به گزارش پایگاه خبری ـ تحلیلی فرهنگ وهنر،احمد موحدی کارشناس ارشد بازی پیرامون «نقش بازی در پرورش کودکان» که در مجتمع فرهنگی و هنری حکیمیه برگزار شده بود، گفت: بازی کردن یکی از مهمترین جنبه‌های زندگی کودکان است. بازی کردن نه تنها باعث سرگرمی آن‌ها می‌شود و لحظات شادی را می‌گذرانند، برای رشد و پرورش آن‌ها هم فواید متعددی دارد. پژوهش‌های مختلفی درباره‌ی اهمیت بازی کردن در رشد و پرورش کودکان انجام شده است و بر نقش مثبت بازی در پرورش کودک تأکید می‌کند.
وی با بیان اینکه بسیاری از والدین از روی تجربه می‌دانند که چرا بازی برای کودکان اهمیت دارد افزود: والدین اطلاعات چندانی درباره فواید بسیار آن ندارند و به ندرت بازی را با یادگیری مرتبط می‌دانند. برای بیشتر افراد، یادگیری به معنای کسب مهارتی ویژه و جدید مانند آشنایی با حروف الفبا و اعداد، محاسبه، نوشتن و چیزهایی از این قبیل است.
این کارشناس بازی تصریح کرد: بر اساس دیدگاه این افراد، بازی کردن فقط برای سرگرمی است و رابطهای با یادگیری واقعی ندارد. اما پژوهش‌های انجام‌شده این مطلب را تأیید نمی‌کنند. با توجه به نتایج این پژوهشها بازی کردن در واقع همان یادگیری است و کودکان از طریق بازی می‌آموزند. بازی یکی از مراحل ضروری در رشد کودک است و به همین دلیل نباید اهمیت بازی کردن در دوران کودکی را نادیده گرفت.
موحدی درباره فواید بازی کردن برای کودکان توضیح داد: تحریک اولیه رشد مغز یکی از مهمترین تاثیرات بازی در کودکان است. بازی می‌تواند از جهات مختلف به تقویت رشد مغزی در کودک کمک کند. برای نمونه تجربیات ضروری برای زندگی را فراهم می‌کند و زمینه‌ساز رشد مغز می‌شود. مغز کودکان به تعداد زیادی ارتباط‌دهنده بین سلول‌های عصبی یا سیناپس مجهز است.
او ادامه داد: تولید بیش از حد سیناپس اجازه می‌دهد تا اطلاعاتی که در سال‌های اولیه کسب می‌شوند به شکل بنیادین در مغز ذخیره شوند. این ذخیره‌سازی بنیادین به تجربیات کاملی در زندگی نیاز دارد که در یک محیط غنی از بازی‌های حسی و حرکتی کسب می‌شوند. اگر این تجربه‌ها وجود نداشته باشند، سیناپس‌های مربوطه از بین می‌روند.
وی با اشاره به تاثیر بازی در تقویت هوش کودکان عنوان کرد: یکی دیگر از فوایدی که برای بازی کردن مشخص شده است این است که بازی در دوران کودکی با داشتن هوش بیشتر در سنین بالاتر ارتباط دارد. از پژوهش‌های انجام شده در این زمینه نتایج جالبی به دست آمده است. این پژوهشها نشان دادند که اگر برای نوزادان شرایطی فراهم شود که به صورت منظم بازی کنند، آن‌ها در سه سالگی بهره هوشی بالاتری خواهند داشت. بعضی از روان‌شناسان بعد از تجزیه و تحلیل نتایج به دست آمده، این نظریه را تأیید کردند که بازی می‌تواند رشد شناختی، زبانی و اجتماعی کودک را تقویت کند.
این کارشناس در ادامه افزود: شاید آشکارترین فایده بازی این است که باعث افزایش خلاقیت در کودکان می‌شود. خلاقیت رابطه بسیار نزدیکی با تفکر واگرا دارد. تفکر واگرا با بررسی راه‌حل‌های ممکن همراه است و معمولا ایده‌‌پردازی خلاقانه را به دنبال دارد. پژوهشها نشان داده‌اند که بازی در شکل‌گیری تفکر واگرا بسیار مؤثر است.
وی با اشاره به تاثیر بازی در مهارت‌های کلامی کودکان اظهار کرد: یکی دیگر از نتایج قابل مشاهده پژوهشها ارتباط بین بازی‌های دوران کودکی و مهارت‌های ارتباطی در سنین بالاتر است. در پژوهشی که با هدف درک بهتر ارتباط بین مهارت‌های ارتباطی و بازی کردن انجام شد، پژوهشگران دریافتند که بازی با اسباب‌بازی‌ها چه تأثیراتی روی کودک می‌گذارد. در این پژوهش مشخص شد که اگر مادر یک اسباب‌بازی را نام‌گذاری کند و در بازی کودک با آن اسباب‌بازی مشارکت کند، بعد از سه ماه فرزند او مهارت‌های کلامی بهتری خواهد داشت.
احمد موحدی در پایان صحبت‌های خود خاطرنشان کرد: والدینی که با فرزندان خود بازی می‌کنند، رابطه بهتر و محکم‌تری با آن‌ها برقرار می‌کنند. حتی یک بازی ساده مانند می‌تواند به یک فرصت خوب برای برقراری رابطهای ویژه بین کودکان و والدین تبدیل شود. این‌گونه لحظات جزء تجربه‌های مثبت کودکان هستند. تجربیاتی که به رشد ذهنی کودکان کمک می‌کنند.
