عليرضا رئيسيان كارگردان و تهيه كننده سينما، ضمن بيان اين مطلب به خبرنگار شهر گفت: اكران فيلم ها بايد چند گروه تقسيم بندي شوند؛ فصل ممتاز، فصل متوسط و فصل ضعيف از جمله فصل‌هاي اكران هستند.قبل از انقلاب اسلامي مسئولان با توجه به محدود بودن سينماها،دو وضعيت مهم براي اكران
فيلم‌ها در نظر گرفته بودند و عيد نوروز و عيدفطر دو مناسبتي بود كه بهترين زمان براي اكران فيلمهاي سينمايي بود.
وي ادامه داد:فيلمهاي خارجي نيز در فصل تابستان به نمايش گذاشته مي‌شد و تا اواسط پائيز هم ادامه پيدا مي‌كرد. در دهه هفتاد و بعد از آن وضعيت نمايش فيلم‌ها در اختيار دولت قرار گرفت و نظارت كلي توليد فيلم‌ها از دست تهيه كنندگان و كارگردانان خارج شد و كساني كه در اكران فيلم چه در همين زمان و چه در گذشته ارتباط ويژه اي با مسئولان داشتند، نقش پررنگي براي زمان اكران فيلمهاي خود بدست آوردند.
رئيسيان در ادامه گفت: از عيد نورز تا آخر تابستان بهترين اكران فيلم‌ها است. جدولي هم تنظيم مي‌شد تا وضعيت اكران و استقبال تماشاگران در آن مشخص شود . در اين بخش فيلمهاي تجاري در فصل‌هايي اكران مي‌شد كه فصل‌هاي كم رونقي در سينماي ايران به لحاظ حضور تماشاگران در سالن سينما بود. از سال 1378 در شوراي صنفي نمايش نقش سينماداران و پخش كنندگان پررنگ شد و معادلات قديمي كه بر اساس آن فيلم‌ها اكران مي‌شدند،به هم ريخت. بعضي فيلم‌ها براساس مضمون به اكران در مي‌آمدند،همانند اكران مناسب فيلم «چهارشنبه سوري» در زمان مقرر كه با فروش خوبي هم مواجه شد.
رئيس انجمن كارگردانان سينما در ادامه گفت: من فكر مي كنم در هر دوره‌اي باز هم شش ماه اول سال مهمترين ماه‌هاي اكران فيلمهاي سينمايي است.
رئيسيان در ادامه گفت: سينماداران تعيين مي‌كنند كه چه فيلمي اكران شود و تجربه و نوع آوري براي اكران فيلم‌ها به چشم نمي‌خورد. اكران فيلم‌ها واقعا نياز به پژوهش جدي دارد. متاسفانه در سينما با فقدان پژوهش و تجربه روبرو هستيم. هيچ كشوري نيست كه بالاي 50 فيلم داشته باشد و بتواند همه اين فيلم‌ها را نمايش دهد، فيلمهاي حرفه اي سينماي ايران از ده مورد خارج نمي‌شود،اين در خالي است كه وقتي فيلم‌ها از فيلتر پروانه نمايش عبور مي‌كنند باز هم با عدم اكران روبرو مي‌شود.
رئيس كانون كارگردانان سينماي ايران تصريح كرد:شوراي صنفي نمايش اساسا اين ماموريت را دارد كه بر فيلم‌ها نظارت كند و برنامه ريزي بيشتري بايد مدنظر شوراي صنفي باشد.فيلم مناسب، بايد در زمان مناسب و در سالن مناسب اكران شود. نحوه توسعه اكران فيلم ها در سينماي ما غلط است. گاهي يك فيلم در چهارسينما به نمايش گذاشته مي‌شود و جاي چند فيلم ديگر را مي‌گيرد. فيلم ها بايد مخاطب خاص نيز داشته باشند و به ظاهر مخاطب پسند نباشند.
كارگردان فيلم «چهل سالگي »گفت: قاعده اكران فيلم ها ايجاب مي‌كند كه در هر فصلي از سال، نمايش
فيلم‌ها با استقبال تماشاگران روبرو شود و هر زمان كه فيلمي اكران شد زمان مناسب همان فيلم به لحاظ مضمون نيز باشد.اگر دلسوز سينما باشيم، به سينما ضرر نخواهيم رساند.
وي با تاكيد بر اهميت نمايش فيلمهاي متوسط و ضعيف در چرخه اقتصادي ،گفت: فيلم خوب در هر شرايطي حداكثر استفاده از زمان و اكران را خواهد برد، اما فيلم متوسط و ضعيف است كه هميشه در اكران نابود مي‌شود و بايد براي حضور آن فيلم‌ها نيز در چرخه اقتصادي ساليانه سينماي ايران برنامه‌ريزي نمود.
رئيسيان در پايان گفت: يك جرياني بين سالن‌هاي اصلي سينما و پخش كنندگان وجود دارد كه همان جريان به اكران بعضي از فيلم ها ضربه مي‌زند و من فكر مي‌كنم سليقه چندنفر بر اكران فيلم‌ها حاكم است كه دولت هم عكس العملي در برابر آن ها نشان نمي‌دهد.
