هزاران لایو اینستاگرامی، میلیون‌ها متن درانواع رسانه های متکثر و متعدد، میلیون‌ها تصویر در شبکه‌های اجتماعی و پیام رسان‌ها از تلگرام و واتس آپ گرفته تا اینستاگرام و سایر پلتفرم های ارتباطی همه و همه ما را درگیر خود کرده اند. هر روزه شاهد تولید و انتشار میلیون‌ها پیام برای مصرف مخاطبان در سراسر جهانِ بدون مرز امروز هستیم.
در میانه حجم وسیع دیتای در حال تبادل، سوال اصلی این است که با وجود اطلاعات بی نهایت و انبوهی بسیار پیام در سپهر اطلاعاتی و رسانه ای جهان نوین و در این بازار سرریز شده اطلاعات و ارتباطات، به کدام سو باید رفت؟چه باید کرد؟ کدام پیام را باید دید و پای کدام لایو اینستاگرامی می توان نشست؟
برای پاسخ به سوال های بالا و داشتن دید کلی در فضای بدون زمان و مکان رسانه معاصر در انتخاب صحیح پیام و شناخت مسیر، از بیان مولانا می آموزیم که: «دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد/به زیر آن درختی رو که او گل‌های تر دارد
در این بازار عطاران مرو هر سو چو بی‌کاران/ به دکان کسی بنشین که در دکان شِکر دارد»
واقعیت این است که پیدا کردن «شِکر» در دکان صاحبان رسانه و بازیگران صحنه آن بسیار سخت است، چرا که بنظر می‌رسد پیام‌های تولید شده‌ای که در بسته بندی جذاب و اغوا کننده برای مخاطب امروزی ارایه می‌گردد تنها پس از باز کردن پیام است که اصالت و درجه اعتبار و یا بی اعتباری آن نزد مخاطب آشکار می‌شود، که البته در برخی مواقع نیز آشکارشدنی در کار نیست.
در این فضای سایبری اگر کسی را نیافتیم که به قول مولانا از دل خبر داشته باشد تا با پیام او به آرامش برسیم، می‌توانیم کار دیگری کنیم و با یک تکنیک ساده حال خودمان را خوب کنیم و آن «تکنیک سکوت» است.
سکوت چه در حوزه ارتباطات و چه در روانشناسی و مهم‌تر از همه در فرامین دینی و تمدنی ما همیشه بار ارزشی داشته و دارد، آنجایی که حضرت امیر (ع) فرمودند: «اذا تَم العقل نقص الکلام» هنگامی که عقل کامل می‌گردد سخن کم می‌شود و این خود نشان از رابطه محکم عقل و سکوت دارد.
البته سکوت دارای مراتبی است که می‌توان در وجوه زیر آن‌را تقسیم بندی کرد؛
اول؛ سکوت در کلام و کم گفتن و درست گفتن که نشانه مهم آن گزیده گویی است.
دوم؛ سکوت در اصلاح کلام هجو و خشن که نشانه مهم آن پاک سخن گفتن در کلام است.
سوم؛ سکوت طی حداقل یک دوره زمانی کوتاه در فعالیت های روزانه که نشانه مهم آن عبادت و تمرکز است.
چهارم؛ سکوت با سبک نشنیدن صدای اطراف که در دنیای امروز یکی از نشانه های بارز آن می تواند کنترل مصرف رسانه ای و حذف و رد کردن تولیدات رسانه‌ها باشد.
این روزها صداهای زیادی پیرامون همه ما قرار دارد و البته یکی از رساترین آنها در جهان معاصر صدای رسانه‌های دیداری، شنیداری و الکترونیک است.
تکنیک نشنیدن صدای رسانه‌ها در طی روز شامل اخبار، تصاویر، متن‌ها و غیره می‌شود و با این عدم مصرف رسانه ای و یا به حداقل رساندن و کنترل آن می‌توان به آرامشی درونی رسید که امتحانش برای همگان مجانی است.
می‌توان سکوت را تمرین کرد و نتیجه آن را به سرعت احساس نمود و حواسمان باشد، لذتی که در سکوت هست در وسط میدان رسانه برای دیده شدن، رصد کردن و بازنشر پیام ها نیست.
