به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، همیشه با آغاز فصل تابستان دغدغه‌های غنی‌سازی اوقات فراغت جوانان و نوجوانان مطرح می‌شود. برگزاري دوره‌های آموزشی هنرهای مختلف از گزينه‌هاي سرآمد پر كردن اوقات فراغت است که از جانب برخي منتقدان کاری کم‌ارزش و بدون نتيجه است و از منظر عده‌ای دیگر چنان مهم که نباید با نگاه فراغتی به آن نگریست. سازمان فرهنگی، هنری شهرداری تهران با انتخاب مسیر اصلاح ساختار آموزش فعالیت‌های هنری در فرهنگسراها در پی آن است تا ضمن جلب نظر مخاطبان با انواع سلیقه‌ها، گامی در مسیر تخصصی‌سازی آموزش و در عین حال فراگیری موسیقی از سوی علاقه‌مندان بردارد و به این ترتیب نقطه پاياني بگذارد بر انبوه مخاطبانی که تنها یک فصل از این دوره‌ها استفاده می‌کنند و بدون حصول نتیجه آن را كنار مي‌گذارند.
در دوره جديد مديريت سازمان فرهنگي هنري شهرداري تهران، برای دوره‌های آموزشی موسیقی در فرهنگسراهای شاخص پایتخت که از حضور استادان ماهر و توانمند و همچنین امکانات استاندارد برای آموزش دقیق بهره‌مندند، با برنامه‌ریزی تخصصی و مبنا قرار دادن روش تحصیلات تکمیلی طراحی و برنامه ریزی خواهد شد اما ساير دوره‌های آموزش موسیقی که استانداردهای آموزشی لازم را ندارند متوقف مي‌شوند. این روند برای دلسوزان این عرصه و مشوقان موسیقی فاخر به يقين خوشایند و قابل حمایت خواهد بود. گرچه از سوی دیگر زمینه حاشیه‌پردازی عده‌ای را فراهم مي‌كند که بدون توجه نتایج بلندمدت این اقدام كارشناسي، صرفا شعار «وا موسيقي!» سر مي‌دهند.
اعلام این جمله که «آموزش و ترویج موسیقی از اولویت‌های سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران نیست» از سوی حجت‌الاسلام شهاب مرادی در نخستین نشست مطبوعاتی وی، سرآغاز حاشیه‌هایی بود كه حاشيه‌پردازان ساز آن را بي‌توجه به جمله‌هاي بعدي رئيس سازمان كوك كردند. آنجا كه شهاب مرادي گفت: «یکسری آموزشگاه موسیقی در کشور فعاليت مي‌كنند و از آنجا که این آموزشگاه‌ها با وزارت ارشاد همکاری دارند، بنا بر آن است که محیطی مورد اعتماد برای مردم هستند.» این جمله به جای آن که به تعامل فرهنگی دستگاه‌های متولی و جلوگیری از موازی‌کاری‌های معمول تعبیر شود، محملي شد براي دامن زدن به شعار «نقطه پایان کار موسیقی در سازمان فرهنگي هنري شهرداري تهران».
پس از آن و ادامه يافتن خبرسازي‌ها و شايعه‌پراكني‌ها، حجت‌الاسلام مرادی پاسخي اینستاگرامي به اين حاشیه پردازی ها داد: «برنامه من ساماندهی و حرفه‌ای شدن تمام فعالیت‌ها و خدمات سازمان است و این محدود به یکی دو حوزه نمی‌شود. برخی مطالب مطرح‌شده در رسانه‌ها در این خصوص انعکاس صحیح و درست واقعیت نیست. ما بنا نداریم به جای کار، درگیر حواشی و بازی‌های ژورنالیستی بشویم.»
تجلیل از مجید انتظامی به عنوان خالق سمفونی خرمشهر در آستانه سالروز آزادسازی خرمشهر به عنوان یک نمونه از سياست قطعي سازمان فرهنگي هنري شهرداري تهران در حمايت از موسيقي فاخر و حرفه‌اي گروه منتقدان سیاست‌هاي موسيقايي سازمان را مجاب نكرد و بحث‌هاي كليشه‌اي تعطيلي موسيقي همچنان ادامه يافت. كار به جايي رسيد که ابوالحسن مختاباد عضو شورای اسلامی شهر تهران در جلسه علني شورا به تعطیلی کلاس‌های آموزش موسیقی در فرهنگسراها اشاره کرد و خواستار بازگشایی مجدد این دوره‌ها شد.
در همین نشست، هادی ساعی ديگر عضو شورا بر ضرورت آموزش صحیح موسیقی به هنرجویان تأکید و به 500 مربی بیکار و 10 هزار هنرجوی موسیقی در فرهنگسراها اشاره کرد. نكته جالب اينكه این آمار در فاصله کمتر از یک ماه به 25 هزار هنرجو و 1500 مربی افزايش يافت تا مشخص شود منبع كسب آمار و اطلاعات منتقدان تا چه حد مورد اطمينان است!
با ادامه يافتن اين روند، معاون هنری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران مواضع دقیق سازمان و شرایط کنونی آموزش موسیقی در فرهنگسراها را تشریح کرد. امير عبدالحسيني گفت: متأسفانه سطح کیفی کلاس‌هاي آموزش موسيقي در فرهنگسراها پایین است و تعدادی از مربیان توان آموزشی لازم را ندارند. دوره‌های آموزشی تخصصی موسیقی در فرهنگسراها پس از اصلاح، ساماندهی و البته با نگاه حرفه‌ای، رویکرد پژوهشی و نگرش تکمیلی به حوزه آموزش بازطراحی و اجرا می‌شود.
برخي منتقدان سازمان فرهنگي هنري شهرداري تهران از همان نخستين روز اعلام سياست‌هاي رئيس جديد بنا را بر ناسازگاري گذاشته و مدام بر طبل انتقاد مي‌كوبند. به نظر مي‌رسد هدف اين گروه بيش از آنكه متوجه اصل موسيقي و آموزش درست و نظام‌مند آن باشد، پرداختن به حاشيه‌هاست و كمترين توجهي به نگاه هدفمند، عاقلانه و منطقي رئيس هنردوست سازمان فرهنگي هنري شهرداري تهران ندارند.
حجت‌الاسلام شهاب مرادي را بسياري از دوست داران و اهالي فرهنگ و هنر به عنوان مردي صاحب نظر به ويژه در حوزه‌هاي فقهی، مذهبی، هنري، فرهنگي و اجتماعي مي‌شناسند و حال كه او اساس مديريت خود را در سازمان هدفمند و حرفه‌ای كردن بحث آموزش هنر اعلام كرده، بايد فرصت كافي براي به بار نشاندن اين ايده خود داشته باشد. آنچه در نهايت از بحث ساماندهي آموزش موسيقي و ديگر هنرها در فرهنگسراها مي‌ماند، فوايدي است كه نتايج آن بيش و پيش از هر كس به هنرجويان، استادان و اهالي هنر مي‌رسد.
عنصر اعتماد و دوري از حاشيه‌ها و پرداختن به اصل موضوع اين فرصت را در اختيار رئيس و ديگر مديران سازمان فرهنگي هنري شهرداري تهران مي‌گذارد تا با هدف‌گذاري صحيح، به آنچه مد نظر و در خور نام این سازمان فرهنگی هنری است دست يابند و گام‌هايي عملي و جدي برای رفع مظلوميت فرهنگ بردارند.
