باران را نوید می‌دهد، شاعرانه باشد؟

این شاعر همچنین گفت: انقلاب اسلامی ایران در سال ۵۷ نیز ادبیات کشورمان را دگرگون کرده است، ادبیاتی که پیش از سال ۵۷ داریم با ادبیات پس از آن قابل مقایسه نیست.

وی با بیان اینکه در حوزه غزل نیز خوشحالیم در زمانه‌ای زندگی می‌کنیم که سه شاعر بزرگ حضور داشته و دارند، عنوان کرد: ما شاعران را به لحاظ اثری که ارائه می‌کنند می‌توانیم تقسیم کنیم. یک گروه از شاعران مانند حافظ، سعدی، مولانا و... فرهنگ ساز هستند و تعدادشان در تاریخ بسیار کم است. یک گروه از شاعران نیز هستند که مکتب سازاند. گروه دیگری هستند که سبک سازاند و گروه دیگری هم شیوه سازاند و گروه دیگری هم تنها شاعران باذوق‌اند و گروه دیگری هم شاعران بی‌ذوق‌اند و فاصله بسیاری میان این گروه‌ها وجود دارد.

بهمنی، منزوی و بهبهانی مثلث غزل امروز هستند

بیابانکی افزود: غزل سرایانی مانند محمد علی بهمنی، مرحوم حسین منزوی و مرحوم سیمین بهبهانی، مثلث و سه گانه غزل در روزگار ما هستند و به نظرم می‌آید شاعرانی هستند که برای خود مکتب ساختند و شعرشان از فرسنگ‌ها دور پیدا ست.

این شاعر طنز‌پرداز و آیینی سرای کشور در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به اینکه پیش‌تر به دو بیتی‌ها و رباعی‌ها، ترانه گفته می‌شد، عنوان کرد: حتی در دوره‌ای پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، به ترانه، کلام منظوم گفته می‌شد. چرا که بسیاری از ترانه‌ها تنها برای اجرای موسیقی و خوانده شدن، سروده می‌شود و به صورت مکتوب نمی‌توان از آن‌ها بهره برد.

وی تاکید کرد: البته باید توجه داشت که ترانه سرایی وجهی از شاعری است اتفاقا وجه دشوار تری است. برخی به دلیل ضعف در سرایش شعر، به سمت ترانه می‌روند و اشکلات شعری خود را با این بهانه که ترانه سرا هستند، می‌پوشانند؛ در صورتی که چنین نگاهی درست نیست و ترانه هم ضمن سهل و روان بودن باید تکنیک‌های شعری و اصول را داشته باشد.

در بخش دیگری از مراسم دکتر سحر جنتی، خاقانی‌شناس نیز به سخنرانی درباره این شاعر بزرگ پارسی پرداخت و یکی از اشعار خاقانی را برای حضار قرائت کرد.

همچنین شاعرانی همچون سورنا جوکار، مرتضی مولوی، مهدی عباسی، علی سلیمانی و... به شعرخوانی پرداختند. اشعار شاعران، عمدتاً در حال و هوای حرم امام رضا (ع) بود و به مناسبت تولد آن حضرت، فضای محفل شعر نیز حال و هوایی معنوی به خود گرفته بود.

گزارش خطا

پسندها:

اشتراک گذاری

فیسبوک سروش واتس‌اپ لینکدین توییتر تلگرام

برچسب‌ها:

فرهنگسرای اندیشه محمدعلی بهمنی

ارسال نظر