به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فرهنگ و هنر،در روزهایی که درگیر مواجهه با سویه جدید کرونا موسوم به اُمیکرون هستیم و خبرهای ناخوشایندی از احتمال تلفیق سویه‌های اُمیکرون و دلتا و خلق سویه‌ای جدید با نام «دلمیکرون» نیز به گوش می‌رسد.
شهروند نوشت: شاید برخی بگویند در موضوع کرونا ما کاملاً می‌دانیم با چه چیزی طرف هستیم و از مرحله کشف گذشته‌ایم، اما به واقع چنین نیست و شاید درست به همین علت است که در بحث تهیه واکسن و همچنین داروی درمانگر، دنیا هنوز درحال طی کردن نخستین قدم‌هاست. زمانی بود که بیماری‌ها زمین را به تسخیر خود درآورده بودند و بیشتر از هر جبار خونریز دیگری در تاریخ، از نرون گرفته تا چنگیز، انسان‌ها را به زیر خاک می‌فرستادند.
امراضی که آدمی هیچ شناختی از آنها نداشت و چون منشأشان را نمی‌دانست، بُعدی فرادنیایی برایشان در نظر می‌گرفت و حتی برای تشفی خاطر خویش خشم خدایان را دلیل بروزشان قرار می‌داد. این بود تا وقتی که آنتونی فان لیوونهوک هلندی در اوایل قرن ١٨ میلادی نخستین میکروسکوپ جهان را ساخت و با کمک آن به تأثیر موجودات نادیدنی در بیمارکردن انسان‌ها پی برد. مسیر نیمه تمام فان لیوونهوک اما توسط دانشمندی دیگر دنبال شد و «عامل بیماری‌زا» توسط او به دام بشر افتاد. این دانشمند بزرگ کسی نیست جز لویی پاستور، شیمی‌دان و زیست‌شناس شهیر فرانسوی که ١٩٩ سال پیش، برابر ٢٧ دسامبر ١٨٢٢ در شهر دولژورا به دنیا آمد.
لویی پاستور نخستین کسی بود که وجود میکروارگانیسم‌ها را جدی گرفت و برایشان در مرگ‌ومیر انسان‌ها سهمی جدی قائل شد. از این پس بود که پزشکان به این نتیجه رسیدند برای کشف دلیل ناخوشی بیماران نباید ارواح را مقصر بدانند و فقط کافی است عامل بیماری‌زا را که یعنی میکروب‌ها، ویروس‌ها، باسیل‌ها یا باکتری‌ها است بیابند و سرکوب کنند.
با این کشف روند شناسایی امراض و پروسه درمان سرعتی قابل توجه یافت که بی‌شک یکی از موتور‌های محرک این انقلاب علمی را لویی پاستور میکروبیولوژیست شهیر فرانسوی باید به شمار آورد. امروزه از پاستور به‌عنوان شافی بسیاری از بیماری‌های واگیر یاد می‌شود، کما اینکه ١٤٠ سال پیش نیز او با کشف عامل بیماری مرگبار سیاه‌زخم، نام خود را برای همیشه در تارک افتخارات پزشکی جهان جاودان ساخت.
