مهرداد نيكنام در جشن «كتابيار» سازمان فرهنگي هنري شهرداري تهران در برج ميلاد به عنوان پيشكسوت كتابداري معرفي شد. وي در گفت و گو با خبرنگار «شهر» درباره جايگاه كتاب و كتابداري در جامعه كنوني گفت: در جامعه ما مشكل كتابدارها نيستند بلكه نوع آموزش است. در مدرسهها كتابخانه داريم ولي فعال نيست ضمن اينكه ارتباط بين مدارس و كتابخانههاي عمومي بسيار ضعيف است.
وي با بيان اينكه براي الگو گرفتن كتابدار ايراني و رابطه بين مدارس و كتابخانههاي عمومي كتابي را ترجمه كردهام، افزود: اهميت ندادن به روخواني در مدارس از ديگر مشكلاتي است كه در كشور ما وجود دارد. البته اخيرا كمي به روخواني و خواندن اهميت داده شده ولي آنطور كه بايد و شايد نيست. هنوز افرادي داريم كه نميتوانند متن يا كتابي را از رو بخوانند و به همين دليل از كتاب خواندن خسته ميشوند.
نيكنام اظهار داشت: در كشورهاي پيشرفته داوطلباني از كتابخانههاي عمومي براي كمك به دانشآموزاني كه مشكل روخواني دارند به مدارس ميروند و جلسات كتابخواني برگزار ميكنند. اين اتفاق بايد به مرور در جامعه ما نيز ديده شود. اگرچه اقدامات پسنديدهاي از سوي مراكزي انجام شده ولي كافي نيست.
كتابدارها از ديجيتالي شدن نميترسند!
اين نويسنده و مترجم با اشاره به پيشرفت تكنولوژي و روند ديجيتال شدن كتابخانهها ادامه داد: گذر زمان و پيشرفت علم در تمامي رشتهها وجود دارد ولي اگر نيروها را همزمان با اين روند آموزش دهيم تا از تكنولوژي بهره كافي بگيرند مشكلي ايجاد نميشود. هنوز خيليها ارتباط چهره به چهره را بيشتر ميپسندند و دوست دارند كتاب را لمس كنند و بخوانند.
از طرفي سرعت كند اينترنت در ايران باعث خستگي و دلزدگي مخاطب ميشود. در حال حاضر بيشتر روزنامهها نيز روي اينترنت است ولي خيليها ترجيح ميدهند يك ربع تا نيم ساعت روزنامههاي كاغذي را ورق بزنند و مطالعه كنند تا ساعتها معطل كار با اينترنت و رايانه باشند. با اين توصيف فعلا نگراني وجود ندارد.
نيكنام به وظيفه يك كتابدار اشاره كرد و اظهار داشت: در رشته كتابداري پنج قانون وجود دارد كه چهار تاي آن مستقيما به استفادهكننده برميگردد. اين نشان ميدهد كه تا چه اندازه يك كتابدار بايد به مراجعهكنندگان به كتابخانه اهميت دهد.
وي با بيان اينكه در كشور ما به خاطر مسايل و سيستمهاي اداري قوانين دست و پاگير است، تصريح كرد: دسترسي به كتابها بايد آسان باشد تا براي يافتن كتاب دچار مشكل نشويم. از سوي ديگر خود كتابدارها چون با كتاب زياد سر و كار دارند اين توهم برايشان پيش ميآيد كه همه كتابها را خواندهاند بنابراين واجب است تا كتابداران ساعتي را براي مطالعه خود اختصاص دهند.
اين پيشكسوت كتابداري با بيان اينكه در حال حاضر جوانان رغبتي به حضور در كتابخانهها نشان نميدهند، ادامه داد: جوانان به واقع خيلي امكانات تفريحي ندارند و اگر بخواهيم آنها را ساعتها در كتابخانهاي ساكت بنشانيم تا كتاب بخوانند امكان ندارد مگر اينكه با مشوقهايي آنها را به اين كار ترغيب و به آنها زيبايي علم و لذت علماندوزي را تفهيم كنيم.
همچنين بايد از مدارس ابتدايي به دانشآموزان سير مطالعاتي را آموزش دهيم و مطالعه كردن را بياموزيم. وقتي خود تبحر پيدا ميكنند به دنبال كتاب و كتابخواني ميروند.