هنرهای شهری، مدرن‌ترین نقاشی دنیا به شمار می‌رود. در این ژانر از هنر عامیانه، فکر هنرمند روی پدیده‌های جاری و معضلات روزمره جامعه متمرکز است. او می‌خواهد رهگذران را نسبت به فجایع و دردسرهایی که بر اثر گرفتاری شهروندان ممکن است از دایره توجه آنان به دور ماند، آگاه سازد. به همین سبب، رنگ‌ها را در کنار هم به گونه‌ای مصرف می‌کند تا حالتی حیرت برنگیز پیدا کنند.
هنرهای خیابانی و شهری (Urban Art)، هنری است که همیشه بین موافقان و مخالفانش کش مکش‌های وحشتناک و بسیار جدی وجود داشته است. برخی آن را هنر می‌دانند و نوعی ابراز احساسات مردمی و برخی آن را معضل و مشکلی که به زیبای شهری لطمه و آسیب جدی می‌زند، و البته گرافیتی مخالفان سرسخت بسیاری نیز داشته است از سیاستمدارن گرفته و تا مردم عادی که در طول تاریخ گرافیتی همواره سعی در نابودی این سبک نقاشی داشته‌اند، اما هیچگاه هیچ کسی موفق به متوقف کردن و نابودی این هنر نشده است، و این هنر در تمام محدودیت‌ها همواره رشد کرده و سیر صعودی داشته است. مثلا در حال حاضر در بسیاری از کشور‌ها، کشیدن نقاشی‌های گرافیتی روی دیوارهای شهر بدون اجازه از مالک آن‌ها جرم محسوب می‌شود.
برخوردهایی، از جمله جریمه‌های نقدی و یا حتی زندان با خاطیان در بعضی از کشور‌ها در نظر گرفته می‌شود که حتی برای هنرمندان گرافیتی مشهور این موضوع بار‌ها دردسر ساز شده است، در بسیاری از کشور‌های غربی که گرافیتی نقش پررنگی دارد، به معضل جدی برای شهرداری‌ها نیز تبدیل شده است. مثلا فروش اسپری به افراد کم سن و زیر ۱۸ سال ممنوع شده و حتی در برخی کشور‌ها بازی‌های کامپیوتری که مربوط به گرافیتی باشد، یا محدودت سنی دارد و یا ممنوع شده است. چندی قبل در کشور انگلیس طوماری امضا شد که عده‌ای از سران کشور انگلستان هم آن را امضا کردند، که هدف از امضای آن طومار مقابله با گرافیتی و تلاش برای از بین بردن این هنر بود.
«هنرهای شهری»، رسانه کسانی است که درد‌ها و معضلاتشان، از طریق رسانه‌های رسمی انعکاس پیدا نمی‌کند. البته این هنر مخالفان سرسخت بسیاری نیز داشته و دارد. از سیاستمدارن گرفته و تا برخی از شهروندان. مخالفان این گونه از هنر همواره سعی در نابودی آن داشته‌اند، اما هیچگاه موفق به متوقف کردن و نابودی آن نشده‌اند. و این هنر در تمام محدودیت‌ها همواره رشد کرده است. گرافیتی از زیر مجموعه‌های مشهور «هنرهای شهری» است.
در نقاشی گرافیتی هنرمندان معمولا لقب خود و یا اسم گروه خود را با فونت و با شکلی اغلب ناخوانا و البته فوق‌العاده زیبا و جذاب و معمول با اسپری با رنگ‌های جالب توجه به روی دیوار می‌کشند آن‌ها معمولا دارای نوعی امضای هنر هستند که هم در پایین اثر گرافیتیشان دیده می‌شود و هم جداگانه در هرجایی ممکن است مورد استفاده قرار دهند.
البته این فقط یه روی سکه است در طرف دیگر ماجرا در مواردی متعددی شهرداری‌ها برای زیباسازی شهر از هنرمندان گرافیتی استفاده کرده‌اند و یا دیوارهای آزاد در شهر قرار داده‌اند تا مردم هرچه می‌خواهند روی آن‌ها بکشند، در دنیای امروز مجله‌های معتبر و برندهای معروف برای طراحی لوگو و آرم هم از گرافیتی استفاده زیادی می‌کنند و در طراحی سایت و ماشین‌های مسابقه و تبلیغات و غیره نیز گرافیتی نقش مهمی ایفا کرده است. امروزه هنرمندان مشهور در زمینه گرافیتی به صورت متعدد به برگزاری نمایشگاه‌ها در سراسر دنیا اقدام می‌کنند.
در کشور‌های آلمان و استرالیا از گرافیتی به عنوان جاذبه گردشگری استفاده می‌شود و سالانه میلیون‌ها توریست به تماشای نقاشی‌های گرافیتی می‌روند دیوار برلین که پر از نقاشی‌های گرافیتی است نمونه از این جاذبه‌های گردشگری در آلمان است، در کشور‌های غربی حتی یکی از وظایف شهرداری حفاظت از نقاشی‌های گرافیتی مشهور و قدیمی است که در داخل شهر وجود دارد. این رفتار دوگانه همیشه در برابر گرافیتی وجود داشته است اما به راحتی می‌توان گفت که فشاری که برای مقابله با گرافیتی در سطح جهانی وجود دارد بسیار بیشتر از کنار آمدن و حمایت کردن از این هنر شهری است. گرافیتی مدرن‌ترین نقاشی دنیا به شمار می‌رود در نقاشی گرافیتی هوش هنرمند و فکر باز اوست که باعث می‌شود رنگ‌ها در کنار هم حالتی حیرت برنگیز پیدا کنند. در کشور‌های مثل امریکا، انگلیس، فرانسه، آلمان، استرالیا و...
