به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، در ابتدای برنامه مجید رفیعی مدیر فرهنگسرا ضمن خوش آمد گویی به حضار، در خصوص برگزاری مراسم نکوداشت حسین اسرافیلی گفت: از تاثیرات مهم انقلاب اسلامی در حوزه ادبیات، رویکرد حماسی و اجتماعی و نقش تاثیر گذار آن در رویارویی با هجمه‌های گوناگون فرهنگی و اجتماعی است. نزدیک به سه دهه از ظهور ادبیات انقلاب اسلامی و دفاع مقدس می‌گذرد و در این رهگذر بررسی عملکرد شاعران و نویسندگان موید این است که پدیده ادبیات انقلاب شکل تاریخی قالب‌های کلاسیک را از حیث محتوا و نگاهی اجتماعی تغییر داد و در این رهگذر حضور شاعرانی چون حسین اسرافیلی گواه این حرف است که ادبیات انقلاب نه فقط بخشی از شاعران متعهد را به جامعه ادبی معرفی کرد که، عملا تاثیر به سزایی در شکل گیری جریانی انقلابی و هم سو با خواست آرمان خواهانه مردم بود.
سپس قادر طراوت‌پور، در مورد خصوصیت اشعار اسرافیلی گفت: شاید اگر نگاه اجمالی و کلی به تمام آثار اسرافیلی به عنوان یک شاعر شاخص شعر انقلاب اسلامی و ادبیات گویای پایداری داشته باشیم به این نتیجه می‌رسیم که، دست یافتنی‌ترین، مهم‌ترین، چشم نواز‌ترین و زیبا‌ترین عنصر شعری همه آثار ایشان، عنصر کم یاب و گوهرین «حماسه سرایی» است. حماسه حرف اول را در غزل‌های ایشان می‌زند. همانطور که در مثنوی‌ها، رباعی‌ها، کارهای سپید و حتی در دوبیتی‌ها که قالب صمیمی و دوست داشتنی و معمولا برای انسان‌های عاشق پیشه به کار می‌رود، می‌بینید که در این نمونه شعری هم باز حماسه فریاد می‌زند.
اسرافیلی در اشعارش هیچ وقت از آرمان‌های اصیل انقلاب اسلامی عدول نمی‌کند. هیچ جا عقب نشینی دیده نمی‌شود. شاید اگر تعریف جامعی قرار باشد از شعر پایداری داشته باشیم این یک نمونه و قابل تقدیر است. در کارهای کلاسیک استاد اسرافیلی تقریبا یک شمای کلی تمامی اهداف و آرمان‌های انقلاب دیده می‌شود.
در ادامه اسماعیل امینی، با اشاره به جایگاه حسین اسرافیلی در شعر انقلاب گفت: من از روزگار کودکی عاشق شعر بودم. چون پدرم خواندن و ارتباط با شعر را به من یاد داده و گمان می‌کردم که این انسان‌های توصیف شده در شعر فقط در شعر‌ها وجود دارند، مثل پهلوان رستم که نمود واقعی ندارد. ولی بعد‌ها به یمن انقلاب با کسانی آشنا شدم که تجسم آرزوهای من بودند از انسان. یعنی همان زیبایی، شفافیت، کمال، افتادگی که در انسان آرمانی شعر‌ها وصف می‌شود در وجودشان بوده. که خوشبختانه تعدادشان کم هم نبوده‌اند. به برکت انقلاب که تکثیر نور و معنویت بوده تعداد آن‌ها هم زیاد بوده. مثل مرحوم مهرداد اوستا، استاد مشفق کاشانی، قیصر امین‌پور و استاد قصری.
وی افزود: من شعر را بهانه‌ای و دست آویزی کردم که در این فضا زندگی کنم و با این آدم‌ها ارتباط داشته باشم. و استاد اسرافیلی از همین ستارگان و بزرگان هستند و این سعادت را داشته‌ام که بیش از ۲۴ سال در خدمتشان شاگردی کنم. نه فقط شعر و ادب به هرمعنا بلکه سلوک انسانی را.
امینی با اشاره به عنوان «من انقلابی‌ام» گفت: جمله «من انقلابی‌ام» برای نسل جدید ما شاید خیلی دلنشین نباشد چون انقلاب را در چهره کسانی می‌بینند که شیفته قدرت، مناسب و رقابت‌های بیهوده بر سر متاع قلیل دنیا هستند. در صورتی که نماینده‌های انقلاب ما اول شهدا و امام شهدا و بعد مردهای بزرگی مثل استاد اسرافیلی، قصری، سید حسن حسینی، مهرداد اوستا، شاهرخی هستند که گواه صادق بودند، برای داعیه‌هایی که انقلاب داشت. که انسان می‌تواند در عصر امروز زندگی کند اما به طراز مکتب اسلام و فرهنگ غنی و معنوی مردم ایران زندگی کند.
عباس قصری نیز ضمن تقدیم غزل خود به حسین اسرافیلی افزود: پیری به سن و سال نیست. من با توجه به اینکه از نظر سنی به پیری رسیده‌ام ولی از نظر معنوی هنوز به پیری دست پیدا نکرده‌ام. ولی آقای اسرافیلی مورد تفضل و محبت قرار گرفته‌اند و در این سن و سال کم به آن پیری معنوی رسیده‌اند و در غزلی که به ایشان تقدیم می‌کنم او را پیر خود معرفی کرده‌ام، که با مسما بوده است.
در آخر استاد حسین اسرافیلی، ضمن تشکر از همه مهمانان و برگزارکنندگان این برنامه به خواندن اشعاری از مجموعه «بارون آرزو‌ها را خیس می‌کند» پرداخت.
دکلمه خوانی یکی از اشعار استاد توسط کورس احمدی و پخش کلیپ از بخش‌های دیگر این نکوداشت بود. مراسم نکو داشت، با تقدیر و اهدای تندیس یادمان، به استاد حسین اسرافیلی پایان یافت.
