به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فرهنگ و هنر،مجید نجف‌پور پژوهشگر تاریخ و دکتری تاریخ سیاسی در نشست تحلیلی «مهره موشک در شطرنج قدرت» که در فرهنگسرای اندیشه برگزار شد گفت: واقعيت تاريخی بيانگر اين مهم است که صدور مجوز خريد اسلحه از سوی آمريکا، بيش از آنکه به کار ايران بيايد، عاملی در جهت حفظ منافع آمريکا بود. در سايه حمايت‌های بی‌دريغ سياست‌گذاران کاخ سفيد از حکومت پهلوی، اين رژيم نه تنها در خاورميانه نقش ژاندارم قدرتمندی را در مقابل اعراب به عهده گرفت، بلکه فرسنگ‌ها فراتر از مرزهای آبی و خاکی کشور، بازيگر نقش قدرت از سوی آمريکا بود.
این استاد دانشگاه افزود: امريکایی‌ها که هرگز ميل نداشتند مستقيماً خود را درگير مواضع شوروی در خصوص حوزه خليج فارس و دريای عمان و در حمايت از جنبش‌های مارکسيستی قرار دهند، اين مأموريت را به ارتش ايران سپردند.
به گفته نجف‌پور، ايران جدای از آسيا، در قاره آفريقا نیز نقش ژاندارمری خود را به نمايش گذاشت؛ از جمله فعاليت‌های برون‌مرزی ارتش ايران در سال ۱۳۵۶ شمسی. در قاره‌ی آفريقا، پشتيبانی نيروی نظامی ايران از رئيس جمهور سومالی در نبرد با ارتش اتيوپی بود.
وی افزود: بعد از اشغال ايران توسط متفقين و به سلطنت رسيدن محمدرضا پهلوی در سال ۱۳۲۰ شمسی يکی از برنامه‌هایی که در دستور کار محمدرضاشاه قرارگرفت، برنامه اصلاح و بازسازی ارتش و نقش وی در حفاظت از منافع غرب مخصوصاً آمريکا بود. دولتمردان آمريکا سه طرح عملياتی را برای حفظ منافع خود و جلوگيری از گسترش اردوگاه کمونيسم در خليج فارس و دريای عمان ترسيم کردند.
نجف‌پور تصریح کرد: طرح نخست، ايجاد حلقه محصورکننده خويش با کمک کشورهای پاکستان، ايران و ترکيه بود که به مثابه خط مقدم جبهه در مقابل موج انديشه‌های فکری کمونيسم ايستادگی نمايند. در گام دوم، با توجه به آمايش سرزمينی و موقعيت جغرافيایی ايران، شاه به توسعه و تجهيز نيروی‌های مسلح درسايه روابط مستشاری نيروی نظامی آمريکا با ايران پرداخت و در گام سوم که در موضوع راهبرد دفاعی و امنيتی ارتش ايران شکل گرفته بود، اقتدار نظامی ارتش ايران در عمليات‌های فرامرزی در حوزه‌ی خليج فارس و خاورميانه، تحت حمايت دکترين آمريکا توسط محمدرضا شاه پهلوی به انجام رسيد.
وی یادآور شد: ایران در دوران اوج روابط خود با آمريکا که مصادف با رياست جمهوری ريچارد نيکسون بود، نهایتاً ايفاگر نقش ژاندارمری در منطقه‌ی غرب آسيا بود.این استاد دانشگاه افزود: سلاح‌های آمريکایی در نيروهای مسلح ايران، يک وابستگی شديد در ارسال قطعات به ايران را به همراه داشت و همين عامل، باعث حضور تعداد قابل‌توجه‌ای از مستشاران آمريکایی در ايران شد که به در اصل، باعث ايجاد شغل برای يکصدهزار شهروند آمريکایی در خارج شد که تمامی هزينه‌های مورد نياز آن، از سوی دولت ايران تأمين می‌شد.
