به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران؛ میکائیل شهرستانی، کتاب صوتی را در دسترس‌تر از کتاب‌های کاغذی دانست و افزود: امروز سرانه مطالعه پایین است و مردم، توجه چندانی به خواندن کتاب نشان نمی‌دهند، شاید به این دلیل است که از چند سال پیش تاکنون، گرایش به تولید کتاب‌های گویا بیشتر شده است.
این کارگردان و مدرس تئاتر که داوری جشنواره تولید کتاب‌های صوتی کودکان و نوجوانان را برعهده دارد، با کتاب کاغذی، موافق‌تر است چراکه خواننده به دلخواه خود می‌تواند فضاسازی و شخصیت‌‌پردازی کند و به تخیل خود، مجال ظهور و بروز دهد و تاویل و تعبیر خودش را داشته باشد اما کتاب گویا، کمتر این امکان را به مخاطب می‌دهد چراکه گوینده با لحن و احساس خود، مطالب کتاب را می‌خواند. ضمن این‌که کتاب صوتی، ممکن است بشکند و از بین برود اما کتاب کاغذی ماندگارتر است.
به گفته شهرستانی، موسسه‌هایی که به انتشار کتاب گویا می‌پردازند، بهتر است از صداهای جذاب و توانا برای این منظور استفاده کنند و تنها به چهره بودن یک نفر توجه نکنند. خواننده یک کتاب به خالق دوم آن می‌ماند که آن حس ناب نویسنده و زوایای پنهان کتاب را بیرون می‌کشد برای مثال کاری که خسرو شکیبایی با مجموعه نامه‌های سیدعلی صالحی کرد، چنین حالتی را داشت.
این بازیگر تئاتر معتقد است که لزومی ندارد یک نویسنده یا نمایشنامه‌نویس خوب، بتواند اثر خود را به خوبی اجرا کند چون نگارش اثر با خوانش آن تفاوت دارد. اما امروز کتاب گویا به امکانی تبدیل شده که برخی افراد را به شنیدن بخشی از آثار منتشر شده علاقه‌مند می‌کند.
شهرستانی همچنین بیان کرد: البته کتاب گویا شبیه به نمایشنامه رادیویی است و با کتاب‌هایی که برای نابینایان تولید می‌شود تفاوت دارد. اما خوب است که فرهنگسراها و کتابخانه‌ها به تولید کتاب‌های صوتی برای این گروه از افراد بپردازند.
