به گزارش پایگاه خبری ـ تحلیلی فرهنگ وهنر، سارا لطفی در نشست معرفی و بررسی کتاب «روزی مردی برخاست: زندگینامه داستانی آیتالله طالقانی» اثر محمدرضا محمدیپاشاک که در فرهنگسرای اشراق برگزار شده بود بیان کرد: کتاب «روزی مردی برخاست: زندگینامه داستانی آیتالله طالقانی» به قلم محمدرضا محمدی پاشاک، از مجموعه مفاخر ملی مذهبی، با نثری روان به روایت وقایع سیاسی و تاریخی زندگی آن بزرگوار پرداخته و سرگذشت وی را به طور کامل شرح میدهد.
وی ادامه داد: برای نگارش زندگینامه انسانی که در تمام دوران زندگیاش، برای رسیدن به حقیقت قدم برداشته و هرگز توقف نکرده است، هیچ لحظهای را نباید از قلم انداخت. باید رد پای او را که در تمام جریانهای بزرگ تاریخ معاصر وجود داشته است را دنبال کرد و تاریخ ایران اسلامی را یک بار دیگر از دریچه زندگی و مبارزات او نگاه کرد.
این کارشناس ادبی عنوان کرد: محمدرضا محمدی پاشاک در این کتاب، هیچ اتفاق تاریخی را ناگفته باقی نمیگذارد و سالشمار زندگی آیتالله طالقانی را از تولد و تحصیل در مکتبخانه تا کسب درجه اجتهاد از محضر آیتالله اصفهانی و آیتالله حائری در قم، تشکیل کانون اسلام، همکاری با گروههای مبارز تا وفات او را با زبانی شیوا، روان و خواندنی بازگو میکند.
او با بیان اینکه این نویسنده تمام دورههای مختلف زندگی آیتالله طالقانی را مورد بررسی قرار داده و در فضایی میان واقعیت و خیال شرح میدهد اظهار کرد: نویسنده به شکلی زیبا زندگینامه مردی را به تصویر میکشد که خودش را شاگرد کوچک مکتب قرآن میدانست تا یک سیاستمدار متعارف و معمول.
وی پیرامون زندگی آیتالله طالقانی و روایت نویسنده توضیح داد: سید محمود طالقانی در پانزده اسفند 1289 در طالقان قزوین، در روستای گیلیرد زاده شد. پدر وی آیت الله سید ابوالحسن طالقانی، از دانش آموختگان حوزه علمیه نجف و از شاگردان مجدد شیرازی و علامه سید اسماعیل صدر بود. کارنامه زندگی طالقانی به تمامی مبارزه، زندان و تبعید است. گویی شخصیت وی با سکوت و سکون نا آشنا بوده است. نویسنده کتاب، وی را نخستین زندانی سیاسی میداند که در زمان رضا شاه، به جرم دفاع از زن محجبهای که مأموران رضا شاه به وی توهین کرده، قصد برداشتن چادر وی را داشتند، دستگیر و زندانی شد. آنان عدم جواز حمل عمامه از جانب وی را بهانه دستگیری او قرار داده بودند.
لطفی با بیان اینکه فعالیتهای طالقانی گسترده و متنوع است و ایشان از تمامی فرصتهایی که گمان میبرد، به افزایش آگاهی جوانان و بهبود بینش و نگاه آنان نسبت به اسلام کمک میکند، بهره میبرد، گفت: تحولی که طالقانی در مساجد ایجاد کرد، مثالزدنی است. وی درب مساجد را به روی جوانان تحصیل کرده و دانشجو باز کرد. مسجد هدایت که طالقانی در آن فعالیت میکرد، پایگاه جوانان و دانشجویان و نخستین مرکز هدایت جوانان و روشنفکران به حساب میآمد. طالقانی علت پایهگذاری مسجد را روشنگری جوانان با قرآن، اسلام اصیل و آشنا کردن جوانان با سرچشمه، منبع و اصل دین میداند. وی سخنرانان غیر روحانی را به مسجد کشاند و خود پای سخنرانی آنان مینشست.
این کارشناس ادبی در ادامه به بررسی شیوه نگاه و نگارش نویسنده پرداخت و اظهار کرد: شیفتگی و شیدایی نویسنده نسبت به اندیشمند مورد بحث، به وضوح در اثر راه یافته است. این وضعیت به گونهای است که نگاه انتقادی نویسنده نسبت به اندیشمند را به فراموشی سپرده است.
وی ادامه داد: همین مسئله موجب شده است، اثر تا اندازهای تحتالشعاع شیفتگی و شیدایی نسبت به آیتالله طالقانی گشته و نگاه انتقادی به بوته فراموشی سپرده شود. جای خالی نگاه انتقادی نسبت به زندگی و زمانه اندیشمند، در اثر به وضوح احساس میشود طبیعی است در نگاه انتقادی، حتماً بهرههای بیشتری از حقیقت نصیب خواننده و جامعه میشود.
لطفی خاطرنشان کرد: در نهایت اینکه اثر گرچه نقصهایی در روش و فقدان نگاه انتقادی دارد اما توانسته است، نمای تقریباً کاملی از زندگی و زمانه و فعالیتهای مختلف اندیشمند را نشان دهد. از این رو، مطالعه آن بهرههای وافری را نصیب خواننده میسازد. افزون بر این، متن بسیار خوشخوان است و از استواری خاصی بهره میبرد.