به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فرهنگ و هنر، سینمای کودک یکی از گونه‌های از سینماست که از آن می‌توان برای تربیت مخاطب بهره برد اما متأسفانه با وجود هجمه همه‌جانبه تولیدات خارجی که به انحای مختلف در پی ترویج فرهنگ غربی هستند سینمای کودک ما چشم خود را روی این امر بسته و در بی‌خبری به راه خود ادامه می‌دهد.
در چنین وضعیتی در چند سال اخیر هرازگاهی تولیداتی نظیر «پسر دلفینی» و «فیلشاه» تولید شده‌اند که با زبانی کودکانه و کیفیتی مطلوب تلاش می‌کنند کودکان را با فرهنگ غنی دینی و ملی آشنا کنند.
به گزارش ایکنا، در این راستا اخیراً فیلم سینمایی «بچه زرنگ» هم روی پرده رفته که توانسته با برخورداری از کیفیت بالای فنی، آموزه‌های دینی را به صورت مستتر به بیننده منتقل کند.
داستان
محسن؛ پسربچه‌ای است که عاشق ابرقهرمان‌های فیلم‌هاست. او همیشه تلاش می‌کند تا با وسایل ابرقهرمانی‌اش به هر کس و هر چیزی کمک کند اما در یک اتفاق نادر، محسن با ببری مواجه می‌شود که از گونه حیوانات منقرض‌شده ایران است و تصمیم می‌گیرد تا به آن حیوان هم کمک کرده و او را به زادگاهش بازگرداند. در این مسیر اتفاقاتی برای او رخ می‌دهد که داستان را به سمت معنای عظیم‌تر می‌برد.
داستان این فیلم بیش از هر چیز بر پایه جذابیت استوار است زیرا کارگردان تلاش کرده آنچه را به عنوان پیام مدنظر دارد در قالب جذابیت‌های بصری به مخاطب نوجوان فیلمش منتقل کند. این رویکرد اتفاقی درخور توجه و پسندیده است که عموماً در کارهای کودک مغفول مانده است زیرا همیشه خواسته‌ایم پیام را به صورت مستقیم به بیننده منتقل کنیم پس عموماً در انتقال مضامین مدنظرمان موفق نبوده‌ایم.
علی رمضان و هادی محمدیان نویسندگان فیلم توانسته‌اند با داستانک‌هایی که در فیلم ایجاد کرده‌اند یکنواختی را از بین برده و ریتم قصه را تند کنند. همین مهم نیز بر جذابیت فیلم افزوده است.
نکته دیگر اینکه در این فیلم ضدقهرمان فیلم نیز در انتها با پیام کار همراه می‌شود این اتفاق در خود یک آموزه را موردتوجه قرار داده، آن‌هم اینکه در هیچ شرایطی زمان برای بازگشت (توبه) دیر نیست.
ساختار
درباره مسائل فنی این فیلم سینمایی چندان دقیق و جزئی نمی‌توان اظهارنظر کرد زیرا در حوزه انیمیشن برای نقد ساختار نیاز به تخصص است اما به‌هرحال می‌شود فهمید که این کار جهش کیفی برای انیمیشن‌سازی کشورمان بعد از کارهای خوبی چون «فیلشاه» و «پسر دلفینی» محسوب می‌شود.
محتوا
«بچه زرنگ» در بطن خود مضمونی ارزشمند و کاملاً اسلامی و شیعی دارد اما هیچ‌گاه پیام خود را به صورت رو به مخاطبش عرضه نمی‌کند. قصه در انتها به ضمانت آهو توسط امام رضا(ع) پیوند می‌خورد؛ ارتباطی که با زبانی کودکانه رخ می‌دهد. در ضمن فضای ارادت «بچه زرنگ» به امام رضا(ع) گویشی کاملاً شاد دارد، خلاف بسیاری از فیلم‌های مشابه که فکر می‌کند مضمون دینی را حتماً باید با لحن اندوهگین بیان کرد!
در کنار مفاهیم دینی «بچه زرنگ» آموزه‌های اخلاقی و خانوادگی را هم در فیلم می‌بینیم. این فیلم با زبانی خاص خود قهرمان‌پروری غربی را زیر سؤال برده و نشان می‌دهد کودکان ما قادرند قهرمانان ایرانی داشته باشند. همچنین اهمیتی که فیلم به بحث خانواده می‌دهد یکی دیگر از اتفاقات اخلاقی فیلم است. در «بچه زرنگ» همچنین نوع رابطه والدین با فرزندان هم موردتوجه قرار می‌گیرد البته آموزه‌های اخلاقی دیگری چون؛ راست‌گویی، کمک به دیگران، وفاداری و... نیز در فیلم دیده می‌شود اما تمام مفاهیم موردنظر در خدمت داستان فیلم است.
اینکه می‌گویم آموزه‌های اخلاقی و دینی «بچه زرنگ» در خدمت داستان است به این معناست که برخی سخنان با رفتار خارج از قاعده در داستان جا داده نشده است. این در حالی است که در بسیاری از تولیدات نمایشی کودک، مناسک دینی به بهانه‌های مختلف بدون اینکه داستان به آن موضوع نیاز داشته باشد در کارها مورد توجه قرار می‌گیرد اما خوشبختانه در این فیلم ما چنین اشتباهی را از کارگردان شاهد نیستیم. برای نمونه به سکانس پایانی اشاره می‌کنم. در این بخش قهرمان قصه عازم سفر مشهد شده تا به زیارت امام رضا(ع) مشرف شود. این بخش به‌راحتی می‌توانست پاشنه آشیل کار شود اما چون از ابتدا داستان به‌گونه‌ای پیش رفت که می‌شد چنین سفری را برای قهرمان متصور بود همذات‌پنداری با آن رخ می‌دهد.
بحث بعدی که کارگردان و نویسنده روی آن تأکید ویژه دارد نقش قهرمان‌پردازی در فیلم است. داشتن قهرمان نیاز اصلی و ویژه فیلم‌های کودک است برای همین هم در سینمای جهان به انحای مختلف قهرمانان خیالی برجسته می‌شوند اما ما در آثار خود نیازی به قهرمان خیالی نداريم زیرا در فرهنگی ملی و دینی ما قهرمانان واقعی بسیارند که هر یک از آنها انتظار می‌رود الهام‌بخش فیلم یا سریالی کودکانه باشد.
در انتها باید تأکید کرد این فیلم برای کودک ساخته‌شده نه درباره کودک، بنابراین قضاوت درباره کیفیت و جذابیت این کار را باید بر عهده مخاطبان واقعی «بچه زرنگ» گذاشت. هرچند در همین مدتی که «بچه زرنگ» روی پرده رفته توانسته کودکان را علاقه‌مند خود کند و هرروز بر تعداد تماشاگران خود بیفزاید.
