به ياد هنرمنداني كه درخت كاشته شد

به گزارش شهر و به نقل ازمهر، مراسم يادبود هنرمندان درگذشته سال 91 که تعداد آنها به عدد 79 رسيده است با عنوان «اين همه نيست» عصر ديروز 19 اسفندماه در خانه هنرمندان و در سالن تئاتر ايرانشهر و با حضور جمع کثيري از هنرمندان صاحب نام برگزارشد.

در ابتداي اين برنامه مجيد سرسنگي، مدير عامل خانه هنرمندان گفت: هر چند همه ما از درگذشت حدود 80 هنرمند متاثريم ولي از جهت ديگر خوشحاليم که توفيق شد امروز در اين مکان دور هم جمع شويم.

وي يکي از خواسته‌هاي حوزه فرهنگ و هنر را نهادينه کردن جزييات درون خود دانست و افزود: اميدواريم اين گونه قدرشناسي‌ها ادامه يابد.

وي ادامه داد: اين روزها تب اعطاي نشان به هنرمندان بالا گرفته است و همه جا در حال اعطاي نشان‌هاي مختلف به برخي هنرمندان هستند. اين حرکت هرچند خوب و ارزشمند است ولي فکر مي‌کنم هنرمندان بيش از نشان نيازمند توجه هستند و فضاي امني براي کار خود مي‌خواهند.

سرسنگي به مسايل معيشتي و سلامت هنرمندان اشاره کرد و تصريح کرد : متاسفانه برخي از هنرمندان که امسال از ميان ما رفتند در شرايط سختي زندگي مي‌کردند و برخي با همين شرايط سخت و اسف‌بار دار دنيا را وداع گفتند.

مدير عامل خانه هنرمندان در پايان گفت: از جامعه‌اي که انقلابش، انقلاب فرهنگي بوده است و مسولانش ادعاي فرهنگي بودن مي‌کنند، انتظار مي‌رود قبل از اعطاي نشان به اين فکر کنيم که هنرمندان دغدغه کمتري براي زندگي خود داشته باشند.

در ادامه حسن بلخاري منتقد هنري و پژوهشگر عرصه هنر و فلسفه گفت: 79 هنرمند عدد کمي نيست. هنرمندان بلاترديد و بلاشک گروهي هستند که چون جهان فاني را درک مي‌کنند حقيقتا نمي‌توان برايشان جايگزين يافت.

وي ادامه داد: هنرمندان هم نياز به مشق نظري و هم مشق عملي و هم مشق خيالي دارند .هنرمند پس از آن که در نظر و عمل خوب شد بايد هر گونه تقليد را کنار گذاشته و به قوه خيال خود رجوع کند و با آن کار هنري انجام دهد.

بلخاري هنرمندان را افرادي منحصر به‌فرد ناميد که قدرت تصرف دارند و در تعريف قوه تصرف توضيح داد: قوه تصرف آن قوه‌اي است که به انسان‌هاي خاص داده مي‌شود و در آن خدا انسان را با خالقيت خود شريک مي‌سازد.

وي در پايان گفت: ما ايراني‌ها هر وقت از هنرمند و خلاقيت صحبت مي‌کنيم منظورمان شراکت هنرمندان با خداوند در خلق است.

حميدرضا نوربخش خواننده و مديرعامل خانه موسيقي سخنران بعدي اين مراسم بود که گفت: ما هرساله در همين ايام در خانه موسيقي جشني برگزار مي‌کرديم که مثل همين برنامه از درگذشتگان عرصه هنر موسيقي ياد مي‌کرديم که امسال بنا به دلايلي جشنمان برگزار نشد و اين جلسه مقداري اين مساله را جبران کرد.

وي هنرمندان را شناسنامه و گنجينه‌هاي بشري در هر سرزمين دانست و گفت: همان طور که آقاي بلخاري گفت بي‌شک هنرمندان کساني هستند که در امر خلق و خالقيت با خداوند شراکت دارند.

وي افزود: اين جلسات تذکري هستند براي خود ما از اين جهت که با هم باشيم و با هم مهربان باشيم. جامعه انتظار زيادي از هنرمندان دارد پس بايد به روابط بين خودمان توجه بيشتري داشته باشيم. همچنين اين مراسم تذکري هم براي مسوولان است تا به ياد هنرمندان باشند. شرايط برخي هنرمندان شايسته آنها نيست.

وي به شوخي گفت که امسال نزديک به 80 هنرمند ما را ترک کردند و اين يک رکورد محاسبه مي‌شود.

خسرو سينايي هنرمند و فيلمساز سخنران بعدي اين مراسم بود که گفت: وقتي قرار شد در اين مراسم حاضر شوم و سخنراني کنم فکر کردم کار آساني است. 5 يا 6 نفر در ذهنم بودند که مي‌خواستم در موردشان حرف بزنم ولي ليستي که به من دادند مشتمل بر 79 هنرمند بود و اين کار را سخت کرد.

وي ادامه داد: خوب است که در اين فهرست جلوي اسم هيچ فردي کلمه استاد يا بزرگ يا بي‌نظير نوشته نشده است بلکه تنها يک اسم ذکر اسم شده است من همه اين‌ها را جمع کرده ام و آنها را به يک نام مي‌نامم "هنرمند".

سينايي افزود: بالاي فهرستي که به من داده اند نوشته شده بود "اين همه نيست". ولي بايد بگوييم تمام اينها هستند و هر کدام سهمي در ساخت فرهنگ و هنر ما داشته و نقش خود را با هنر خود در جامعه ايفا کرده اند.

وي هنر را عامل زيباتر کردن زندگي دانست و گفت: انسان‌هاي متعالي در لحظه رفتن جهاني زيباتر از لحظه زاده شدن خود درست کرده‌اند و اين معناي واقعي هنر و هنرمندي است.

اين هنرمند بيان کرد: اگر تخت جمشيد، ميدان نقش جهان، شاهنامه، ديوان حافظ، آثار بهزاد، آثار رضا عباسي و آثار ميرعماد و ... نبودند نقطه اتکاي ما براي اينکه بگوييم ايراني هستيم چه بود؟

سينايي در پايان گفت: اين اسامي که امروز در اينجا هستند مربوط به کساني است که زندگي ما را زيباتر کرده‌اند و آثارشان اعتلابخش فرهنگ و هنر کشورمان شد.

محمدهادي ايازي، معاون فرهنگي و اجتماعي شهرداري تهران نيز در اين مراسم حضور داشت که به روي صحنه رفت و گفت: وقتي آقاي سرسنگي در مورد اين برنامه و چگونگي اجراي آن با من صحبت مي‌کرد اصلا فکر نمي‌کردم که در سال 91 اين تعداد هنرمند ما را ترک کرده باشند.

ايازي خواستار توجه بيشتر مسئولان فرهنگي هنري کشور به وضعيت هنرمندان شد و گفت: اميدوارم روزي شاهد اين باشيم که مسايل و مشکلات هنرمندان حل شود و مسوولان هم با مديريتشان اين موضوعات را حل و فصل کنند.

سخنران بعدي اين مراسم ابراهيم حقيقي بود که وي با آرزوي روزي که به فکر هنرمندان زنده باشيم صحبت‌هايش را شروع کرد و گفت: کاش فکر هنرمندان زنده باشيم. هنرمندان تفاوت مهمي با ساير انسانها دارند. آنها وقتي از دنيا مي‌روند يادگارهايي به جا مي‌گذارند که زندگي را زيبا نگه مي‌‌دارد و انسانها را تلطيف مي‌‌کند.

وي با توجه به اينکه بخشي از اين 79 هنرمند درگذشته، هنرمندان تجسمي هستند، بيان کرد: وظيفه خود مي‌دانم که يادي از آنها بکنم. آنها که با حسن رفتار، سلوک، اخلاق و آثاري که باقي گذاشتند جاودانه شدند و اجازه دادند ما انسان‌ها باز هم زيبايي را ببينيم.

حقيقي با زنده کردن ياد فريده لاشايي، شهريار سرمست، بيژن نعمتي شريف، فخري گلستان، منصوره حسيني، محمود جوادي‌پور، فهيمه راستکار و مسعود بهنام و نيز حميد سمندريان گفت: اي کاش اين خانه برقرار بماند و خانه هنرمندان مثل خانه سينما نشود، کاش قدر هنرمندان دانسته شود.

آخرين سخنران برنامه ايرج راد، مديرعامل خانه تئاتر بود که گفت: اين هنرمندان نه تنها از خاطر ما محو نخواهند شد بلکه نسل در نسل در خاطره ما حضور دارند و تاثير آنها در فرهنگ اين مملکت ديده خواهد شد؛ آنها که شرايط سختي داشتند و هيچ‌ گاه دم از بدي ها نزدند.

وي با اشاره به برخي مشکلات مالي که برخي هنرمندان داشتند، ادامه داد: هنرمنداني بودند که اگر به آنها مي‌رسيديم شايد ممکن بود سال ‌هاي سال در عرصه‌ فرهنگ و هنر حرکت کنند اما در بسياري از مواقع کوتاهي کرديم و هنوز اين کوتاهي وجود دارد.

وي به نقل خاطره اي تلخ پرداخت و گفت: هرگز از يادم نمي‌رود که عزيزي هنرمند به خاطر بدهي 15 ميليون توماني، جنازه‌اش در بيمارستان گرو گرفته شده بود و يا کساني که با بيماري‌ هاي صعب‌ العلاج دست و پنجه نرم مي ‌کنند و خانواده ‌هايشان به خانه تئاتر مي ‌آيند، اشک مي‌ ريزند و من هم اشک مي ‌ريزم از اين ‌که کاري از دستم برنمي‌ آيد.

مديرعامل خانه تئاتر در پايان در مورد قطعه هنرمندان و معضل پر شدن ظرفيت‌اش گفت: قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) ديگر به انتها رسيده است. ظرف چند سال اخير 500 هنرمند در اين قطعه آرميدند. هنرمندان به دنبال پول و مال‌اندوزي نبودند بعضي هنرمندان از همان روزهاي اول در سالن ‌هاي سرد تئاتر تمرين مي ‌کردند و سر اينکه چطور دردشان را بازگو کنند سر هم داد مي‌‌زدند.

در پايان مراسم نهالي به صورت نمادين توسط عزت‌الله انتظامي، فرهاد توحيدي، کيومرث پوراحمد و عباس مشهدي الاصل در حياط خانه هنرمندان به ياد هنرمندان درگذشته در سال 91 کاشته شد.

اجراي موسيقي زنده با صداي نوربخش و سه تار بهداد بابايي ديگر برنامه اين همايش بود. مجري برنامه نيز فرزاد حسني بود.

خسرو سينايي و همسرش گيزلا وارگاسينايي و دخترش ياسيمين سينايي، ايرج اسکندري (نقاش)، عزت الله انتظامي (بازيگر)، داريوش پيرنياکان(هنرمند موسيقي)، کيومرث پور احمد(کارگردان)، بهزاد شيشه گران(نقاش)، عباس مشهدي اصل(نقاش و مجسمه ساز)، داود گنجه اي (موسيقي دان)، همايون ثابتي مطلق(نقاش و مدير انجمن نقاشان)، حميد شانس (مجسمه ساز)، فرزاد اديبي(گرافيست)، فرهاد توحيدي(فيلمنامه نويس)، بهمن نامور مطلق (دبيرکل سابق فرهنگستان هنر) و ايرج راد (بازيگر و رئيس هيات مديره انجمن تئاتر) از جمله هنرمنداني بودند که در اين مراسم حضور داشتند.