به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، بهرام کلهرنیا در هشتمین آیین معرفی نگارخانه‌های برتر ضمن اظهار خوشحالی از حمایت و پشتیبانی سازمان و نهادها از هنرمندان گفت: هنرمندان از حمایت شدن آرزوهای خود که کمی واقع‌بینانه اما ضروری و سودمند برای روزگار است، بسیار خرسند می‌شوند.
وی افزود: از انقلاب صنعتی به این‌سو شهرداری‌ها در همه‌جا به حکومت‌های شهری مدنی تبدیل شده‌اند و تمام وظایفی که یک سازمان اجتماعی به او نیاز داشته است را بر عهده گرفته‌اند. حکومت یک سیستم سیاسی است که کار سیاسی، اجتماعی و اقتصادی خود را مدیریت می‌کند اما شهرداری‌ها رخ در رخ زندگی اجتماعی با مردم قرارگرفته‌اند و همچنین گالری‌ها در سازمان‌های شهرداری و تمام جهان فعالیت‌های چشم‌گیر اجتماعی را برعهده‌گرفته و سبب شده‌اند که تنفس فضای فرهنگی بهبود پیدا کند.
کلهرنیا اظهار داشت: یکی از معیارهای رشد و توسعه‌یافتگی، دسترسی سرانه مردم به اسناد فرهنگی و هنری است. به این معنا که هر فرد در طول روز از ابتدایی که چشم‌باز می‌کند و تا زمانی که می‌خوابد به چه میزان به اسناد فرهنگی مرجع، قابل دفاع و مناسب دسترسی پیدا می‌کند. آیا فیلم می‌بیند؟ موسیقی گوش می‌دهد؟ یا شانس دیدن یک کلیپ خوب را دارد و...
وی افزود: گاهی ما محصولات فرهنگی تولید می‌کنیم که بر اساس معیارها و ضوابط منطقی، جهانی و انسانی کالای مناسبی نیستند. باید به این موضوع توجه کرد که در آفرینش انسان خصایصی تعبیه‌شده است که گوش باید با موسیقی خوب نوازش شود. موسیقی خوب سبب بهبودی انسان می‌شود و بخش دیگری از سیستم عصبی انسان را فعال می‌کند که در حالت عادی فعال نیست و دیگر بخش‌های وجودی انسان نیز به همین شکل است.
بهرام کلهرنیا بیان کرد: نگارخانه‌های شهرداری‌ها در سراسر جهان با ایجاد یک پانورامای فرهنگی برابر روزگار و مردم، منظره جدیدی از وضعیت انسان را به نمایش می‌گذارند. یک منظره چندوجهی. گالری‌ها بحث فلسفی درون اجتماعی را به تصویر می‌کشند و شرایط ارتقای الگوی زیباشناختی زندگی را به وجود می‌آورند.
وی افزود: گروهی از گالری‌ها وجود دارند که صرفاً اسناد زیبایی شناختی ارزان قیمت را به نمایش می‌گذارند تا مردم از آن محصولات فرهنگی خریداری کنند و به خانه‌هایشان ببرند. این برنامه با این هدف برگزار می‌شود که با نگاه به این کالای‌های فرهنگی برای مردم بهبودی حاصل شود. این بهبودی انگیزه‌ای در مخاطب ایجاد می‌کند و به او القا می‌کند که من باید درست کار، راست‌گو، وظیفه‌شناس باشم و احساس شهروندی را به‌درستی درک کنم.
کلهرنیا در همین راستا گفت: بخشی از وظایف آموزش‌های شهروندی بر عهده گالری‌هاست و گالری‌های شهرداری با بخش خصوصی جایگاه متفاوت دارند.
نگارخانه‌های بخش خصوصی هنر را به معنی مطلق در سطح و جایگاهی که در آن اقتصاد، فرهنگ و تولید هنر به شدت رونق دارد را به نمایش می‌گذارد اما نگارخانه‌های شهرداری شرایط مردم اجتماعی را به نمایش می‌گذارد.
وی بیان کرد: گسترش کمی، ارتقا، تنوع و پراکندگی نگارخانه‌ها در نقشه شهری اهمیت دارد. آیا ما در جنوب تهران نگارخانه داریم؟ آیا مناطق دیگر شهر تهران به نگارخانه نیاز ندارند؟ نقش و پراکندگی نگارخانه‌ها به ما مفاهیم معناداری را القا می‌کند.
کلهرنیا گفت :گالری‌ها در سرزمین‌های اروپایی جدا از حیث مسائل زیبایی شناسی، تفکر انتقادی را رواج می‌دهند و ایجاد اطلاعات می‌کنند. آنها منش انسانی را دگرگون می‌کنند. گالری‌ها از سوی دیگر مدافع حقوق هنرمندان هستند. هنرمندان افراد عجیب‌وغریبی هستند که زندگی خود را داوطلبانه فدای چیزی کرده‌اند که گاه جامعه مسئولیت آن را نپذیرفته است. هنرمند مسئولیت خود، خانواده و کسانی که با او رفت و آمد دارند را از صفر تا صد خود به تنهایی برعهده دارد. به این فکر کنید یک هنرمند چه چیزی دارد و در آمد او چگونه تأمین می‌شود؟ آیا بیمه دارد؟ بازنشستگی دارد؟ حقوق او از طریق فعالیت در نگارخانه‌ها تأمین می‌شود.
بهرام کلهرنیا در پایان گفت: بهبود فضای فرهنگی جزو دستورالعمل‌های سازمان فرهنگی هنری شهرداری است و به راستی که در این ماجرا دوستان سخت کوشیده‌اند و کارهای زیادی را انجام داده‌اند ولی باز جاهای خالی بسیاری وجود دارد اما من اطمینان دارم با عزم و درایتی که در عزیزان وجود دارد در سال‌های آینده شاهد تحولی نو و بنیادی در حوزه کار نگارخانه‌ها خواهیم بود.
