جمعه ۰۷ ارديبهشت ۱۴۰۳
ساعت : ۱۲:۴۷
کد خبر: ۹۳۱۴۰
|
تاریخ انتشار: ۳۱ خرداد ۱۳۹۶ - ۱۴:۴۰
در برنامه «بشنو از نی» مطرح شد:
در برنامه «بشنو از نی» که به شرح و تفسیر مثنوی مولوی می‌پردازد به ویژگی‌های مثبت و منفی عرفان اشاره و گفته شد: عرفان ایرانی قابل نقد و بررسی است.
به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، نهمین وآخرین اجرا از نشست ادبی «بشنو از نی» فرهنگ‌سرای گلستان در فصل بهار که به شرح و تفسیر اشعار مثنوی می‌پردازد، ۲۹ خرداد ماه با حضور کار‌شناس برنامه دکتر عبدالحمید ضیایی و جمعی از علاقه مندان به ادبیات و شعر فارسی برگزار شد. 

درابتدای جلسه کار‌شناس به نکات منفی و مثبت عرفان اشاره کرد و گفت: اگر چه عرفان شامل نکات مثبت و محسناتی است، اما در بطن خود آفاتی نیز دارد. بعضی از این آفات ناشی از رفتارهای خود صوفیان و بخشی هم ناشی از سوء فهم و سوء برداشتی است که مخاطبان از این مسائل داشته‌اند و ما با بازخورد این آفات در روان فردی و اجتماعی روبه رو هستیم و باید این میراث کهن را باز‌شناسی و نقد کنیم. خوبی‌های عرفان را بگیریم و بدی‌هایش را نپذیریم. 

ضیایی همچنین با اشاره به زندگی معصومان گفت: جز عده محدود و مشخصی انسان معصوم در تاریخ نداشته و نخواهیم داشت. به جز ائمه، دیگران باید سودای زندگی معصومانه را ازخود دور کنند، چون این زندگی همراه با خطاست. یکی از توصیه‌های روان‌شناسان این است که قول‌های بلند مدت به خود و دیگران ندهیم چون کار را سخت می‌کند.

او همچنین به ساده زیستی اشاره و بیان کرد: ساده زیستن معنی درونی دارد. اولین ویژگی ساده زیستی این است که فرد نه خودش را ستایش و نه سرزنش می‌کند. کسی که ستایش گر و سرزنش گر خودش است، از واقعیت فاصله گرفته است. عارفان قبل از سقراط می‌گفتند: خودت را بپذیر. حرف مهمی بود که خودتان را سرزش نکنید، نه پیش خودتان نه پیش دیگران. 

ضیایی عدم توجه به داوری دیگران را از ویژگی‌های دیگر ساده زیستی دانست و افزود: این مساله ما را نسبت به داوری دیگران بی‌اعتنا می‌کند و می‌گوید در بند این نباشید که دیگران درباره شما چطور فکر می‌کنند، چون هر طوری که بخواهید زندگی کنید دیگران حرفی برای گفتن دارند. 

وی اضافه کرد: یکی از ارکان زندگی اصیل این است که وفاداری به خودتان داشته باشید. وقتی وارد رابطه‌ای شده و تعهدی داده‌اید که بلند مدت باشد، شما واقعا وفادار به خود نیستید، چون شما این رکن مهم را در نظر نگرفته‌اید که اولین اصل زندگی اصیل این است که هیچ چیز ثابت نیست. یعنی تغییر و تحول در خود را انکار می‌کنید. انسان‌ها در طول زمان دچار تغییر در رفتار و گفتار و... می‌شوند.

نظر شما