به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، در ابتدای نشست رحمان پرچگانی به منظور معرفی نمایشگاه گفت: هنر زنجان اقلیم و تاریخچه قدیمی و ثبت شده بزرگی دارد. در واقع هنرهای زنجان سرآمد کشور هستند. از گذشته هنرمندان معاصر و مدرن زنجان در تهران و جاهای دیگر مشغول به کار بوده و فعالیت می‌کرده‌اند. سی و دو سال پیش در زنجان انجمن هنرهای زنجان تاسیس شد و انجمن شروع کرد به فعالیت‌ها و سخنرانی‌های مختلف در زمینه آثار هنرمندان بهنام کشور. پس از ۱۰ سال فعالیت انجمن بحثی به نام حوزه هنری شکل گرفت. در حوزه هنری فعالیت‌های تازه‌ای انجام می‌شد. این حرکت‌ها ادامه پیدا کرد تا اینکه بحث خانه هنرمندان زنجان شکل گرفت و اعضای آن مشخص شد.
وی ادامه داد: این‌ها دغدغه اصلی من بودند تا به عنوان یک زنجانی که سال‌ها در آن فضا نفس کشیدم و کار کردم بتوانم حرکتی کنم. اگر این مسیر سیر طبیعی و منطقی خود را پی بگیرد، کنار می‌کشم و آن را به جوان‌ها می‌سپارم.
پرچگانی درباره این نمایشگاه بیان کرد: این نمایشگاه چهارمین نمایشگاه زنجانی‌هاست که من آن را هماهنگ کرده‌ام. شکل این نمایشگاه‌ها و مفهوم آن این است که به بحث جغرافیا و جابه‌جایی در بحث هنر بپردازد. همچنین این موضوع که هنرمندان زنجانی وقتی در تهران آموزش‌های لازم را می‌بینند و سپس به زنجان برمی‌گردند، دچار رکود می‌شوند. این نوع حرکت‌ها باعث می‌شود تا از رکود بیرون بیایند و جوانان بتوانند از تجربه‌های ایشان استفاده کنند. درواقع این نوع ارتباطات ارتباطات سازنده‌ای خواهد شد. امیدوارم بتوانیم این نمایشگاه را با شکلی گسترده‌تر در زنجان به نمایش بگذاریم.
هویت ایرانی مفهوم یکپارچه‌ای ندارد
بهنام کامرانی به عنوان هنرمند و منتقد در این نشست با پرسش‌هایی از هویت بحث خود را آغاز کرد و گفت: چه چیزی می‌تواند هویت‌ساز باشد و چه چیزی آن را شکل می‌دهد؟ هویت شبکه‌ای و چند پاره است. این نمایشگاه بیانگر این موضوع است که هویت چقدر می‌تواند متنوع باشد. در کنار آن چیزی که به نام ویژگی‌های افراد یک جغرافیا بحث می‌کند، پیچیده است. این‌ها هرکدام از مکتب‌ها و کلاس‌های مختلف تاثیر گرفته‌اند. مقداری از منطقه و زادگاهشان برآمده و قدری هم از قدرت تاثیرگذاری رسانه‌ها اثر پذیرفته است.
وی ادامه داد: من آدمی هستم که بسیار از تنوع استقبال می‌کنم. اعتقادی ندارم که چیزی به نام هویت ایرانی مفهوم یکپارچه‌ای دارد. بلکه متنوع و چندپاره بوده و در مخلوطی از چیزهای مختلف در طول تاریخ ساخته شده است. در طول تاریخ ایرانی‌ها این ذوق را داشتند که چیزهای مختلف را بیاورند و در تمام جاهایی که هنرشان پویا بوده، داد و ستد و پذیرش داشته‌اند. در واقع تمام تمدن‌ها جایی افول کرده‌اند که رابطه‌شان را با دیگری قطع کرده‌اند.
کامرانی درباره اهمیت تاثیرگذاری فضا در شکلی از هنر گفت: مسئله منطقه و لهجه‌ای که در کار می‌آید اهمیت دارد. چیزی از فضا در آن باشد که با فضای دیگر اشتباه گرفته نشود. امروز آنقدر هنرمندان زیاد شده‌اند که هر هنرمند می‌تواند مشابه خودش را پیدا کند. دیگر امروز هنرمندان به ساز و کارهای هنر روز جهان آگاه هستند. نبضشان تنظیم است با اتفاقاتی که در فضای روز دنیا می‌افتد. همزمان جغرافیا معنای مرزی خود را از دست داده و ما با یک فضای جهانی سر و کار داریم.
وطن دیگری به نام وطن هنر وجود دارد
فرح اصولی به عنوان یکی از هنرمندان این نمایشگاه گفت: من به عنوان نقاش فکر می‌کنم غیر از وطنی که وجود دارد، وطن دیگری است به نام وطن هنر. هرجای دنیا بروم وقتی بوی رنگ را بشنوم و ابزار نقاشی را ببینم، احساس می‌کنم در خانه‌ام هستم و حالم خوب است.
وی افزود: معمولا اینطور شده که همه کسانی که می‌خواهند به کار حرفه‌ای برسند، به تهران می‌آیند. چون در تهران شرایط بهتر است در تهران می‌مانند. به این ترتیب هر شهری را از وجود خود محروم می‌کنند.
اصولی درباره نمایشگاه بیان کرد: این نمایشگاه برمبنای تم خاصی نیست. خیلی خوشحال هستم که این نمایشگاه اجرا شده و کارهای جوانانی را دیدم که هیچ از بقیه کم ندارند. هر شهرستانی باید قدر هنرمندانش را بداند و از آثار آن‌ها موزه درست کند.
ما نیازمند به تعامل و گفت‌وگو هستیم
علی ذاکری با اشاره به اینکه برگزاری چنین نمایشگاهی را برای اولین بار شاهد است، ادامه داد: در اینجا شاهد آثاری هستم که هیچگاه صاحبان آن را ندیده‌ام. با این حال خوشحالم که اینجا هستم و احساس می‌کنم که ما نیاز به تعامل و گفت‌وگو داریم. جزو نسلی هستیم که جایی نیاز داریم که در نشستی از تجربیات هم بهره ببریم و این بهترین فرصت است.
مشکلات به فرهنگ بر می‌گردد
در ادامه بهنام کامرانی گفت: با سماجت اعتقاد دارم که مشکل ما در مملکت به مسئله فرهنگ برمی‌گردد و چیزی که مخصوص خود ماست. فرهنگ چیزی نیست که ما فقط به حافظ و سعدی و مولانا ارجاع دهیم. فرهنگ آن رفتاری است که ما داریم. هر منطقه از ایران فرهنگ و بافت فکری و ذهنی خودش را دارد. ما می‌توانیم به برآیندهایی برسیم که ویژگی هرمنطقه است.
وی با اشاره به اینکه چندسالی است کارهای خانم‌ها بسیار با قدرت‌تر شده، ادامه داد: به عصری وارد می‌شویم که در آن نگارخانه‌ها و خانم‌ها تعیین کننده فضای اصلی هنر هستند. در این نمایشگاه کارهای خوبی از افراد را شاهد هستیم. این نمایشگاه بسیار هیجان انگیز است و قسمتی از کار‌ها در فضای مدرنیستی و تعدادی معاصر قلمداد می‌شود.
در پایان این نشست نیز تعدادی از حاضران به بیان نظرات و پرسش‌های خود درباره نمایشگاه پرداختند.
