جمعه ۲۱ ارديبهشت ۱۴۰۳
ساعت : ۲۱:۳۸
کد خبر: ۴۸۳۷۳
|
تاریخ انتشار: ۲۸ دی ۱۳۹۰ - ۱۵:۱۳
فرهنگسراي بهمن از امروز 28 دي ميزبان نمايشگاهي دو نفره از آثار قطاعي چنگيز سليمان‌زاده و دخترش خواهد بود. اين هنرمند قطاعي را هنري زيبا و از ياد رفته مي‌داند.

سليمان‌زاده در گفت‌و‌گو با خبرنگار «شهر» درباره اين هنر گفت:‌ قطاعي در لغت به معناي بريدن و قطعه ساختن است و قطاع به هنرمند اين عرصه اطلاق مي‌شود. همچنين اصطلاح قطعه در سياه مشق و نقاشي پشت شيشه از گذشته به يادگار مانده است.




خاستگاه قطاعي


وي با اشاره به خاستگاه اين هنر، اظهار داشت: بر اساس نوشته استاد يحيي ذکاء، هنر قطاعي نخستين بار در کشور چين ديده شده است. او در کتاب «هنر کاغذ بري در ايران» آورده است «نويسنده و هنرشناس چيني « آ. يين» بر آن است که کهن‌ترين نوشته‌اي که در آن از کاغذبري يادي رفته، از روزگار خاندان سونگ (سده10 تا 13 ميلادي) است ليک خود او پيدايش اين هنر را در آغاز تاريخ چين مي‌گذارد و آن را با سوزن دوزي (امبرودري) همبسته و همراه مي‌داند. زيرا در آن شکل‌ها و نقش‌هايي به‌کار مي‌رود که با نمونه‌هاي بريده، همانند است و عقيده او بر آن است که اين نمونه‌ها بايست برپايه الگوي سوزن‌دوز‌ها، درروزگار«هان» (سده سوم پيش از ميلاد تا سده سوم بعد از ميلاد) که کاغذ هم در همان زمان اختراع گرديد پيدا شده باشد.»




وي ادامه داد: اين هنر پس از چين، همراه با ساير ره‌آوردهاي جاده ابريشم وارد ايران شد و پس از ايران به عثماني و سپس به اروپا (لهستان ، فرانسه ، سوئيس) و آمريکا رفت و در هر کشوري ظاهري مستقل و هويت همان محل را به خود گرفت.






ايران و لهستان، سرزمين قطاعي




سليمان‌زاده در ادامه درباره پيدايش هنر قطاعي در ايران توضيح داد: پيدايش هنر قطاعي در ايران از سده نهم هجري قمري است و قبل از اين تاريخ در کتاب‌ها و نوشته‌ها از کاغذبري و کاغذبران ياد نشده است و نمونه‌هاي موجود مربوط به بعد از سده نهم هستند. با بررسي نمونه‌ها و نام و جاي زندگي کاغذبران، چنين پيداست که رواج و گسترش اين هنر در ميان مردم شهرهاي هرات، تبريز و شيراز، بيشتر از جاهاي ديگر ايران بوده است.




وي افزود: قطاعي در هيچ کشوري چون ايران و لهستان فراگير نشد. اين هنر در لهستان به حدي بود که حتي زنان خانه‌دار، با برش کاغذ نقوش متفاوتي را طرح مي‌کردند تا در و ديوار خانه را با آن تزيين کنند. از سال‌هاي دهه 1870 به بعد که کاغذهاي گلاسه رنگي در اين کشور به توليد انبوه رسيد، اين هنر رواج بيشتري در ميان زنان لهستاني پيدا کرد؛ به‌طوري که برخي از آن‌ها در همين هنر شهرت جهاني يافتند.






قطاعي،‌ در خدمت کتاب‌آرايي


سليمان‌زاده همچنين درباره زمينه‌هاي استفاده از قطاعي گفت: با نگاه به برخي از آثار قطاعي لهستان مي‌توان رگ و ريشه‌اي از تصويرسازي‌هايي يافت که گرافيک لهستان را با سبک و سياق خود جهاني کرد و البته جا دارد در اين‌باره تحقيقات مفصلي صورت گيرد. اما در ايران، قطاعي در خدمت هنر کتاب‌آرايي و کتاب‌سازي قرار گرفت.




وي ادامه داد: در برخي کتب دست‌نوشت قديمي صفحات آغازين و پاياني را با نقوشي که از برش‌هاي کاغذ طراحي شده بود تزيين مي‌کردند. برخي از قرآن‌ها و ديوان شاعران نيز با همين نقوش قطاعي، آراسته و آرايش مي‌شدند. در اين مورد مي‌توان به يک مجلد از قرآن کريم اشاره کرد که اکنون در کتابخانه «سرکاري رامپور» هندوستان نگهداري مي‌شود.




اين هنرمند افزود: تمام حرف‌ها، آيات و سوره‌هاي اين قرآن از کاغذهاي بريده شده تشکيل شده‌ که روي زمينه سرخ رنگي چسبانده شده‌اند.




ابزار قطاعي




سليمان‌زاده درباره ابزار مرتبط با قطاعي گفت: نخستين ابزار کاغذبرى، خود کاغذ است که مى‌تواند سفيد يا رنگى باشد. جنس کاغذ نبايد بسيار نازک و يا زياد ضخيم باشد. ابزار ديگر مقراض يا قيچى است. البته بعضى کاغذبران از کاردهاى شفره که در جلدسازى به‌کار مى‌رفت، استفاده مى‌کردند. از قلم‌هاى فلزى گوناگون نيز با نوک‌‌هاى تيز و برنده به اشکال مخصوص، براى بريدن انحناها و يا دايره‌ها و سوراخ‌هاى بسيار ريز در اين هنر استفاده مى‌شود.




وي ادامه داد:‌ ابزار ديگر پيش‌تخته بود که کاغذ روى آن قرار مى‌گيرد و با فشار دست بر قلم يا ضربه علائم چکش بخش‌هاى ميانى و گردى‌ها و منحنى‌ها بريده مى‌شود و مقوا نيز براى زمينه کار لازم است تا پس از پايان کار، بريده‌ها روى آن چسبانده شوند.




قطاعي و طاقچه‌هاي آراسته




اين هنرمند درباره موارد استفاده قطاعي در گذشته گفت: در گذشته براى آرايش ديوارها، طاقچه‌ها، طاق‌نماها، رو و دور بخارى‌ها و گاه زير شيشه از کاغذبرى بهره مى‌بردند. در بعضى کتاب‌هاى دست‌نويس، چند برگ اول و آخر کتاب را با شمسه و ترنج و کاغذهاى بريده رنگين مى‌آراستند. اين هنر همچنين براى آرايش فانوس‌ها، استفاده مى‌شد.




وي ادامه داد: کاربرد ديگر اين هنر در باغچه‌برى بود. در اين شيوه گل‌ها و درخت‌ها و يا دسته‌گل‌ها را به‌طور متقارن روى سطح تخته يا کاغذ يا مقوا مى‌چسباندند که مثل نقشه قالي، خود را نمايان مى‌ساخت، يا نقش گل‌ها و بوته‌ها را بريده و آن‌ها را به‌طور عادى در يک سطح افقي، قائم نگاه مى‌داشتند. اغلب باغچه‌برى‌ها را در نوروز و عيدهاى ديگر براى شاهزادگان و بزرگان به ارمغان مى‌بردند.




نمايشگاه آثار قطاعي چنگيز سليمان‌زاده و مليحه سليمان‌زاده روز چهارشنبه 28 دي در فرهنگسراي بهمن افتتاح مي‌شود و تا 8 بهمن پذيراي بازديدکنندگان خواهد بود.


نظر شما