به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، آیین نکوداشت زنده‌یاد «استاد عبدالعلی خسروی» شاعر و نویسنده، عصر چهارشنبه ۳۰ خرداد در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد.
در این نشست نورالله مرادی گفت: حوزه فرهنگ حوزه مظلومی است و آن‌طورکه باید به آن توجه نمی‌شود. ما از تلاش عزیزانی قدردانی می‌کنیم که تمام عمر خود را به مطالعه و نوشتن سپری کردند، سال‌هایی که شاهد رخوت فرهنگی بودیم آنها آثار گرانقدری را بر جای گذاشتند. جامعه ما به مطالبه فرهنگی نیازمند است و تا اهالی فرهنگ چراغ عمرشان در سکوت خاموش نشده باید قدرانی شوند.
مرادی در ادامه افزود: تکریم از بزرگان این مرز و بوم به تقویت و تحکیم ریشه‌های فرهنگی ما کمک می‌کند و به عنوان یک ویژگی عمومی در جامعه همواره ساحت فرهنگ و تلاش‌های کسانی که خشتی بر دیوار دانایی جامعه ایرانی افزودند حفظ می‌شود و بدین ترتیب از گسست فرهنگی که امروز به پاشنه آشیل تبدیل شده با الگوسازی برای نسل امروز جلوگیری می‌شود.
یک ملت و قوم تنها از راه فلسفه و علم وادب و هنر پیشرفت می‌کنند
اردشیر صالح پور گفت: یک ملت و قوم تنها از دو راه فلسفه و علم و دوم ادب و هنر پیشرفت می‌کند. فلسفه با ایجاد پرسش و پاسخ، کیستی و چیستی را مطرح می‌کند. جهان بینی جایگاه حقیقی و شانیت انسان را به ما یاد می‌دهد، نقد و استدلال ایجاد می‌کند. همانطور که یونان باستان با فلسفه به پیشرفت و دموکراسی رسید. علم هم از فلسفه می‌آید همانطور که نیوتن با رها شدن سیب به درک جاذبه زمین رسید.
ارتباط سیاسی، اجتماعی و هنری سه نوع ارتباط در جوامع بشری است
صالح‌پور ادب و هنر را عشق به میهن و سرزمین توصیف کرد و گفت: ادب و هنر در دل‌ها عشق به‌وجود می‌آورد. قوم با موسیقی، قصه و شعر منزوی نمی‌ماند و جهانی عمل می‌کند.
وی به سه نوع ارتباط سیاسی ( ارتباط بین کشورها که حوادث و سرنوشت آنان را رقم می زند)، ارتباطات اجتماعی (نوعی ارتباط که به آمد و رفت‌های روزانه منتهی می‌شود) و ارتباط هنری (ارتباطی که از عمق وجود اهل هنر بر می‌آید و مرزی نمی‌شناسد) را مطرح کرد.
هنرمند در تولید فکر و فرهنگ نقش دارد
صالح پور ارتباط هنری را برای صلح و دوستی، رفاه و تعالی، کمال و زیبایی به عنوان ضرورت هنر بیان کرد که انسان را به جهان مانا هدایت می‌کند. هنرمند در تولید فکر و فرهنگ نقش دارد همچنان‌که دانشگاه باید تولید فکر کند زیرا انسان بدون فکر بی معناست.
وی به بنجیراول، عبدالغالب قوزی از شاگردان محی الدین عربی فیلسوف مشهور، سیدعلی صالحی ایذه، هرمز علی پور، علی مقیمی، کوروش کیانیان و عبدالعلی خسروی به عنوان فرهیختگان ادب و هنر یاد کرد. استاد خسروی بنیادهای فرهنگی را تقویت کرد. بسیار نوآور بود زمانی که در ایذه بود با افکار نو و متفاوت و احساسات ملی فراوان به برپایی شب‌های شعر در خوزستان می‌پرداخت. وی با موضوع‌های مختلف شعر می سرود. شیوه تاریخی نویسی استاد خسروی به روش محمدجریر طبری بر اساس استنادات بود.
صالح‌پور در ادامه افزود: خسروی شاعری فوق العاده و بداهه‌سرا با شیوه تاریخ نویسی محلی و بومی بود که به رویه محمدجریر طبری بر اساس استنادات از ایذه، لک‌ها، قوم لُر و بختیار می‌نوشت.
با برپایی بنیاد ادبی و علمی و اهدای جایزه به بزرگان عرصه فرهنگ و هنر چراغ راه استاد خسروی روشن می‌ماند.
صالح پور در خاتمه به دلیل بی‌نیازی مالی و تحصیلات عالیه خانواده استاد خسروی؛ برپایی بنیاد علمی ادبی، جایزه علمی را برای روشن نگاه داشتن چراغ پر فروغ تلاش‌های این استاد برجسته به خانواده محترم خسروی پیشنهادکرد.
در بخش دیگر این برنامه مهران پازیار سفیر موسیقی بختیاری، خواننده ملی مسابقه اقوام کشور همراه با نوای زاگرس به اجرای موسیقی لُری پردخت.
استاد خسروی نیا مانایی و درک لازم را برای ثبت تاریخ و انتقال به نسل امروز داشت
درادامه حجت الاسلام والمسلمین علی نظر ممبینی ابتدا در مورد زندگی استاد خسروی سخن گفت.
وی انتشار ۱۸- ۱۷ کتاب در حوزه شعرنو، فولکلور، شعر نیمایی، فرهنگ و ادب را از خدمات استاد خسروی نام بُرد و تاکید کرد: امروز نیاز بیشتری به مفاخر ادبی و هنری داریم تا تاریخ ما زنده نگاه داشته شود. در عصر اطلاعات، مکتوب شدن مطالب باید برای فرهنگ و هنر وقت بگذاریم و استاد خسروی این مانایی و درک را داشت. با ایجاد تشکل بختیاری از ظرفیت‌های انسانی، تجارب علمی، فرهنگی، هنری ایل بختیاری در جهت ارتقا و شکوفایی استعدادها تلاش کنیم.
علی نظر ممبینی درادامه افزود: ایل بختیاری در همه حوزه‌ها بزرگان زبانزدی را دارد و باید با ایجاد تشکل بختیاری از ظرفیت‌های انسانی، تجارب علمی، فرهنگی، هنری ایل بختیاری در راستای ارتقا و شکوفایی استعدادها این قوم تلاش کنیم.
وی در این زمینه به شکل گیری کارگروه هایی برای ثبت خاطرات بزرگان و قدمای این ایل که تاریخ گویا هستند، کارگروه انتشارات در شهرها و استان‌ها، استعدادیابی هنری، ادبی، علمی، ورزشی اشاره کرد.
شعرخوانی قهرمان محمدی، خاطره گویی استاد احمدی فر، شعرخوانی استاد رحیمی، اجرای آواز امیر مجاهد ملک مسعودی، سخنرانی کوتاه همسر دکتر خسروی بخش‌های دیگر این مراسم بود.
تجلیل از خانواده محترم استاد خسروی با حضور اردشیر صالح پور، محسن سلیمانی رییس فرهنگسرای ارسباران بخش پایانی این آیین بود.
استاد عبدالعلی خسروی معروف به «خسرو» و «خسرو قائد» فرزند غلامحسین بن رستم بن خسرو بن محمّدعلی بن میر قائد بابادی بختیاری، شاعر توانا و محقّق و نویسنده پرتلاش معاصر در ۱۲ مهر ۱۳۰۷ در ایذه خوزستان متولّد شد.
تحصیلات ابتدایی را در ایذه و هفتگل طی کرد و تحصیلات متوسطه را در اهواز به پایان برد و به استخدام اداره راه آهن درآمد و از آن اداره مأمور به تحصیل در رشته بهداشت شد. وی در دانشگاه تهران تا مقطع لیسانس تحصیل کرد و پس از آن در اداره فرهنگ و هنر خوزستان به عنوان معاون نگارش و کتابخانه‌ها مشغول به کارشد و راه اندازی چند کتابخانه و تجهیز کتابخانه‌های استان خوزستان را برعهده گرفت. انجمن ادبی پژمان بختیاری و نیز انجمن ادبی داراب افسر بختیاری را به همراهی جمعی دیگر از شاعران بختیاری در اصفهان راه اندازی کرد.
«گلبهار» (مجموعه شعر به گویش)، «آتش در نخلستان» (مجموعه شعر)، «عروس دالانکوه»، (مجموعه شعر)، «تاریخ و فرهنگ بختیاری» (در ۷ جلد)، «در انتظار سپیده دمان»، «فرهنگ سیاسی عشایر جنوب ایران»، «گویش بختیاری»، «بلوط زاگرس»، «یادداشت‌های قرن بیستم» و «دیوان قائد بختیاری» برخی از کتاب‌های استاد عبدالعلی خسروی است.
