جمعه ۲۱ ارديبهشت ۱۴۰۳
ساعت : ۱۳:۴۸
کد خبر: ۱۱۶۵۹۱
|
تاریخ انتشار: ۲۶ خرداد ۱۴۰۰ - ۱۲:۴۴
در دومین همایش «چگونه مادری کنم؟» مطرح شد
همایش دو روزه توان‌افزایی با عنوان «چگونه مادری کنم؟» به منظور افزایش شناخت و مهارت‌های مادری به همت فرهنگ‌سرای خانواده و با همکاری موسسه آموزش شهر با حضور ثریا علوی نژاد و سید محسن فاطمی ۲۴ و ۲۵ خرداد ماه به صورت مجازی و حضوری با رعایت پروتکل‌های بهداشتی برگزار شد.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فرهنگ و هنر، همایش دو روزه توان‌افزایی با عنوان «چگونه مادری کنم؟» به منظور افزایش شناخت و مهارت‌های مادری به همت فرهنگ‌سرای خانواده و با همکاری موسسه آموزش شهر با حضور ثریا علوی نژاد و سید محسن فاطمی ۲۴ و ۲۵ خرداد ماه به صورت مجازی و حضوری با رعایت پروتکل‌های بهداشتی برگزار شد. در این همایش موضوعاتی چون «ایجاد دلبستگی مادرانه و بهترین سبک فرزندپروری» و «آثار روانشناختی پاسخگویی عاطفی مادر به کودک» بررسی شد.
 
والدین بهترین شنونده مشکلات رفتاری کودکان هستند

ثریا علوی نژاد با موضوع «ایجاد دلبستگی مادرانه و بهترین سبک فرزندپروری» در این برنامه حضور داشت و در ابتدا درباره اصول فرزندپروری (پرورش عشق و محبت) گفت: تربیت قبل از بارداری اتفاق می‌افتد و ۳۰ تا ۷۰ درصد تربیت با والدین است. بهترین تربیت در منزل و غیرمستقیم اتفاق می‌افتد. تربیت هر زمانی شروع شود دیر نیست؛ از بدو تولد تا ۴ سالگی بزرگ‌ترین الگو پدر و مادر، ۶ تا ۱۰ سالگی الگو معلم و ۱۰ تا ۱۵ سالگی الگو همسالان و دوستان هستند. از ۱۶ تا ۱۸ سالگی یک نوجوان معقول که یک اتحاد بین الگوها ایجاد می‌شود، بهترین شنونده مشکلات رفتاری برای کودکان، والدین هستند. 

بازی؛ راهکاری برای کاهش اضطراب

وی در ادامه درباره دلبستگی مادرانه، افکار تولید اضطراب و استرس‌های فرزندپروری، عدم مقایسه خود و کودک با مادران و کودکان دیگر، انجام تمرین تنش‌زدایی روزانه و مشورت با متخصص نکات کلیدی را مطرح کرد و گفت: پیام‌های اضطراب‌آور به کودکتان انتقال ندهید، در مقابل او از منابع اضطراب صحبت نکنید و والدین در صورت داشتن اختلاف در فرزندپروری مقابل کودک بحث نکنند. بهترین راهکار برای کاهش اضطراب و استرس، بازی است.

واحد مادر یا سرپرست کودک به عنوان یک واحد کل معنا می‌شود

سید محسن فاطمی کارشناس دیگر همایش نیز عنوان کرد: آثار و ابعاد نقش مادر و چگونگی مادر بودن در حوزه روانشناسی بحث و بررسی می‌شود. وقتی به رابطه‌ها در حوزه‌های مختلف اشاره می‌کنیم و به تحلیل رابطه‌ها می‌پردازیم، مثلثی مقدس ترسیم می‌شود که در یک ضلعش خود، دیگری و عاطفه و مجموعه عواطف وجود دارد. تجربیات مربوط به خود و دیگران در بستر عواطف اتفاق می‌افتد، سر ضلع عاطفه، خود و دیگری است. بسیاری از روانشناسان اعتقاد دارند در ابتدا واحد مادر یا سرپرست کودک به عنوان یک واحد کل معنا می‌شود که در طول زمان معنای جدیدی را تجربه می‌کند. طفل قابلیت اعتماد به سرپرست دارد، به گونه‌ای که نقش مادر برای او قابل پیش‌بینی است.

عمق اضطراب اضمحلالی برای یک کودک وحشت‌انگیز است

فاطمی در ادامه گفت: اضطراب اضمحلالی برای یک کودک اتفاق مهیب و شکننده‌ای است. عمق اضطراب اضمحلالی برای یک کودک وحشت‌انگیز است. اگر سرپرست آماده و مهیا باشد، او به صورت معجزه آمیزی آماده می‌شود و کودک تجربه خوبی را خواهد داشت، اما اگر فاصله باشد کودک با تجربه متفاوتی روبه‌رو می‌شود. 

وی اضافه کرد: در ادامه، وجود مادر اولین اتصال را به همراه دارد. اولین درس‌های مراقبت از خود از مادر آغاز شده و همگی برمی‌گردد به اینکه چگونه از او مراقبت شده است. راه مراقبت ما از خودمان با دشواری همراه است و به توانایی تنظیم و مدیریت خود برمی‌گردد. بستگی به این دارد که در تعاملات اولیه با مادر چه تجربه‌ای داشته‌ایم. بچه‌هایی که مادر و پدرشان برایشان منبع اطمینان و آرامش باشند، می‌توانند در ادامه زندگی یادآور ارمغان گران‌بهایی باشند. مادری که با زبان جملات محبت‌آمیز می‌گوید ولی در حرکاتش محبت ندارد، نمی‌تواند اثر مثبتی بگذارد. با حضور پررنگ مادر و توجه او به فضای ارتباط با کودک، اولین بسترهای امنیت درونی برای کودک معنا پیدا می‌کند. 

فاطمی در پایان گفت: ما به هر میزان به رشد اجتماعی، عقلانی و ارتباطی مادران توجه کنیم، وجود این محورهای رشد، بسترساز بلوغ عاطفی در ارتباط با کودکان است و اگر این بسترها در آرامش فراهم شود، برای کودک مهم‌ترین نقش را دارد. 

این برنامه به صورت زنده در صفحه اینستاگرام فرهنگ‌سرای خانواده به نشانی Farhangsara_khanevade  و لینک وبینار آموزشی به نشانی  https://online.shahramookht.ir/ch/miz-family  به منظور بهره‌مندی مخاطبان و علاقه‌مندان در شهرهای مختلف پخش شد.
نظر شما