به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، «دریای معرفت» عنوان برنامه‌ای است که به میزبانی فرهنگسرای گلستان و با هدف ترویج مراجعه به متون دینی مانند قرآن، نهج‌البلاغه و صحیفه سجادیه ویژه علاقه‌مندان به برنامه‌های قرآنی برگزار می‌شود.
در نشست این هفته «دریای معرفت» حجت‌الاسلام وحید بهرام پور کارشناس تفسیر قرآن با اشاره به آیه ۲۶ سوره صاد بیان کرد: به طور کلی تأکید این آیه بر منع از ضلالت و تخلف از وظیفه الهی است، چه در مقام حل و فصل اختلاف حقوقی باشد، و چه درباره ارتکاب گناهان بزرگ که سبب استحقاق عذاب دردناک خواهند شد.
وی افزود: منشأ و سبب هر ضلالت و معصیت همانا فراموشی، اعراض از روز قیامت و انکار بررسی اعمال در پیشگاه پروردگار است، و نسیان و فراموشی حساب و روز جزا وسیله هر معصیت، ضلالت و گمراهی است. این جمله دلیل نهی از پیروی هوای نفس است، به این نحو که این کار باعث می‌شود انسان از روز جزا و حساب غافل شود و فراموشی روز قیامت هم عذاب شدیدی دارد. منظور از فراموش کردن آن بی‌اعتنایی به آن است. در این آیه شریفه دلالتی است بر اینکه هیچ ضلالت و گمراهی از راه خدا، و یا به عبارت دیگر، هیچ معصیتی از معاصی جدای از فراموشی روز حساب نیست.
حجت‌الاسلام بهرام‌پور در ادامه بیان کرد: در قرآن کریم و روایات اهل بیت (ع) مطالب بسیاری درباره زهد و وارستگی و قناعت و عزت نفس بیان شده است. همچنین در کتاب‌های اخلاقی ما، مخصوصاً کتاب‌هایی که بیشتر جنبه روایتی دارد، بحث‌های فراوانی در این باره وجود دارد. نکته این است که در این گونه موارد معمولاً فقط یک بعد قضیه مطرح و تبیین می‌شود، لذا وظیفه علما و فقها، یعنی کسانی که دین‌شناس و آشنا به کلمات اهل بیت (ع) و مبانی اسلام هستند، این است که به سایر ابعاد نیز توجه کرده و با بررسی آنها نظر اسلام و اهل بیت (ع) را در موارد خاص به ویژه غفلت بیان کنند. بنا بر این یک مسئله این است که توجه انسان نباید معطوف به امور مادی و زودگذر دنیا باشد، یعنی تعلقاتش متمرکز در شهوات و لذت‌های زودگذر دنیا نباشد، بلکه باید دوراندیش و آخرت‌گرا و دارای همتی بلند بوده، متوجه این مطلب باشد که زندگی دنیا چند روزی بیش نیست و زندگی ابدی و حقیقی در عالم دیگر است. آنچه درباره ناچیز بودن دنیا ذکر شد، مبتنی بر یک بینش عمیق علمی، فلسفی و اعتقادی است و چنین اقتضایی دارد که انسان نسبت به دنیا و زخارف آن سر سوزنی دل‌بستگی پیدا نکند. اما متاسفانه برخی افراد چنان وابسته دنیا می‌شوند که آخرت را به فراموشی سپرده و دنیا را اولویت اول برای خود قائل می‌شوند، گویی که هرگز مال و ثروت خود را از دست نخواهند داد و چنان وابسته به قدرت و ثروت هستند که آخرت را به فراموشی می‌سپارند.
وی اضافه کرد: با توجه به رابطه تنگاتنگ دنیا و آخرت، انسان در قیامت قدم از قدم بر نمی‌دارد مگر آنکه از او می‌پرسند از دنیا چه آورده‌ای. لذا آورده انسان برای قیامت همه اخلاق حسنه‌ای است که میان خود و خدا و محیط و سایر بندگان به کار گرفته است.
استاد حوزه علمیه در ادامه به نخستین آیات سوره نبأ اشاره کرد و گفت: منظور از «عَمَّ یَتَسَاءَلُونَ *عَنِ النَّبَإِ الْعَظِیمِ* الَّذِی هُمْ فِیهِ مُخْتَلِفُونَ...» چیست؟ و چرا از هم سؤال می‌کنند، این خبر بزرگ سرنوشت‌ساز چیست؟ اختلاف بر سر چه مسئله‌ای است؟ این همان سؤالاتی است که انسان را از غفلت رهایی می‌بخشد.
حجت‌الاسلام بهرام‌پور آیه شریفه «وَ ضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَ نَسِیَ خَلْقَهُ قَالَ مَنْ یُحْیِی الْعِظَامَ وَ هِیَ رَمِیمٌ» از سوره یس را تلاوت کرد و افزود: این نتیجه غفلت است که یک انسان خلقت اولیه خود را فراموش می‌کند و برای زنده شدن دوباره نه تنها تردید دارد بلکه انکار هم می‌کند. در حالی که خداوند فرمود: «قلْ یحیی‌ها الَّذِی أَنْشَأَها أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ هُوَ بِکُلِّ خَلْقٍ عَلِیمٌ» بگو همان کسی که بار اول آن را آفرید، (بار دیگر) آن را زنده خواهد کرد و او بر هر آفریده‌ای آگاه است.
وی در پایان اظهار کرد: و اما آنگاه که قیامت برپا می‌شود زیان دیدگان می‌گویند «یَا وَیْلَنَا مَنْ بَعَثَنَا مِنْ مَرْقَدِنَا هذا مَا وَعَدَ الرَّحْمَنُ و َصَدَقَ الْمُرْسَلُونَ» لذا انسان قبل از اینکه بخواهند بیدارش کنند باید خود را از خواب غفلت بیدار کند تا با دست پر به ملاقات با پروردگار برود.
