«اَللّهمَّ افتَح لي فيه ابوابَ فَضلکَ وَ اَنزل عَلَيّ فيه بَرَکاتکَ وَ وَفّقني فيه لموجبات مَرضاتک و اسکنّي فيه بحبوحات جَنّاتکَ يا مجيبَ دَعوَه المضطَرّينَ»
«خداوندا! در اين روز بر من درهاي فضل و کرمت را بگشا و بر من برکاتت را نازل فرما و بر موجبات رضا و خشنوديت موفقم بدار و در وسط بهشتهايت مرا مسکن ده، اي پذيرنده دعاي پريشانان و درماندگان!»
آيتالله مجتهدي تهراني در شرح فراز «اَللّهمَّ افتَح لي فيه ابوابَ فَضلکَ» ميگويد: خدايا، دربهاي فضل خودت را به روي من باز کن! خدا به فضل خودش معامله ميکند و اگر بخواهد به عدل خودش معامله کند، کار ما خراب ميشود. برخي در دعاي قنوت ميخوانند «اللهم عاملنا به فضلک و لا تعاملنا بعدلک» کسي گفت که خدايا، من اين همه دعا و نماز ميخوانم؛ تازه منت سرم ميگذاري، با من به عدلت معامله کن. تا اينکه محکوم به اعدام شد. از طرف پيامبر زمان به او گفتند که خودت گفتي خدا به عدلش با تو معامله کن. روزي يک مگس را اعدام کردي و خدا به عدل خودش معامله کرد؛ تو مگسي را معدوم کردي و خدا تو را اعدام ميکند!
وي ادامه ميدهد: در قرآن آيهاي است که هر پيشآمدي که براي شما اتفاق ميافتد، محصول اعمال زشت خودتان است. با اين حال خداوند خيلي از اعمال بندگان را نديد ميگيرد. نديد گرفتن خيلي از کارهاي ما توسط خدا، فضل است و اگر بخواهد همه کارهاي ما را حساب کند، عدل است. يادتان باشد اگر خدا بخواهد به عدل با ما معامله کند، کار ما زار ميشود.
آيتالله مجتهدي تهراني در شرح فراز «وَ اَنزل عَلَيّ فيه بَرَکاتکَ» اظهار ميکند: اينجا ميخوانيم که خدايا برکات خودت را نيز بر ما نازل کن! برکات چيست؟ برخي عمر با برکت دارند، چه اهل علم چه غير اهل علم. دستگيري و انجام کار خير را برکت مينامند. معني اين فراز اين است که عمر با برکت داشته باشيم. اگر پولداريم، کار خير انجام دهيم و اگر عالميم شاگرد تربيت کنيم و کتاب ديني بنويسيم.
اين استاد اخلاق ادامه ميدهد: هر عالمي و آخوندي بايد کار و تدريسي داشته باشد و نگويد که پيشنمازي مسجد، کار و شغل من است. عالم اگر تدريس، تأليف و تربيت شاگرد داشت، عمرش با برکت است.
اين استاد برجسته اخلاق در ادامه بيان ميکند: علامه مجلسي از جمله کساني بود که عمر با برکت کرد و کتاب ارزشمند «بحار» ايشان 110 جلد است. از آنهايي که تازه به حوزههاي علميه ميآيند تا تحصيل کنند، ميخواهم که فقط پيشنماز نشوند و با کار و تلاش خودشان را به درجه حضرات جوادي آملي و حسنزاده آملي برسد.
آيتالله مجتهدي تهراني در خصوص فراز «وَوَفّقني فيه لموجبات مَرضاتک» تشريح ميکند: خدايا، در کارهايي که سبب رضايت توست، من را موفق گردان! يادتان باشد که کارهاي نيک، موجبات رضايت پروردگار را فراهم ميکند. اگر بتوانيم به مستحقان کمک کنيم، براي دختران دم بخت بيبضاعت جهيزيه تهيه کنيم، مسبب رضايتمندي خداوند ميشوم.
وي تأکيد ميکند: اگر من اين دعا را بخوانم ولي کاري نکنم که خدا از من راضي شود، فايده ندارد.
اين استاد اخلاق در شرح «واسکنّي فيه بحبوحات جَنّاتکَ» ميگويد: خدايا من را واسط بهشت ساکن کن! فلسفه وسط بهشت را نميدانم و شايد اولياء و انبياء در آنجا ساکن هستند. به هر حال بهترين جاي بهشت در وسط آن است که در دعاي روز بيستودوم ماه رمضان از خدا ميخواهيم آن را نصيب ما گرداند.
وي در توضيح بخش پاياني دعا ميگويد: در پايان دعا ميخوانيم «يا مجيبَ دَعوَه المضطَرّينَ» يعني اي خدايي که دعاي بيچارهها را اجابت ميکند، اين چند دعا را درباره من استجابت کن!